هفته نامه تجارت فردا: در قرن حاضر تکنولوژی‌های ارتباطی به حدی پیشرفت کرده‌اند که تمام زوایای زندگی بشر را تحت‌الشعاع قرار داده‌اند. این تغییرات در کشور ما نیز در چند سال اخیر بیش از پیش احساس می‌شود. شاید تصور ابتدایی‌ترین حالت تجارت الکترونیک که فروش محصولات به صورت آنلاین است در چند سال پیش برای ایرانیان باورپذیر نبود اما امروز نه‌تنها فروش آنلاین محصولات در کشور ما رونق گرفته است بلکه در دیگر حوزه‌ها نیز تکنولوژی رسوخ کرده و مدل‌های کسب و کارهای سنتی را دگرگون کرده است.

 

یکی از حوزه‌هایی که در چند سال اخیر بسیار شاهد دگرگونی بوده، حوزه حمل و نقل است. با رشد ضریب نفوذ تلفن‌های هوشمند و اینترنت موبایل، پتانسیل‌های متعددی در این حوزه شکل گرفت که اوبر با استفاده از این فرصت توانست طی هفت سال به یک کمپانی ۵۰ میلیارد‌دلاری تبدیل شود.

 

نکته جالب توجه این است که این شرکت از ابتدای راه‌اندازی تاکنون حتی صاحب یک خودرو نبوده و تنها بستری را برای مسافران و رانندگان فراهم آورده تا آنها بتوانند به راحت‌ترین نحو با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و یکدیگر را بیابند. این شرکت به اندازه‌ای موفق بوده است که عبارت اوبریفیکیشن به معنای استفاده از مدل کسب و کار اوبر و راه‌اندازی کسب و کار مشابه آن در جهان به امری متداول تبدیل شده است. اما اوبر چگونه شکل گرفت؟

 

 

 

 

اوبر یک شرکت آمریکایی چندملیتی است که مرکز آن در سانفرانسیسکو واقع شده است. اوبر در واقع یک شرکت شبکه حمل و نقل است که توسعه، بازاریابی و اداره‌ اپلیکیشن موبایل اوبر را بر عهده دارد. این اپلیکیشن به مصرف‌کننده اجازه می‌دهد که درخواست سفر خود را در اپلیکیشن ثبت کند و از طرف دیگر اپلیکیشن این درخواست را به نزدیک‌ترین راننده به کاربر می‌فرستد. نکته جالب در این بین این است که رانندگان اوبر همگی از خودروهای شخصی خود استفاده می‌کنند و راننده تاکسی نیستند.

 

اپلیکیشن اوبر علاوه بر کمک در پیدا کردن راننده و مسافر، هزینه سفر را نیز محاسبه کرده و چون پرداخت به صورت الکترونیکی با کارت‌های اعتباری انجام می‌شود، پس از پرداخت هزینه از سوی مسافر به اوبر، سهم راننده را نیز به صورت اتوماتیک به حساب او واریز می‌کند. از زمان پیدایش اوبر، این شرکت با دولت‌ها و شرکت‌های تاکسیرانی مشکلات بسیاری داشته است. شرکت‌های تاکسیرانی و برخی دولت‌ها معتقد هستند که چون رانندگان اوبر دارای مجوز رانندگی با تاکسی نیستند سفر با آنها می‌تواند خطرناک باشد و خلاف قانون است.

 

در سال 2009 تراویس کالانیاک و گرت کمپ شرکت اوبر را با نام اولیه «اوبرکب» تاسیس کردند. ایده اولیه آنها این بود که یک فرد بتواند در هر نقطه‌ای که ایستاده است با انتخاب یک گزینه در تلفن هوشمند خود نزدیک‌ترین راننده به خود را پیدا کند. اوبر در همان سال پیدایش خود توانست ۲۰۰ هزار دلار سرمایه اولیه جذب کند و در سال ۲۰۱۰ نیز 25 /1 میلیون دلار سرمایه جذب کرد. در انتهای سال ۲۰۱۰ اوبر 5 /44 میلیون دلار سرمایه جذب کرده بود و نام خود را نیز از اوبرکب به اوبر تغییر داد. نام اوبر در زبان محاوره‌ای آلمانی به معنی عالی و خوب است.

در سال ۲۰۱۳ گوگل‌ونچرز نیز ۲۵۸ میلیون دلار روی اوبر سرمایه‌گذاری کرد.

 

مدل کسب‌وکارهایی که اوبر به وجود آورده بود، به اندازه‌ای چشم‌گیر بود که حتی بایدو (بزرگ‌ترین موتور جست‌وجوی چین) نیز در دسامبر ۲۰۱۴ بر روی اوبر سرمایه‌گذاری کرد که مبلغ آن مشخص نشد. نکته جالب در این سرمایه‌گذاری این بود که اوبر باید از نقشه و موتور جست‌وجوی بایدو در اپلیکیشن خود استفاده می‌کرد. با این کار بایدو می‌توانست استفاده‌کنندگان از سرویس خود را بیشتر کند. شرکت تویوتا نیز در سال ۲۰۱۶ مبلغ نامشخصی را روی اوبر سرمایه‌گذاری کرد تا بتواند خودروهای خود را به صورت لیزینگ به رانندگان اوبر به فروش برساند.

