در تکمیل خبر سایت عصر ایران : “یک هنرپیشه و کارگردان معروف تلویزیونی در بیمارستان روانی بستری شد. ”

مهران غفوریان که عمده شهرتش به دلیل کارگردانی و بازیگری در سریال های طنز تلویزیونی است به دلیل مصرف بالای مواد مخدر، به مرز جنون رسیده به گونه ای که به تشخیص پزشکان در یک مرکز نگهداری بیماران روانی بستری شده است.

وی پیش از این نیز به اتهام حمل و استعمال مواد مخدر بازداشت شده و در بازرسی از وی یک قبضه اسلحه کمری کشف شده بود که بعدا اعلام شد قلابی بوده است.
مهران غفوریان که پیش از کارگردانی تلویزیونی، از سطح درآمد معمولی برخوردار بود، با انعقاد قراردادهای چند صد میلیونی با صداو سیما بناگاه به ثروت هنگفتی دست یافت و در نهایت به دلایل مشکلاتی که پشت سر هم برایش پیش آمد و پناه آوردن به مواد مخدر راهی بیمارستان روانی شد.

چندی پیش نیز مهران غفوریان با یک قبضه اسلحه در حالی که کرک مصرف کرده بود در شهرک غرب تهران دستگیر شد . او در حالی که حال عادی نداشت در شهر در حال تردد بود، توسط عوامل گشت انتظامی بازداشت شد.
غفوریان در حالی‌که در محدوده شهرک غرب به همراه یک قبضه اسلحه کلت کمری در حالت غیرطبیعی بود، باعث وحشت مردم شد‌ که در پی مراجعه اهالی به مأموران گشت و اعلام این‌که یک فرد مسلح در کنار خیابان ایستاده است، توسط عوامل گشت انتظامی شناسایی و دستگیر شد.
مأموران پس از خلع سلاح این بازیگر معروف در بازرسی از وی مقداری مواد مخدر کشف کردند و وی را برای بررسی به یکی از پاسگاه‌های پلیس امنیت منتقل کردند.
مشکلات مهران غفوریان از بعد از ساختن مجموعه طنز ورد ممنوع شروع شد . مهران که خرج زیادی برای ساختن این مجموعه کرده بود اما این مجموعه مجوز پخش نگرفت و شکست مالی سنگینی را متحمل شد . بعد از این قضیه او یک باربا خوردن مقداری قرص در حرم امام رضا خودکشی کرد که نجات یافت

چرا مهران غفوریان از مدیری و عطاران عقب افتاد؟ قدر خودش را ندانست یا قدرش را ندانستند؟! بدون شک گذر زمان مشخص خواهد کرد کدام قضیه صحت دارد. درباره مهران غفوریان صحبت می کنیم.

بازیگر و کارگردانی که دانشجوی رشته نقاشی بود و برحسب اتفاق روزی داریوش کاردان او را می بیند و از بانمکی و میمیک صورت این جوان 20 ساله خوشش می آید و دعوتش می کند که در برنامه «39» بازی کند.

غفوریان جوان خیلی سریع خودش را به کمدی های تلویزیونی الصاق کرد. سه، چهار سال بعد پشت دوربین کارگردانی قرار گرفت و مجموعه «گل ها» را به عنوان اولین کارش کارگردانی کرد. «حرف تو حرف» او را بیشتر به مخاطبان شناساند و مجموعه «این چند نفر» که در بین مردم به نام «هژیرها» معروف شد موقعیت این جوان تازه گل کرده را تثبیت کرد.

پس از آن که در پایان دهه 70 مهران مدیری با کمدی های آیتمی اش کم کم مخاطبان خود را از دست می داد همه منتظر یک اتفاق جدید بودند و غفوریان با همکاری رضا عطاران خیلی هوشمندانه نیاز مخاطب به این تغییر را احساس کردند و به این ترتیب سال 80 مجموعه «زیر آسمان شهر» به نگارش عطاران و کارگردانی غفوریان متولد شد.

محبوبیت زیر آسمان شهر آنقدر زیاد بود که غفوریان بارها در مصاحبه هایش اعلام کرده بود این حجم محبوبیت را باور نمی کند. زیر آسمان شهر به قسمت دو رسید و باز هم موفق بود ولی زیر آسمان شهر 3 مردم را پس زد و این آغاز سراشیبی غفوریان بود. او پس از زیر آسمان شهر 3 قرار بود سریالی به نام «ورود ممنوعِ ممنوع» را کارگردانی کند.

