- شنبه ۲۰ آذر ۹۵
- ۲۲:۳۴
دو هنرمند عاشق، یکی بازیگر و دیگری موسیقیدان، هر دو آرزومند شهرت در هالیوود، بعد از بارها دیدار اتفاقی، سرانجام در میانه فیلم «لا لا لند» به هم میرسند. عشق سرخوش آنها، که با رقص و آواز رویائی توام میشود، به قصه فیلمیبلندپروازانه شکل میبخشد که قصد آن، امروزی کردن سنتی قدیمیدر سینمای آمریکا است.
به گزارش صدای آمریکا «لا لا لند» دومین فیلم بلند «دیمیین چزل» سناریست و کارگردان سیویک ساله، سرانجام به پرده سینماهای آمریکا میرسد در حالیکه مدتی است مطبوعات سینمائی از آن به عنوان برنده احتمالی جایزه اسکار بهترین فیلم نام میبرند، و همچنین اسکارهای دیگر، از جمله برای «اما استون» و «رایان گاسلینگ» ستارگان فیلم، وهمچنین برای کارگردان «دمیین چزل» و دوست آهنگسازش، «دیوید هورویتز».
فیلم موزیکال «لا لا لند» یادآور موزیکالهای عظیم استودیوهای هالیوود، به خصوص استودیوی MGM است که در دهه ۱۹۵۰ بر پرده سینماها در آمریکا و جهان، غلبه داشتند، و در همان استودیوهائی فیلمبرداری شده است که هر چند حالا خلوت و گاه بیمشتری هستند، ولی وجودشان در مجتمعهای بزرگ هالیوودی، برای سینمادوستان در لس آنجلس و شهرهای دیگر، یادآور عصرطلائی هالیوود است.
در این فیلم، داستان عشق دو هنرمند آرزومند ولی بیچیز، به زبان همان موزیکالهای کلاسیک هالیوودی بازگو میشود - و در مقیاسی به عظمت خود لس آنجلس، کلاسیکهای محبوب نیم قرن گذشته را بزرگ میدارد، فیلمهای خاطرهانگیزی چون «آواز زیر باران» و «ستارهای متولد میشود» - موزیکالهای کلیدی که مثل همین «لالالند» در ستایش سینما و ستایش تلاش هنرمندان برای رسیدن به موفقیت در هالیوود، ساخته شده بودند
کارگردان «دیمیین چزل» شب رونمائی فیلم در جشنواره «موسسه فیلم آمریکا» در لس آنجلس، میگوید در فیلمهای موزیکال، آنچه او بیشتر دوست میدارد، صنعتگری آنها نیست و حتی نمایش سرگرمکننده آنها هم نیست، بلکه عاطفه است، و اینکه به خاطر همراهی با موسیقی، و زیرآواز زدن یکباره شخصیتهای داستان، موزیکال، بیشتر از هر ژانر دیگری، امکان دستیابی به عواطف شخصیتها را فراهم میکند. او میگوید میخواست با این فیلم، تجربهای عاطفی برای تماشاگر بیافریند و امیدوار است که موفق شده باشد.
فیلم «لالالند» که نخستین بار در جشنواره ونیز رونمائی شد، و جایزه شیر نقرهای بهترین بازیگر را نصیب «اما استون» کرد، از همان هنگام، منتقدها را به تحسین واداشت، از جمله به خاطر مهارت فنی ساختن صحنههای عظیم رقص و آواز در مقیاسهائی به بزرگی راهبندان صبحگاهی شاهراههای لس آنجلس. به سبک موزیکالهای قدیم، بعضی از ترانههای فیلم، زنده جلوی دوربین اجرا شدهاند.
آهنگساز «جاستین هوریتز» میگوید بازیگر اما استون، ترانه بزرگش Audition را زنده جلوی دوربین اجرا میکند، که تلاش بزرگی بود، با تاثیری جادوئی، که شجاعت او را میرساند. جای دیگر، «استون» و «گاسلینگ» ترانه «شهر ستارگان» City of Stars را دوتائی با هم زنده اجرا کردند، بدون هیچ حفاظ ایمنی. او میگوید اجرای زنده این ترانه ها، روند ویژهای بود که تاثیرش روی پرده، احساس میشود.
اهمیت فیلم «لا لا لند» نه تنها بازآوردن سنتی فراموش شده است، بلکه به قول منتقد نیویورکر، بازآوردن تعبیر قدیمی لس آنجلس است به عنوان خاستگاه خیالپردازی و امید، تعبیری که مدتها دیگر درباره این شهر در سینما دیده نمیشد.
اما استون میگوید داستان عشق هرکس به شهر لس آنجلس، داستانی متفاوت است، اما این پستیبلندیهای بسیار این شهر، در این فیلم بازتاب پیدا میکنند و به نظر او، قصد «چزل» هم این بود که ترکیبی بسازد از عشق و جنون این شهر.