 

اوبر با وجود رشد روزافزون خود در جهان مخالفان بسیاری نیز پیدا کرده است که در صدر این مخالفان همواره دولت‌ها و شرکت‌های تاکسیرانی و رانندگان تاکسی قرار دارند. این گروه‌ها اعتقاد دارند که رقابت بین تاکسی‌ها و اوبر ناعادلانه است چرا که اوبر مالیات یا هزینه مجوز نمی‌پردازد و به علاوه به دلیل آموزش ندیدن راننده‌ها، نداشتن بیمه و مجوز باعث به خطر افتادن سلامت مسافران می‌شود.

 

در سال ۲۰۱۴ اوبر در برلین توسط دولت آلمان ممنوع شد با این حال این شرکت در دیگر شهرهای آلمان به فعالیت خود ادامه داد. در همان سال اوبر در اسپانیا و دو شهر در هند ممنوع شد. در سال ۲۰۱۵ مدیران اوبر در فرانسه دستگیر شدند. در اواسط سال ۲۰۱۵ اعتراضات گسترده‌ای در آلمان، هند، اسپانیا، کلمبیا، فرانسه، ایتالیا، دانمارک، کانادا، چین و انگلیس شکل گرفت. اوبر همچنان درگیر رسیدگی به مشکلات خود با دولت‌هاست همچنان که هنوز در استرالیا، برزیل و آمریکا با مشکلاتی مواجه است.

 

نکته قابل توجه در این بین ناتوانی دولت‌ها در مقابله با اوبر است. به دلیل فعالیت اوبر در فضای مجازی و ناتوانی دولت‌ها در مقابله با این شرکت در این فضا، بهترین راه مقابله با این شرکت از طریق شهرداری‌ها بوده است. به علاوه اوبر در برخی موارد سیاست‌های تهاجمی را در برخی شرایط از خود نشان داده است. یکی از این موارد استخدام کارآگاه برای پیدا کردن نقاط ضعف روزنامه‌نگارانی بوده است که از اوبر در رسانه بد گفته بوده‌اند یا با آن مخالفت کرده بودند.

 

 

در حین توسعه اپلیکیشن اوبر، این شرکت، اتاق فکری طراحی کرد که در آن دانشمندان هسته‌ای، علوم اعصاب محاسباتی و متخصصانی را که بتوانند تقاضا برای خودروهای شخصی را پیش‌بینی کنند و بیشترین حوزه تقاضا را شناسایی کنند دور خود جمع کرد. اوبر طی این چند سال در حوزه‌های بسیاری وارد شده است.

 

در سال ۲۰۱۲ با اوبر گاراژ سعی در جذب رانندگان تاکسی کرد تا بتواند با آنها نیز همکاری کند. در همان سال اوبر اکس را راه انداخت تا کسانی که خودرو مدل بالا ندارند و مدل خودروهای آنها قدیمی است نیز بتوانند مشتری‌های خود را پیدا کنند. در سال ۲۰۱۳ اوبر برای اولین بار امکان حمل و نقل بدون خودرو بلکه با چرخ‌بال را فراهم آورد که هزینه آن برای انتقال از نیویورک به همپتونز، سه هزار دلار بود.

 

در سال ۲۰۱۴ اوبر با راه‌اندازی سرویس اوبرپول امکان کارپولینگ را برای کاربران خود فراهم کرد. کارپولینگ زمانی اتفاق می‌افتد که چند نفر از یک مبدأ به یک مقصد بین‌شهری می‌خواهند بروند و همگی از یک خودرو استفاده می‌کنند.

 

اوبر فرش نیز در همین سال در شهر سانتامونیکا راه‌اندازی شد که مختص دلیوری غذا بود. در سال ۲۰۱۵ مدیرعامل اوبر تراویس کالانیاک، خواسته خود را مبنی بر ورود خودروهای بدون سرنشین اعلام کرد. در سال ۲۰۱۵ اوبر با همکاری دانشگاه کارنگی ملون، محققان این حوزه را در مرکز تکنولوژی‌های پیشرفته اوبر در پیتسبورگ گرد آورد تا بر روی این تکنولوژی کار شود. اوبر به‌زودی به صورت محدود در اواخر سال میلادی جاری از این تکنولوژی رونمایی خواهد کرد. در سال ۲۰۱۶ اوبر شروع به نقشه‌برداری از خیابان‌های انگلیس کرد تا بتواند بهترین نقاط سوار و پیاده کردن مسافران را شناسایی کند.

