ماهنامه هنر بازیگری - سعید احمدوند: گاهی گفتگو با برخی بازیگران بسیار سخت و ساده است و این وضعیت پیچیده از همین ابتدا دامنگیر نگارش می شود. برای رهایی از چنین فضایی همین کافیست که بدانیم قرار است با هنرمندی نامدار به نام «علیرضا خمسه» گفتگو کنیم که کارنامه اش بری مخاطب سینما، تلویزیون و تئاتر بیش از ما روشن است و نیازی به یادآوری آثارش در سه چهار دهه گذشته نیست. این شما و این هم علیرضا خمسه که شناسنامه اش می گوید در بهمن ماه امسال 63 ساله می شود اما گویا "الکی میگه..."

علیرضا خمسه همیشه در اوج بوده؛ از دورانی که هنر در بازیگری رواج داشت تا زمانی که چشمان آبی بر بازیگری اولویت یافت و تا امروز که رابطه و پول از هنر و چهره پیشی گرفته است. چگونه همواره خود را استوار حفظ کردید؟

من در کل زیاد معتقد نیستم که جریان بازیگری را از جریان های اجتماعی خودش جدا کرد بلکه همه اتفاق ها با هم می افتد و اگر یک جامعه به سمت توسعه و تحول پیش برود، تئاتر و بازیگری و همه فرآورده های دیگر هم به سمت توسعه می رود. اگر جامعه ای درجا بزند و واپس گرایی را انتخاب کند، بازیگری و دیگر رشته های هنری هم از این واپس گرایی تاثیر می گیرند. وقتی شما به ارزش هایی باور داشته باشید و برای بازیگری یا هر حرفه ای یک سری نظم و قانون وضع کرده باشید، همین ارزش ها و نظم و قانون باعث می شود عوامل گذرا مانند پول و دیگر چیزها مهم نباشند.