- شنبه ۱۱ ارديبهشت ۹۵
- ۲۰:۵۰
سرویس سیاسی «انتخاب»؛ داوود حشمتی: هنوز
نمیدانیم او را باید «سردار» خطاب کرد یا «دکتر»، با این همه، آقای رضایی
در مصاحبهای که اخیرا انجام داده، جملهای را بیان میکند که میتوان
گفت «مبنایی است برای بازگشت دوباره او به سیاست و عصر انتخابات».
«آقا
محسن» عزیز در چهار انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی شرکت کرده
است.در انتخابات 84 با وجود آنکه محکم گفته بود هیچ چیز امکان ندارد که
مانع کناره گیری او شود، استعفا داد. او در انتخابات 88 و 92 تلاش کرد تا
رای تودههای مردم را کسب کند اما در این کار موفق نبود. جمله ای که او در
گفت وگو با ایسنا بر زبان می آورد را میتوان از جنس وعدههای انتخاباتی
ارزیابی کرد. آیا دکتر سال قبل و سردار حال حاضر، قصد دارد تا بار دیگر بخت
خود را در صندوق رای خرداد 96 هم بیازماید؟
سردار
رضایی میگوید: «به نظر من، دولت میتواند با مصوبه مجلس، سال آینده به
دهکهای مصوب تا 100 هزار تومان یارانه پرداخت کند.» منظور سردار رضایی
مصوبه ای که در آن مجلس دولت را موظف میکند تا بخشی از یارانه بگیران را
حذف کند. اعضای دولت معتقدند حذف 24 میلیون نفر از یارانهبگیران صحیح
نیست. اما نکته اینجاست که با چه معیاری ایشان «وعده» یارانه صدهزارتومانی
میدهد؟
آیا آقامحسن بار دیگر احساس تکلیف خواهد کرد؟
تمایل
سردار به حضور در انتخابات سال آینده را از این بخش از اظهاراتش میتوان
دریافت: «ورود به بحث انتخابات ریاستجمهوری از الان، هم میتواند زود به
حساب بیاید و هم به موقع، زود بودن آن به دلیل این است که خلاف قوانین کشور
به حساب میآید چون انتخابات و تبلیغات باید در دوره زمانی خودش صورت گیرد
و قواعدی دارد. اما به موقع هم میتواند باشد چون معمولا در انتخاب رئیس
جمهور باید فرصت کافی به مردم داده شود تا از کاندیداها شناخت پیدا کنند که
البته این نقص قانون به حساب میآید و قوانین باید به گونهای اصلاح شود
که مردم به اندازهی کافی فرصت آشنایی با دیدگاه ها و سیاستهای کاندیداها
را داشته باشند. بستگی دارد به این مساله با چه نگاهی وارد شویم.» لذا از
آنجا که ورود به بحث انتخابات از نظر ایشان خوب است (چون به مردم فرصت
انتخاب میدهد) اما زود است (چون قانون آن را منع کرده) او از ترفند یک
«وعده» استفاده کرده و مبنای یارانه صدهزارتومانی را از حالا به مردم
میدهد. وعدهای که پیش از این نیز داده بود.
وعدههای انتخاباتی
باب
پرداخت پول نقدی به کل مردم ایران را مهدی کروبی از انتخابات سال 84 بنا
نهاد. آنجا که گفت به هر ایرانی 50 هزار تومان خواهد داد. کروبی اما بعدها
گفت که این وعده مربوط به انتخابات 84 بود و در سال 88 وعده را 70 هزار
تومان برای هر ایرانی بالا برد و طرحش را نیز منتشر کرد.
در
طرف دیگر محمود احمدینژاد قرار داشت (و هنوز هم در این عرصه حضور دارد).
او در مرحله اجرای فاز دوم هدفمندی یارانههای قصد داشت با حذف دهکهای
بالا، یارانهها را افزایش دهد و در مقابل نرخ حامل های انرژی (از جمله
بنزین) را به پنجبرابر افزایش دهد. اقدامی که مجلس جلوی آن را گرفت و
لاریجانی از آن با تعبیر سیاست «رابینهودی» در یک کنفرانس خبری یاد کرد.
اخیرا نیز شنیده شده او قرار است با وعده یارانه 250 هزار تومانی پا به
عرصه انتخابات بگذارد.
کار
به جایی رسید که شهرام جزایری هم وعده یارانه نقدی داد و گفت که میتواند
به هر ایرانی ماهانه دو و نیم میلیون تومان پرداخت کند. بعد از آن بود که
محسن رضایی نیز به صرافت افتاد تا از این قافله عقب نماند.