 

سیستم قیمت‌گذاری مسیر طی‌شده همانند تاکسی‌متر تاکسی‌ها عمل می‌کند اما برخلاف تاکسی‌ها پیدا کردن مسافر و محاسبه هزینه به صورت اختصاصی به وسیله اوبر انجام می‌شود و نه از طریق تاکسی یا راننده آن. در برخی شهرها اگر سرعت خودرو بیش از ۱۸ کیلومتر بر ساعت باشد محاسبه هزینه تنها تابعی از مسیر طی‌شده است اما اگر سرعت کمتر از ۱۸ کیلومتر بر ساعت باشد محاسبه هزینه بر اساس زمان نقل و انتقال مسافر خواهد بود.

 

در انتهای مسیر نیز هزینه سفر به طور کامل از کارت اعتباری مسافر کم می‌شود. در سال ۲۰۱۶ اوبر حتی به رانندگان این اجازه را داد که رانندگان علامتی در خودرو خود نصب کنند که اجازه دریافت انعام را نیز به آنها می‌دهد.

 

در سال ۲۰۱۵ اوبر دریافت هزینه به وسیله پول نقد را نیز در شهر حیدرآباد هند شروع کرد. در همان سال اوبر با قراردادی با ایرتل، اپراتور هندی توانست سیستم پرداخت را با کیف پول مجازی ایرتل امکان‌پذیر کند. کاربرانی که از این سرویس استفاده می‌کنند می‌توانند از دیتای شبکه نسل چهارم ایرتل نیز به صورت مجانی بهره‌مند شوند.

 

اوبر از الگوریتم اتوماتیکی در زمان افزایش تقاضا استفاده می‌کند که به طور خودکار اگر در ناحیه تقاضا برای تاکسی زیاد شود متناسب با آن قیمت‌ها نیز شروع به رشد می‌کند. با این سیستم راننده‌ها نیز ترغیب می‌شوند در زمان شلوغی به مکان‌های شلوغ رفته و مسافران را سوار کنند. با این روش به اندازه کافی خودرو در زمان پرتردد خواهد بود تا مسافران را سوار کنند.

 

این روش در عین حال که خودرو بیشتری در زمان شلوغی فراهم می‌کند میزان تقاضا را نیز در این محل‌ها با افزایش قیمت کاهش می‌دهد. کاربرانی که در این زمان‌ها و مکان‌های مشخص تاکسی سفارش می‌دهند از افزایش قیمت باخبر می‌شوند تا با آگاهی از این افزایش قیمت تاکسی سفارش دهند. اوبر در سال ۲۰۱۳ قصد ثبت این الگوریتم را داشت اما دولت آمریکا به دلیل بدیهی بودن این الگوریتم ثبت آن را رد کرد.

 

این الگوریتم اغلب با ناراحتی مسافران مواجه شده است و حتی در زمان‌های تعطیلات، هوای بد و حتی بلایای طبیعی با انتقاد مردم مواجه شده است. در شب عید ۲۰۱۱ قیمت‌ها در اوبر با هفت برابر افزایش مواجه شد که عصبانیت شدید کاربران را به دنبال داشت.

 

در زمان گروگانگیری سال ۲۰۱۴ سیدنی نیز اوبر این سیستم را پیاده‌سازی کرد که باعث افزایش قیمت تا چهار برابر شد و اعتراضات گسترده‌ای را به وجود آورد. البته اوبر در ابتدا از این کار دفاع کرد اما پس از آن عذرخواهی کرد و هزینه‌های اضافی دریافت‌شده را به حساب کاربران برگرداند. البته اوبر بارها و بارها در مورد این الگوریتم توضیح داده است و از سیستم سنتی قیمت ثابت تاکسی‌ها نیز انتقاد کرده است.

 

حتی اوبر اعلام کرده است که بدون این الگوریتم نمی‌توانسته است برند خود را تثبیت کند و این تضمینی است که همیشه با فشردن یک دکمه سریع بتوانید تاکسی پیدا کنید. حتی این الگوریتم در یک مورد پژوهشی نیز مورد آزمایش قرار گرفت. در یک کنسرت بسیار شلوغ زمانی که افراد از این کنسرت بیرون آمده بودند و می‌خواستند با اوبر تاکسی بگیرند، اوبر الگوریتم خود را فعال کرد و این الگوریتم کارایی خود را به اثبات رساند. در حین بیرون آمدن مردم میزان باز کردن اپلیکیشن اوبر تا چهار برابر رسید که با این الگوریتم و افزایش قیمت، میزان تقاضا تنها کمی افزایش یافت.

