وی در برناردزویل بزرگ شد و مادرش هنرمندی در زمینه تبلیغات بازرگانی بود و پدرش مدیر یک شرکت دارویی.

مریل در کودکی به موسیقی علاقه داشت و به کلاس‌های خوانندگی اپرای ایستیل لیبلینگ می‌رفت. بعد از اخذ مدرک بازیگری از دانشکده واسار در سال1971 به مدرسه تئاتر معتبر ییل رفت و در آنجا با سیگورنی ویور بازیگر و وندی واسراستاین نمایشنامه‌نویس همکلاس بود.

استریپ قبل از دریافت مدرک کارشناسی ارشد در سال 1975، در بیش از 40 نمایش بازی کرد. بعد از فارق‌التحصیلی، اولین تجربه بازیگری خود را در برادوی با نمایش «Trelawney of the wells» کسب کرد.

وی در سال 1976 به خاطر بازی در نمایش « 27 واگن پنبه» اثر تنسی ویلیامز نامزد دریافت جایزه تونی شد و آغاز کار او در تلویزیون با ایفای نقش همسر یک بازیکن هاکی در مجموعه «مرگبارترین فصل» در سال 1977 محصول شبکه CBS رقم خورد.

در همان سال با بازی در فیلم «جولیا» به کارگردانی فرد زینه مان اولین تجربه سینمایی خود را هم کسب کرد.

استریپ در دوران جنگ جهانی دوم با بازی در نقش اینگا (یک زن ثروتمند آلمانی که تلاش می‌کند شوهر یهودی‌اش را از بازداشتگاه اسرای نازی‌ها نجات دهد) در مجموعه «کشتار همگانی» (1978) برنده جایزه امی بهترین بازیگری شد.

مریل استریپ بازی در فیلم شکارچی گوزن (1978) اولین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد و با بازی در کریمر علیه کریمر (1979) اولین اسکار بازیگری را گرفت.

پیشرفت استریپ به قدری سریع بود که با ایفای نقش یک بازمانده آسیب دیده اردوگاه لهستانی در فیلم انتخاب سوفی (1982) اسکار بهترین بازیگری را برای دومین بار برد.

وی با درخشش در فیلم‌های؛ سیلک وود (1983)، از اعماق آفریقا (1985) و فریادی از دل تاریکی (1988) و آیرون وید (1987) در مدت 5 سال، چهار بار نامزد اسکار شد.

وی دهه 1990 را با درخشش در نقش سوزان ویل آغاز کرد و نهمین نامزدی اسکار را به کارنامه اش افزود. بعد از بازی در فیلم از زندگی‌ات محافظت کن (1991)، در فیلم‌های؛ مرگ برازنده اوست، رودخانه وحشی، پل‌های مدیسن کانتی درخشید.