هرچند الهام بسیاری از صحنههای خیرهکننده فیلم، نظیر رقص در میان ستارگان در آسمان، را در فیلمهای قدیمیمیتوان پیدا کرد، ولی «لا لا لند» فیلم یگانه و اصیلی است که به نظر منتقد «یواس ای تودی» ترانههای شاد آن، رقصنگاری استثنائیاش، در کنار قصه عشقی دلانگیز فیلم، با تلخی و شیرینی، کمک میکنند به زمینی کردن شگفتیهای فیلم.
آن حس تلخ و شیرین، به تعبیر«استفانی زچرک» منتقد هفتگی «تایم» در دردسرهای این زوج در همان لحظه ملاقات نهفته است که نیمه فیلم اتفاق میافتد. به نظر او، این فیلم از یک سو، قصیدهای است در رثای لس آنجلس، شهری در عین حال جادوئی و عاجزکننده، و قصیدهای است در رثای آنچه میتوانست عشق باشد، که شیرینی فیلم از آن میآید. به همین خاطر، به نظر او، این فیلمیاست که میتواند از همه تماشاگران، عاشق بسازد، اگر ما تماشاگران بتوانیم خود را به آغوش آن بیاندازیم.
تعبیر «تلخ و شیرین» نکتهای است که خیلی از منتقدها در نقدهای تحسینآمیز خود، به آن اشاره کردهاند. اهمیت تصویر دلشاد «لا لا لند» از لس آنجلس، وقتی آشکار میشود که به پیام فیلمهای دهه 1990 و بعد از آن درباره لس آنجلس، نگاهی بیندازیم. نمونه بارز آن فیلم «فروافتادن» Falling Down با شرکت «مایکل داگلاس» است که سفیدپوست میانسالی را نشان میدهد که کلافه از راهبندان دائمیو آنچه بر شهر زادگاهش رفته، پیاده راه میافتد به سوی منزل، با تفنگ.
فیلم «لا لا لند» را تجلیل از موزیکال های دهه ۵۰ هالیوود میدانند، اما این نکته هم اهمیت دارد که برداشت فیلم از آن موزیکالها، به طور غیرمستقیم، از طریق موزیکالهای فرانسوی «ژاک دمی» به «لا لا لند» راه پیدا کرده.
«ژاک دمی» با چند فیلمی که در دهه ۱۹۶۰ ساخت، تلاش کرد سنت موزیکالسازی هالیوودی را به سینمای فرانسه وارد کند. حس و حالی که در فیلم «لا لا لند» هست، هر چند به «رقص زیر باران» Singing in the Rain و «یک آمریکائی در پاریس» An American in Paris یعنی موزیکال های کلاسیک آمریکائی اشاره دارد، ولی به خاطر رنگهای شاد لباسها و نوع طراحی رقصها، بیشتر یادآور فیلمی مثل «چترهای شربورگ» است با شرکت «کترین دونوو».
«انتونی لین» منتقد هفتهنامه «نیویورکر» مینویسد «لا لا لند» را باید نیمچه فرانسوی دانست. صحنه اول فیلم، که مردم در راهبندان لس آنجلس، ناگهان از ماشینها بیرون میآیند برای رقص همزمان روی ماشینها، برداشتی از صحنه مشابهی است در فیلم «دختران جوان روشفور» از «ژاک دمی». او مینویسد برای «جین کلی» که اتفاقا در همین «دختران جوان روشفور» نقش دارد، و همچنین برای «فرد استر»، فیلم موزیکال به معنی «باروی پاکساز» است، اشاره به حضرت مریم است که بعد از زادن «مسیح» از هر گناهی پاک میشود. در حالیکه برای «ژاک دمی» وحالا برای «دمیین چزل»، ژانر موزیکال، از ضعفهای فانی بشر، زاده میشود، یعنی نه آسمانی، بلکه زمینی است. از دید این منتقد، دلیل اینکه در رقصهای فیلم، مهارت دگرجهانی و آسمانی وجود ندارد، هم همین است. او به جزئیاتی مثل شکستگی ملیح در صدای خشدار «اما استون» اشاره کرده که ممکن نبود در یک موزیکال «وینسنت مینهلی» اجازه ظهور پیدا کند. او نوشته این فیلم را باید روی عظیمترین پرده ممکن در سینما تماشا کرد، تا ببینیم که چگونه لذتهای عظیم را در چیزهای کوچک پیدا کرده، در طلوع آفتاب بر فراز شهر و به رقص درآمدن شهروندان، و البته دیدار دختر و پسری که به عشق میرسند.