 

در واقع افزایش قیمت به عنوان یک عامل بازدارنده میزان عرضه و تقاضا را متعادل کرد و در انتها هم اپلیکیشن بر اساس محاسبات تقریبی خود تمام سفرها را به موقع انجام داد. این الگوریتم به قدری بر عرضه و تقاضا تاثیر داشته است که این دو مولفه را دقیقاً هم‌تراز با یکدیگر نگه می‌دارد. با این روش زمان توقف برای تاکسی زیر پنج دقیقه باقی می‌ماند. این سیستم بازده اقتصادی را به دو روش بهبود می‌بخشد:

1- افزایش قیمت باعث جذب راننده‌های بیشتر در زمان شلوغی می‌شود. زمانی که تعداد رانندگان به اندازه تقاضا نیست، با افزایش قیمت تنها آنهایی که واقعاً نیاز به استفاده از این خدمات دارند از آن استفاده خواهند کرد.

 

2- سیستم افزایش قیمت امری است که در بسیاری از هتل‌ها و هواپیمایی‌ها رخ می‌دهد اما این افزایش قیمت‌ها شفاف نیستند ولی در اوبر این افزایش قیمت با الگوریتم مشخص و شفاف انجام می‌شود.

 

 

 

 

سیستم امتیازدهی در اپلیکیشن اوبر به مسافران و رانندگان این امکان را می‌دهد که به یکدیگر امتیاز دهند. این سیستم یکی از ستون‌های اصلی این‌گونه اپلیکیشن‌هاست زیرا در واقع کنترل کیفیت را انجام می‌دهد.

 

به این ترتیب اگر راننده‌ای رفتار نامناسب داشته باشد یا خودرو او نامرتب و کثیف باشد امتیاز کمتر می‌گیرد. زمانی که فردی با اوبر تاکسی می‌گیرد نزدیک‌ترین فرد با بیشترین امتیاز برای فرد فرستاده می‌شود لذا رانندگان به شدت به دنبال گرفتن امتیاز بیشتر هستند زیرا مسافران بیشتری را می‌توانند در آینده سوار کنند.

 

همین موضوع در مورد مسافران نیز مصداق دارد. مسافرانی که رفتار درستی با رانندگان نداشته باشند امتیاز کمی از رانندگان دریافت می‌کنند و این افراد مجبور به استفاده از رانندگان با امتیاز کمتر خواهند شد. به این ترتیب حتی می‌توان گفت که اوبر در فرهنگ‌سازی بین مسافران و رانندگان نیز موثر است؛ امری که شاید با حضور پررنگ‌تر اسنپ و TAP30 می‌تواند نمایان‌تر شود.

 

 

اوبر به کاربران خود قدرت انتخاب بین تاکسی‌ها و دیگر وسایل حمل و نقل را می‌دهد و به راننده‌ها امکان داشتن شغل مستقل و آزاد می‌دهد. کاربران می‌توانند به وسیله اپلیکیشن اوبر خودرویی را که می‌خواهند سوار آن شوند لحظه به لحظه مشاهده کنند. این ویژگی به مسافران این امکان را می‌دهد که تقریب دقیقی از زمان رسیدن خودرو داشته باشند. به علاوه هنگام پرداخت پول هزینه با کارت اعتباری پرداخت می‌شود و رسید تراکنش نیز به ای‌میل فرد فرستاده می‌شود.

 

مسافر نیاز ندارد که برای گرفتن تاکسی به خیابان بیاید و دست خود را تکان دهد، بلکه تنها با فشردن چند دکمه می‌تواند تاکسی را فرابخواند. به علاوه اوبر تاکسی گرفتن را در محله‌هایی که هنوز آنقدر توسعه نیافته‌اند ساده‌تر می‌کند. به دلیل اینکه تاکسی‌های اوبر نمی‌توانند مسافرانی را که دست تکان می‌دهند سوار کنند میزان سرگردانی آنها در شهر کمتر می‌شود و بسیار پربازده‌تر می‌توانند از سوخت خودرو خود استفاده کنند و استهلاک خودرو آنها کمتر می‌شود.

 

به علاوه این ویژگی به پاکیزگی هوا نیز کمک می‌کند زیرا خودروها بدون هدف حرکت نخواهند کرد. یک موردپژوهی نیز نشان داده است که خودروهای اوبر نسبت به تاکسی‌ها بهتر از ظرفیت خود استفاده می‌کنند. بدین معنا که ساعت کار و میزان مسافت طی‌شده آنها بیشتر از تاکسی‌هاست و بیشتر وقت آنها با مسافران می‌گذرد.

 

رقبای اوبر

اوبر رقیب‌های بسیاری در سرتاسر جهان دارد. استارت‌آپ‌هایی مانند Lyft، Via، DivvyRide، Ols Cabs، Didi Kuaidi، Haxi و Juno از نمونه رقبای اوبر هستند. اوبر برای رقابت با آنها در سال ۲۰۱۴ اوبرگو و اوبرایکس را معرفی کرد که با این طرح‌ها تاکسی‌ها و خودروهای مدل پایین‌تر را نیز به مجموعه خود اضافه کرد.

