این بدان معنا نیست که پولهای اضافی خود را جمع و ذخیره کنید بلکه قانون اصلی این نخریدن لوازم اضافه و جلوگیری از ولخرجی است. یعنی زمانی که به بیرون از خانه میروید و در محل عبور خود به فروشگاه کفش و یا عطر فروشی میرسید آن را ندید گرفته و از کنارش بی توجه عبورکنید. نکته ی ساده و البته مهم دیگر ذخیره کردن پولهای خورد است برای خود قلکی تهیه کرده و مختص پولهای با ارزش پایین تر قرار دهید بعد از مدتی خواهید دی که چقدر کمک کننده است و یا اگر پول درشت دارید تا حد امکان آن را خورد نکنید تا بستر خرج کردن آن فراهم نشود.

 

اول یا آخر هرماه هر زمانی که شما پول مشخصی را دریافت میکنید همان موقع برایش برنامه ریزی کنید و برای خود حتی نقطه ی تشویق هم بگذارید که اگر بهتر از حد انتظار در دخل و خرج تان عمل کردید می توانید به تیک های موفقیت خود اضافه کنید.

 

 

 

 

خریدن اجناس با کیفیت ضعیف نه تنها اقتصادی نیست بلکه کاملا به ضرر است پس این بخش به این معنا نیست که اجناس ارزان بخرید اتفاقا برعکس اگر اجناس با کیفیت اما کمتر بخرید اقتصادی تر است. اما گاهی کیفیت حرف اول را نمی زند مثلا اگربرای خرید یک ماشین برنامه دارید و پول شما برای خرید یک ماشین مدل بالا و شیک کافی نیست بهتر است فکر قرض کردن و گرفتن وام را نکنید و ماشینی متناسب و به اندازه ی پولتان بخرید.

 

شعاری است که همیشه از طریق تلویزیون و رادیو می شنویم اما همیشه فکر می کنیم که به نفع کس دیگری به جز خود ما است اما اگر دقت کنید پرداخت کننده ی همین قبوض خود ما هستیم و اگر کمبودی در انرژی ها به وجود آید قیمت بالای آنها را هم ما باید بپردازیم.

 

زمانی که پول شما داخل کیف پول شماست حواستان به این هست که چه مقدار از پولتان خرج و چه مقدار از آن باقی مانده است اما زمانی که کارت اعتباری دارید قبول کنید که بی احتیاط تر خرج می کنید و این اصلا به نفع شما نیست.