سردار
بعد از انتقاداتی که به وی درباره این وعده بیان شد در صفحه اینستاگرام
خود متنی منتشر کرد که مدعی بود دولت میتواند با توجه به مصوبه مجلس و حذف
سه دهک بالا به سایر افراد یارانه صدهزار تومانی پرداخت کند. محسن رضایی
در سال 92 در سوسنگرد گفته بود: «به کشاورزان یارانه سبز میدهم، یارانهها
را به 100 و 10 هزار تومان افزایش و 22 میلیون تومان بابت تهیه جهیزیه به
زوجهای جوان میدهم.»(فارس، 18/3/92).
نئوریزه کردن وعده شبه انتخاباتی محسن رضایی در مورد یارانه صدهزار تومانی توسط نزدیکانش
باوجودی
که یک حساب سرانگشتی میتواند نشان دهد آقای رضایی درست نمیگوید. اما
میتوان از او پرسید: چطور بعد از گذشت چهار سال و با وجود همین مصوبهای
که به آن استناد میکنید و 24 میلیون نفر از آن کاسته شده است، شما وعده
یارانهای تا را به جای افزایش کاهش دادید؟
درحال
حاضر دولت به 75 میلیون نفر یارانهای معادل 45 هزارتومان پرداخت میکند.
که جمع آن چیزی در حدود سههزار و 300 میلیارد تومان در ماه می شود. اگر
دولت 24 میلیون نفر را کسر کند باید به 51 میلیون نفر یارانه بپردازد. که
با حساب یارانهای که آقایی رضایی تاکید کرده می باید 100 هزارتومان باشد
رقم آن می شود پنجهزار و صد میلیارد تومان. به این ترتیب نه تنها باری از
دولت در تامین بودجه یارانهها کم نشده بلکه افزایش نزدیک به 170درصدی را
بر آن تحمیل میکند.
بازگشت آقامحسن
میتوان
نتیجه گرفت جنس حرفی که آقای رضایی بر زبان آورد از جنس وعدههای
انتخاباتی است. گویا او با وجود پوشیدن ردای نظامی قصد خروج از عالم سیاست
را ندارد. رضایی در زمینههایی اظهارنظر میکند که حوزه کاری و فعالیتی او
نیست. دو هفته قبل که بارشهای باران در جنوب کشور موجب راه افتادن
سیلابها شده بود دکتر رضایی رییس ستاد شخصی دبیر مجمع را (عنوانی عجیب که سایت تابناک وابسته به او از آن استفاده می کند) به همراه هیاتی به این منطقه اعزام کرد.
البته
توجه آقامحسن به منطقه خوزستان را میتوان درک کرد اما نمیتوان فهمید
وزیرنیرو با چه عنوان به ایشان گزارش داده است؟ دبیری مجمع تشخیص مصلحت
نظام ، واجد چه جایگاه حقوقی است که او را مجاب میکند تا برای این موارد
«ستاد» تشکیل دهد و آقای چیتچیان به او گزارش دهد؟ (لینک)
رضایی
البته با کار ستادی بیگانه نیست. از نقاط قوت او میتوان به همین موضوع
اشاره کرد. کار تشکیلاتی و حفظ حلقههای نزدیک را به خوبی بلد است و رعایت
میکند. نزدیکانش و ستادهایش را همچنان حفظ میکند که با احتساب انتخابات
آینده (در صورت کاندیداتوری) او در چهار دوره ریاستجمهوری حضور پیدا کرده
است. ستادهای او همچنان فعال هستند و برطبق قانون انرژی عمل میکنند:
«ستادهای آقا محسن از بین نمیرود، فقط از یک انتخابات به انتخابات دیگر
تغییر نام میدهند»
با
این همه بررسی اظهارنظرهای آقای رضایی در دو سال اخیر نشان میدهد که
ایشان خط سیر جدیدی را نیز برای خود تعریف کرده است. او چشم امید به حمایت
طیف تندروی مخالفان دولت دوخته و از همین رو اظهارنظرهایی تند از این دست
خطاب به دولت دارد: «اگر نمیتوانید، کار را به نیروهای انقلاب بسپارید»
گویی تا به امروز، چهره هایی نظیر روحانی، هاشمی، لاریجانی، ولایتی و دیگر
رئسای جمهور و کارگزاران نظام، از دسته «انقلابیون» مورد نظر جناب رضایی
نیستند و شاید این «انقلابی بودن» صرفاً مختص جناب ایشان است!
جمیع
موارد می تواند این جمع بندی را ایجاد کند که رضایی قصد دارد یک بار دیگر
احساس تکلیف کرده و بخت خود را برای ریاستجمهوری آزمایش کند. اما تلاش
میکند تا قوانین ورود زودهنگام به انتخابات را زیرپا نگذارد. همچنین باید
منتظر بود و دید آیا برای پوشیدن ردای کاندیداتوری یکبار دیگر قرار است از
کسوت لباس مقدس سپاه خارج شده و استعفا دهند یا نه؟