 

اوبر یک شبکه نوین حمل‌ونقل است که فعالیت رسمی خود را از سال ۲۰۰۹ در سان‌فرانسیسکو شروع کرده و در حال حاضر در ۶۶ کشور و ۵۰۷ شهر دنیا مسافران را در خیابان‌ها جابه‌جا می‌کند. اپلیکیشن اندروید، iOS و ویندوزفون اوبر، مسافران و رانندگان را به‌کمک امکانات موقعیت‌یاب گوشی به یکدیگر وصل می‌کند و هر دو طرف می‌توانند از مکان یکدیگر باخبر شوند. پرداخت در اوبر به‌کمک کارت اعتباری انجام می‌شود که سهم اوبر از این پرداخت، ۵ تا ۲۰ درصد است.

 

سرویس‌های متنوع اوبر در سطوح مختلفی خدمت‌رسانی می‌کنند؛ UberX ارزان‌ترین تاکسی اوبر است که از خودروهای معمولی مثل تویوتا پریوس استفاده می‌کند. Uber Black سرویس اصلی شرکت به شمار می‌رود که کمی گران‌تر است اما خودروهای شیک‌تری را در اختیار مسافران قرار می‌دهد که رانندگان حرفه‌ای‌تری هم آنها را می‌رانند. Uber SUV سرویس ویژه اوبر با خودروهای بزرگ است و در نهایت، Uber LUX در صدر خدمات اوبر قرار می‌گیرد که سواری در آن با ماشین‌هایی لوکس همچون پورشه پانامرا و بی‌ام‌و انجام می‌شود.

 
Easy Taxi

 

ایزی‌تاکسی یک اپلیکیشن موبایل برای سفارش تاکسی است که ایده اولیه آن در استارت‌آپ ویکند ریودوژانیرو (برزیل) در سال ۲۰۱۱ مطرح شده بود. ایزی‌تاکسی فعالیت خود را از سال ۲۰۱۲ شروع کرد و در حال حاضر دانلودشده‌ترین اپلیکیشن تاکسی در سراسر جهان است که دامنه خدمات خود را در ۳۰ کشور و بیش از ۴۲۰ شهر دنیا گسترده است. این شرکت در دسامبر سال ۲۰۱۴ گزارش کرد که توانسته ۱۷ میلیون کاربر و بیش از ۴۰۰ هزار راننده را از طریق شبکه ایزی‌تاکسی به یکدیگر مرتبط کند.

 

 Lyft

 

لیفت هم یکی دیگر از شبکه‌های حمل‌ونقل برای ارتباط آسان میان مسافر و راننده است که آن را دو جوان سان‌فرانسیسکویی در سال ۲۰۱۲ پایه‌گذاری کردند. لیفت که خیلی‌ها آن را با نماد ویژه‌اش یعنی سبیل صورتی می‌شناسند، در ۶۵ شهر ایالات متحده آمریکا فعال است. خدمات لیفت شامل سه دسته است: یکی سرویس عادی و اصلی که در آن کاربر می‌تواند به‌تنهایی یا به همراه حداکثر سه نفر از دوستان خود از یک راننده شخصی برای سفر برخوردار شود.

 

سرویس بعدی لیفت پلاس است که امکان سواری همزمان شش نفر را فراهم کرده تا فضای بیشتری در اختیار آن دسته از کاربرانی باشد که می‌خواهند با هم سفر کنند. سرویس دیگر لیفت لاین نام دارد که در آن کاربر می‌تواند سفر خود را با کاربر دیگری در همان مسیر بپیماید. لیفت لاین سفر بسیار ارزانی به کاربران وعده می‌دهد و در حال حاضر در سه شهر نیویورک، لس‌آنجلس و سان‌فرانسیسکو فعال است.

 

 Zip Car

 

زیپ کار یک شرکت کرایه خودرو است که در آن کاربران می‌توانند پس از عضویت، به‌کمک تلفن یا با استفاده از اپلیکیشن اندروید و iOS ماشینی را رزرو کنند و به‌صورت ساعتی آن را در اختیار بگیرند.

 

این شرکت فعالیت خود را از سال ۲۰۰۰ و از شهر کمبریج در ایالت بوستون آمریکا شروع کرده و در حال حاضر بیش از ۹۰۰ هزار عضو و ۱۰ هزار خودرو دارد که در کشورهای آمریکا، کانادا، انگلیس، اسپانیا، فرانسه و اتریش به کاربران سرویس می‌دهند. اعضای زیپ‌‌کار کارتی در اختیار دارند که در حکم کلید ماشین است و پس از یافتن ماشینی که در نزدیک‌ترین پارکینگ قرار دارد می‌توانند به‌کمک این کارت قفل در ماشین را باز و از آن استفاده کنند.

