پدرش سالواتور پاچینو کارمند شرکت بیمه و مادرش رز پاچینو خانه‌دار بود. وی در عنفوان جوانی و در حالی که بیش از 22 سال از بهار زندگی‌اش نمی‌گذشت مادرش را از دست داد.

پاچینو پیش از مرگ مادرش، زندگی چندان لذت بخشی را پشت‌سر نگذاشته بود و چون والدینش خیلی زود از هم جدا شده بودند، او مجبور شد به همرا مادرش به خانه پدربزرگش نقل مکان کند. سرگرمی کودکی‌اش تقلید صدا و تکرار بازی شخصیت‌ها در فیلم‌هایی بود که روی پرده می‌دید.

پاچینو علاقه چندانی به تحصیلات آکادمیک نداشت، برای همین در 17 سالگی دبیرستان هنرهای نمایشی منهتن را رها کرد و به حرفه‌های مختلفی روی آورد؛ هر چند علاقه‌اش یعنی بازیگری را به شکل آماتوری و در اجراهای محلی دنبال کرد.

وی در سال ۱۹۶۰ به مدرسه بازیگری هربرت برگوف رفت تا زیر نظر چارلز لاتون آموزش ببیند. 6 سال بعد به اکتورز استودیو رفت و شیوه‌های بازیگری را از لی استراسبرگ آموخت.