مطالب مرتبط با موضوع
وب سایت پلی لیست که یکی از معتبرترین منابع سینمایی محسوب می شود هر ساله و پیش از مراسم اسکار شانس های اصلی دریافت این آکادمی را در تمامی بخش ها منتشر می کند.
بهترین فیلم سال 2017 در اسکار یکی از مهم ترین بخش های این مراسم بوده و همه منتظرند تا با نام این فیلم آشنا شوند.
پلی لیست ده فیلم را از شانس های اصلی دریافت این جایزه دانسته و طی فهرستی آنها را منتشر نموده است.
قدم های طولانی بیلی لِین
فیلم "قدم های طولانی بیلی لین" آخرین ساخته "آنگ لی" با مضمون ضد جنگ 11 نوامبر 2016 اکران خواهد شد.
کارگردان دارنده اسکار به خاطر فیلم "زندگی پای"، این بار با نگاهی انتقادی به جنگ عراق به تاثیرات منفی جنگ بر روان سربازان امریکایی پرداخته است.
در این فیلم بیلی لین سرباز 19 ساله پس از انجام عملیات های موفق در عراق به کشورش بازگشت و خانه ای را با همان حقوق دوران جنگ می خرد. او می خواهد به زندگی طبیعی خود برسد اما فیلم با بازگشت به گذشته نشان می دهد که اتفاقات بسیار وحشتناکی برای وی افتاده و همین عاملی می شود تا دیگر نتواند در آرامش زندگی کند.
کریستین استوارت، گرت هدلن، ون دیزل و کریس تاکر در جدیدترین ساخته آنگ لی به ایفای نقش می پردازند.
تولد یک ملت
"تولد یک ملت" فیلمی در سبک زندگینامهای به کارگردانی "نیت پارکر" و در مورد زندگی "نات ترنر" 7 اکتبر 2016 مصادف با جمعه 16 مهر 1395 اکران خود در سینماهای امریکای شمالی را آغاز می نماید.
اونجانی الیس، نیت پارکر، آرمی هامر، مارک بون جونیور، دوایت هنری، آیا نائومی کینگ، استر اسکات در فیلم تازه نیت پارکر به ایفای نقش می پردازند.
تولد یک ملت داستان واقعی زندگی نات ترنر سیاهپوستی آفریقاییتبار است که در سال 1800 در ساوثهمپتونِ ایالت ویرجینیا در آمریکا زاده شد.
این محصول جدید کمپانی فاکس با 10 میلیون دلار هزینه قرار بود ابتدای سال 2016 اکران شود اما به علت مشکلات اکران و اختلافات بر سر اکران این فیلم با تعویق 7 اکتبر اکران خواهد شد.
حصار
این محصول جدید کمپانی فاکس به نژاد پرستی در سال های 1950 می پردازد. در این فیلم پدر امریکایی افریقایی تبار خانواده سعی دارد در میان هجمه های بسیاری که علیه سیاهان شکل گرفته است خانواده خود را سرپرستی کرده و باعث رشد آنها شود.
این اولین فیلم جدی و مورد بحث دنزل واشنگتون در مقام کارگردانی است و او هم نشان داده که دغدغه نژادپرستی همچنان در امریکا تازه مانده است.
واشنگتون در این فیلم علاوه بر کارگردانی نقش اول را نیز بر عهده داشته و در کنار او بازیگرانی همچون ویونا دیویس و ماکیل ویلیامسون به ایفای نقش می پردازند.
به هر قیمت
فیلم «به هر قیمت» یک فیلم وسترن با عناصر کلیشه ای آن است، وسترنی واقعی با سرخپوست، کابوی، کلانتر و همچنین سرقت بانک که در تگزاس روی می دهد در حالیکه بیشتر صحنه های فیلم در طبیعت روی می دهد.
اما تفاوت آن این است که در قرن بیست و یکم سرقت بانک برای بازپرداخت وام بانک است، قانونهای قرن نوزدهم تغییر کرده است. در این فیلم به کارگردانی اسکات دیوید مکنزی، دو برادر که یکی از آنها تازه از زندان آزاد شده چند روز برای پرداخت بدهی بانک وقت دارند تا بانک مزرعه کوچک خانوادگی را مصادره نکند. پس تصمیم می گیرند تا به شعبه «مید لند بانک» تگزاس دستبرد بزنند.
دیوید مکنزی کارگردانی این فیلم را بر عهده داشته و دیل دیکر، بن فاستر و کریس پین در آن به ایفای نقش می پردازند.
جکی
این فیلم داستانی که نامش «جکی» است، زندگی ژاکلین کندی را چهار روز پس از ترور همسرش جان اف کندی در نوامبر ۱۹۶۳ به تصویر خواهد کشید.