 

کاربران زیپ‌کار باید برای اولین نصب برنامه، عضویت سالانه و هر بار رزرو ماشین هزینه‌ای بپردازند که البته مخارج سوخت، پارکینگ، بیمه و تعمیرات نیز در آنها در نظر گرفته شده است.

 

 

کارتوگو سرویسی برای اشتراک خودرو، وابسته به شرکت Daimler AG، است که در سال ۲۰۰۸ در آلمان پایه‌گذاری شد و در ماه می ۲۰۱۵ به بزرگ‌ترین شرکت کرایه خودرو با بیش از یک میلیون عضو تبدیل شد. در این سرویس هم کاربران می‌توانند به‌کمک اپلیکیشن موبایل، خودرویی برای یک سفر درون‌شهری در نزدیکی خود پیدا و اجاره کنند و پس از اتمام سفر آن را در مقصد پارک کنند تا کاربری دیگر از آن استفاده کند. ویژگی مهم کارتوگو این است که خودروهای آن ماشین‌های دو سرنشین «اسمارت فورتو» ساخت شرکت Daimler AG هستند که در دو مدل با سوخت فسیلی و برقی در خدمت کاربران است.

 

وب‌سایت دیجی کالا - محسن چینه کش: استفاده از سرویس‌های ذخیره سازی ابری محاسن زیادی دارد.

 

برای مثال می‌توانید از هر گوشی، تبلت یا لپتاپ که به اینترنت متصل باشد به فایل‌های مورد نیاز خود دسترسی داشته باشید؛ با انتقال دادن فایل‌های قدیمی و کم کاربرد، برای فایل‌ها و داده‌های جدید فضای بیشتری باز کنید؛ یا با تهیه‌ی نسخه‌ی پشتیبان از داده‌های با ارزش، نگران از دست رفتن آن‌ها بر اثر گم شدن گوشی یا خراب شدن لپتاپتان نباشید.

 

 

 

بنابراین استفاده کردن از سرویس ذخیره سازی ابری نیاز به تامل زیادی ندارد؛ اما کدام سرویس ذخیره سازی ابری بهتر است؟ تعداد ارائه‌دهندگان این نوع سرویس آنقدر زیاد است که ما نتوانستیم گزینه‌ها را به دو رقیب محدود کنیم. بنابراین در مطلب این هفته چهار رقیب خواهیم داشت. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا نگاهی به محاسن و معایب این رقبا بیندازیم و ببینیم در نهایت انتخاب شما کدام است: گوگل درایو ، وان درایو ، دراپ باکس یا باکس؟
‌
گوگل درایو

این روزها کمتر کسی را پیدا می‌کنید که از اینترنت استفاده کند ولی اکانت گوگل نداشته باشد. اگر یک اکانت گوگل داشته باشید (مثلا از جیمیل استفاده کنید) در واقع امکان استفاده از گوگل درایو (Google Drive) را هم دارید. گوگل درایو ۱۵ گیگابایت فضای ابری رایگان در اختیار شما قرار خواهد داد که می‌توانید از آن برای آپلود کردن هر نوع فایلی از اسناد ورد گرفته تا عکس و فیلم و فایل‌های فتوشاپ استفاده کنید.

 

البته فراموش نکنید که این ۱۵ گیگابایت فضا بین اکانت جیمیل، عکس‌های گوگل پلاس، سرویس گوگل فوتوز و گوگل درایو به صورت مشترک استفاده می‌شود. گوگل درایو به مجموعه‌ای از ابزارهای آفیس هم مجهز است که می‌توانید از آن‌ها برای تولید فایل‌های متنی (مثل ورد)، صفحه گسترده (مثل اکسل) یا پرزنتیشن (مثل پاورپوینت) استفاده، یا حتی فایل‌هایی را که در اپلیکیشن‌های آفیس دیگر ساخته‌اید با آن‌ها ویرایش کنید.


سرویس گوگل درایو از مجموعه‌ی بزرگی از افزونه‌های مختلف هم بهره می‌برد. برای مثال اپلیکیشن‌های متفرقه مختلفی برای آن ساخته شده که می‌توانید با استفاده از آن‌ها فایل‌های مولتی‌مدیا را به صورت آنلاین ببینید، فکس بفرستید یا اسناد را امضا کنید.

 

همچنین می‌توانید فایل‌های ضمیمه شده در اکانت جیمیل را در گوگل درایو بازبینی و در صورت تمایل مستقیما همان‌جا ذخیره کنید. سرویس پرینت ابری گوگل (Google Cloud Print) هم این امکان را فراهم می‌کند که صفحات وب یا اسناد مختلف را در قالب فایل PDF مستقیما به گوگل درایو خود بفرستید.

سرویس گوگل درایو علاوه بر اپلیکیشن موبایل اندروید و iOS برای دو سیستم‌عامل دسکتاپ ویندوز و مک هم اپلیکیشن ارائه کرده است. بدین ترتیب می‌توانید فایل‌های خود را روی کامپیوتر شخصی مدیریت کنید و تمام تغییرات به صورت خودکار با گوگل درایو سینک خواهند شد. همچنین سرویس گوگل درایو به صورت پیش‌فرض جزیی از سیستم‌عامل کرومیوم گوگل است.

 

پس برای افرادی که از کروم‌بوک استفاده می‌کنند، گوگل درایو بهترین گزینه خواهد بود. گوگل درایو یک نسخه‌ی وب کامل هم دارد. نسخه‌ی وب اجازه می‌دهد تنها با گرفتن فایل و کشیدن به صفحه‌ی مرورگر آن را در گوگل درایو آپلود کنید.

 

---

وان درایو

افرادی که از ویندوز ۸ یا ویندوز ۱۰ استفاده می‌کنند به احتمال زیاد با وان درایو (OneDrive) آشنا هستند. وان درایو به صورت پیش‌فرض بخشی از این دو سیستم‌عامل است. البته همگان امکان دسترسی به آن از طریق وب، اپلیکیشن دسکتاپ مک و نسخه‌های قدیمی‌تر ویندوز یا اپلیکیشن‌های اندروید، iOS، ویندوزفون و Xbox را دارند.

 

وان درایو در گذشته مانند گوگل درایو ۱۵ گیگابایت فضای رایگان در اختیار تمام کاربران قرار می‌داد، ولی از اوایل سال ۲۰۱۶ این میزان را به تنها ۵ گیگابایت کاهش داد. از وان درایو می‌توانید برای ذخیره کردن هر نوع فایلی استفاده کنید. این سرویس تلاش می‌کند فایل‌های شما بر حسب نوع دسته‌بندی کند تا بعدا راحت‌تر بتوانید آن‌ها را پیدا کنید. البته همیشه در این کار موفق نیست و گاهی فایل‌ها را در پوشه‌ی اشتباه قرار می‌دهد.


مهم‌ترین مزیت وان درایو این است که با اپلیکیشن‌های مایکروسافت آفیس ارتباط تنگاتنگی دارد. وان درایو در واقع بخشی از یک مجموعه به نام آفیس آنلاین است که به شما اجازه می‌دهد روی وب به نسخه‌ی نسبتا کاملی از اکثر برنامه‌های مایکروسافت آفیس از جمله ورد، اکسل و پاورپوینت دسترسی داشته باشید.

 

همچنین زمانی که نسخه‌ی دسکتاپ برنامه‌های مایکروسافت آفیس را باز کنید، فهرستی از آخرین اسنادی که در وان درایو ذخیره کرده‌اید مشاهده خواهید کرد. علاوه بر این اگر در سرویس پولی Office 365 عضو شده باشید، امکان کار کردن به صورت گروهی روی فایل‌ها را خواهید داشت و تغییراتی را که دیگران روی فایل ایجاد می‌کنند به صورت زنده مشاهده خواهید کرد.

---

 

دراپ باکس

دراپ باکس (Dropbox) به دلیل سادگی، امنیت و پشتیبانی از پلتفرم‌های بسیار گسترده طرفداران خاص خودش را دارد. این سرویس علاوه بر دسترسی آنلاین روی وب، تقریبا برای هر سیستم‌عامل و هر گجتی که فکر کنید اپلیکیشن دارد: مک، ویندوز، توزیع‌های مختلف لینوکس، اندروید، iOS، ویندوزفون، حتی کیندل فایر و بلک‌بری. اپلیکیشن‌های دسکتاپ دراپ باکس به شکل عمیقی با سیستم‌عامل یکپارچه می‌شوند. در نتیجه برای آپلود کردن فایل‌ها تنها کافی است فایل را به داخل پوشه‌ی مخصوص دراپ باکس درگ اند دراپ کنید.

مزیت بزرگ دیگر دراپ باکس این است که بر خلاف سرویس‌های دیگر، در اپلیکیشن‌های خود هیچ محدودیتی برای حجم فایلی که آپلود می‌کنید ندارد. البته احتمالا این مزیت به محض این که متوجه شوید دراپ‌باکس تنها ۲ گیگابایت فضای رایگان در اختیار کاربر قرار می‌دهد رنگ خواهد باخت.

 

با این حال، دراپ باکس علاوه بر خرید فضای اضافه، روش‌های مختلف دیگری را هم برای بالا بردن حجم در نظر گرفته است. برای مثال اگر قابلیت آپلود خودکار عکس را در اپلیکیشن موبایل دراپ باکس فعال کنید، ۳ گیگابایت فضای اضافی دریافت خواهید کرد.