وینسنت ماراوال از سازندگان این فیلم به مجله وریتی گفته است: فیلم «جکی» درباره روزهایی است که ژاکلین کندی همه چیزش را از دست داده بود.
فیلم ژاکلین را کارگردان شیلیایی، پابلو لاراین کارگردانی میکند. او پیش از این فیلم «نه» را کارگردانی کرده بود که موفق شد جوایز متعددی کسب کند.
فیلم «نه» هم موضوعی سیاسی داشت و درباره یک تیم تبلیغاتی است که کمک کرد آگوستو پینوشه دیکتاتور شیلی در سال ۱۹۸۸ سرنگون شود.
تهیه کننده فیلم «جکی»، دارن آرونوفسکی است که پیش از این فیلم «قوی سیاه» را با بازی ناتالی پورتمن تهیه کرده است.
سرزمین لا لا (لالا لند)
فیلم موزیکال «لالالند» به کارگردانی «دیمین شزل» و با حضور «رایان گاسلینگ» و «اما استون» شاید اولین شانس و شانس اصلی دریافت اسکار امسال باشد. این فیلم در تمامی جشنواره هایی که حضور داشته جوایز را از آن خود نموده است.
(اما استون) در این فیلم در نقش یک بازیگر ظاهر شده که سعی می کند با تمرین و تلاش شبانه روزی به صحنه های بزرگ برسد و در این راه با یک نوازنده پیانو با بازی "رایان گاسلینگ" آشنا شده و همه چیز تحت تاثیر رابطه شان قرار می گیرد.
کارگردان "لا لا لند" نشان داده که نیروی تازه نفس و مستعدی برای سینمای
مستقل امریکا محسوب می شود. وی سال گذشته نی با فیلم "شلاق" که داستان
موسیقیایی یک نوازنده درام را روایت می کرد در اسکار نامزد بسیاری از بخش
ها شد و حتی بازیگر مکمل مرد را نیز از آن "جی کی سیمونز" نمود.
شیر
شیر با نام اصلی راه طولانی خانه درامی به کارگردانی گارث دیویس و نوشته شده توسط لوک دیویس و بر اساس کتاب غیر داستانی راه طولانی خانه های "بریرلی" است.
در این فیلم رونی مارا، دیوید وِنهم و نیکول کیدمن به ایفای نقش می پردازند.
شیر در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو 2016 به نمایش در آمد و تحسین منتقدان را برانگیخت.
منچستر در کنار دریا
منچستر کنار دریا فیلمی به کارگردانی کِنیث لونرگان و بر اساس فیلمنامه ای نوشته خود می باشد.
در داستان فیلم آماده است: پس از مرگ ناگهانی "جو چندلر" ، برادر کوچکترش "لی" سرپرست قانونی پسر جو، پاتریک می شود. لی به شهر خود باز می گردد و به علت مشکلاتی که پیش می آید از همسرش جدا می شود.
کایل چندلر، کیسی افلک، لوکاس هجز و میشل ویلیامز بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش می پردازند.
مهتاب
«مهتاب» به کارگردانی مری جنکینز اثر جدیدی از کارگردان فیلم «درمان برای مالیخویا» است.
انی فیلم زندگی مرد جوان سیاهپوستی را روایت میکند که در حاشیه شهر میامی رشد میکند و تلاش دارد بتواند جایگاهی در میان دوستان، خانواده و زندگی به دست آورد.
در این فیلم آلکس هیبرت، ماهرشالا علی، نائومی هریس ، جارل جرموم، اشتون ساندرس، اندی هالند و جانل ونایی بازی کردهاند.
«مهتاب» اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم تلوراید آمریکا تجربه
کرد و سپس در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد و با اقبال تماشاگران و
منتقدان روبه رو شد. این فیلم قرار است پیش از اکران در آمریکا که از ۲۱
اکتبر روی پردهها میرود در نیویورک به نمایش درآید.
سالی
فیلم "سوولی" ساخته کلینت ایستوود و با بازی "تام هنکس" 9 سپتامبر 2016، 19 شهریور اکران خود را در امریکای شمالی آغاز نموده است.
"سوولی" داستانی بر اساس واقعیت در مورد خلبانی به نام "چسلی سولنبرگ" است ک هدر سانحه هوایی توانست جان 155 سرنشین هواپیما را نجات دهد.
این فیلم اولین همکاری ایستوود و هنکس بوده که در آن بازیگران دیگری همچون "لورا لینی"، "آرون اکهارت" و "آننا گان" به ایفای نقش می پردازند.
گفتنی است این ده فیلم گزینه های اصلی فیلم های انگلیسی زبان هستند و فیلم های غیر انگلیسی همچون "فروشنده" اصغر فرهادی در بخشی مجزا انتخاب خواهند شد.