 

البته دراپ باکس تنها یک بار این ۳ گیگابایت را به شما خواهد داد و فعال کردن قابلیت روی گجت‌های بیشتر کمکی به افزایش حجم نمی‌کند. همچنین می‌توانید به ازای معرفی کردن هر یک نفر ۵۰۰ مگابایت فضای اضافی دریافت کنید؛ البته در صورتی که آن‌ها واقعا در این سرویس عضو شوند. از این گزینه هم تنها ۳۲ بار می‌توانید استفاده کنید که در مجموع ۱۶ گیگابایت فضای اضافه به شما خواهد داد.

---

 

باکس

هر چند تمام افراد می‌توانند به صورت رایگان در سرویس ذخیره‌سازی ابری باکس (Box) عضو شوند، ولی در واقع این سرویس با امکانات بسیار زیادی که در زمینه‌ی اشتراک گذاشتن فایل‌ها، کار گروهی روی پروژه‌ها و تعیین سطح دسترسی افراد مختلف دارد، به طور ویژه برای استفاده‌های تجاری و متخصصان IT طراحی شده است.

 

باکس همانند دیگر سرویس‌ها امکان آپلود و ذخیره کردن انواع مختلف فایل را به شما می‌دهد. ولی علاوه بر آن می‌توانید فایل‌ها را با همکاران خود به اشتراک بگذارید، وظایفی را به آن‌ها محول کنید، سطح دسترسی افراد مختلف را تعیین کنید، نظر خود را روی کارهای دیگران بنویسید یا حتی تاریخ قطع دسترسی دیگران به پوشه‌های مشترک را کنترل کنید.


باکس از نظر پشتبانی از پلتفرم‌های مختلف هم جایگاه خوبی دارد. اپلیکیشن باکس را می‌توانید روی ویندوز، مک، اندروید، iOS، ویندوزفون و بلک‌بری نصب کنید. نسخه‌ی وب علاوه بر دسترسی و مشاهده‌های فایل‌ها، امکان تولید فایل‌های متنی ساده را هم دارد.

 

مانند سایر سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری، از اپلیکیشن دسکتاپ باکس هم می‌توانید برای سینک کردن آسان فایل‌ها بین هارددیسک و فضای ابری بهره بگیرید. همچنین افزونه‌هایی برای مایکروسافت آفیس و ادوبی لایت‌روم وجود دارد که اجازه می‌دهد فایل‌های ذخیره‌شده در باکس را مستقیما با این اپلیکیشن‌ها ویرایش کنید.

باکس ۱۰ گیگابایت فضای رایگان در اختیار شما قرار می‌دهد و از این نظر پس از گوگل‌درایو مقام دوم را کسب می‌کند. البته در حالت رایگان با محدودیت ۲۵۰ مگابایتی حجم فایل‌ها روبرو خواهید بود که در مقایسه با محدودیت ۱۰ گیگابایتی در وان درایو و ۵ ترابایتی در گوگل درایو یک نقطه ضعف جدی محسوب خواهد شد.

 

---

آیکلاود درایو

شاید این سوال برای شما پیش آمده باشد که چرا سرویس مهمی نظیر «آیکلاود درایو» (iCloud Drive) جایی در بین رقبای ما پیدا نکرده است. دلیل اصلی این است که اپل این سرویس را به طور ویژه برای اکوسیستم خود طراحی کرده. بنابراین ماهیت این سرویس اندکی متفاوت است و تنها اگر از محصولات اپل، کامپیوترهای مک و گجت‌های iOS مثل آیفون و آیپد در کنار هم استفاده کنید، آیکلاود درایو انتخاب خوبی خواهد بود.

---

 

جمع‌بندی

هر کدام از چهار سرویس ذخیره‌سازی ابری که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شد محاسن و معایب خاص خودش را دارد و در نهایت هر کدام از این سرویس‌ها می‌تواند در شرایطی بهتر از مابقی باشد. در جدول زیر می‌توانید به سرعت ویژگی‌های این سرویس‌ها را با هم مقایسه کنید.
  

اگر کاربر گوگل باشید دسترسی به گوگل درایو کمترین زحمت را خواهد داشت و ۱۵ گیگابایت فضای رایگان همراه با مجموعه ابزارهای ساده‌ای برای ویرایش فایل‌های آفیس در اختیار شما قرار خواهد داد. از سوی دیگر این ۱۵ گیگابایت را باید با اکانت جیمیل خود به صورت مشترک استفاده کنید.

 

وان درایو تنها ۵ گیگابایت فضای رایگان به شما می‌دهد ولی سازگاری بالا با مایکروسافت آفیس و دسترسی به نسخه‌ی وب آفیس، این سرویس را برای افرادی که از گجت‌های ویندوزی استفاده می‌کنند بسیار مناسب می‌کند. دراپ باکس اپلیکیشن‌هایی ساده برای تمام پلتفرم‌ها دارد که کار با آن را برای تمام افراد بسیار ساده می‌کند، ولی تنها ۲ گیگابایت فضای رایگان به کاربر می‌دهد که واقعا کم است.