پنج قسمت از کار را هم ساخت ولی به دلایلی نامعلوم شهاب اسفندیاری مدیر وقت گروه فیلم و سریال شبکه پنج ساخت ادامه کار را متوقف کرد. این پایانی بر کارگردانی غفوریان بود. حواشی وحشتناکی پس از زیر آسمان شهر او را احاطه کرد تا جایی که از مقطعی به بعد خودش هم از حجم تکذیبیه هایی که می داد خسته شد و در مقابل هر شایعه ای کاملا بی خیالی طی کرد!

غفوریان طی هشت سال گذشته به جز یک تله فیلم، کاری را کارگردانی نکرد و فقط به بازی در تله فیلم ها، فیلم های سینمایی و سریال ها بسنده کرد. کارنامه او در زمینه بازیگری درخشان نیست.

او در سینما شانس کار کردن با کارگردانان معتبر را نداشت و اکثر کارهای سینمایی اش تکرار یک تیپ مشخص بود. غفوریان بعد از زیرآسمان شهر رسما کاری نکرده که مخاطبان را به هیجان بیاورد و حالا او به عنوان بازیگر اصلی سریال «خانه اجاره ای» مشغول بازی است.

سریالی که خودش فکر می کند می تواند حداقل رضایت مخاطب را به همراه داشته باشد اما نکته اصلی این جاست که غفوریان خبر از بازگشت خود به پشت دوربین می دهد، می خواهد با همکاری آدم های معتبر و مهم سینما و تلویزیون از جمله رفیق قدیمی اش رضا عطاران تله فیلم بسازد، سریال نود شبی جلوی دوربین ببرد و کارگردانی در سینما را هم تجربه کند اتفاقی که اگر رخ دهد شاید هم برای او بهتر باشد و هم برای مخاطبان کمدی. چون حداقل در معدود کارهایی که کارگردانی کرده نشان داده هم خودش بهتر کار می کند و هم خیلی بهتر می تواند از عوامل همکارش استفاده کند.

پسر تپل و بانمک سینما و تلویزیون که زمانی ری اکشن ها و خنده هایش دل مخاطب را می برد احتمالا به خوبی این نکته را می داند که اگر سنجیده و حساب شده عمل کند مردم به راحتی جایگاه گذشته را به او باز می گردانند. باید دید آغاز دهه 90 می تواند تولد دوباره ای برای مهران غفوریان باشد؟ همان گونه که دهه 80 تولد دوباره ای برای مهران مدیری بود.

مهران غفوریان که این شب ها سریال «خانه اجاره ای» را روی آنتن دارد، در گفت وگو با «هفت صبح» از بازی در این سریال گفته. او از بازگشتش به دنیای کارگردانی با ساخت 13 تله فیلم و یک سریال کمدی 90 شبی خبر داده است.

سال 80 و زمانی که سریال «زیر آسمان شهر» روی آنتن رفت همه متفق القول معتقد بودند کارگردان 27 ساله و طناز این مجموعه که قبلا سریال هایی چون «حرف تو حرف» و «این چند نفر» را کارگردانی کرده بود می تواند تبدیل به یکی از بهترین کمدین های تلویزیون شود.

آن زمان مهران مدیری در دوران افول به سر می برد و مهران غفوریان جوان با کمک فیلمنامه رضا عطاران توانست با سریال 90 شبی «زیر آسمان شهر» برای اولین بار مخاطب را با مدلی از کمدی های90 شبی آشنا کند که از فضای کمدی های آیتمی کاملا جدا شده بود.

بهروز پیرپکاجکی و خشایار مستوفی تا مدت ها رقیب نداشتند. زیر آسمان شهر دو که ساخته شد توانست محبوبیت غفوریان را حفظ کند. همه چیز خوب بود تا اینکه زیر آسمان شهر 3 ساخته شد. سری سوم این سریال، هم نسبت به دو سری اول ضعیف تر بود و هم در رقابت با سریال پاورچین قرار گرفت. سریالی که خیلی ها آن را تولد دوباره مهران مدیری در تلویزیون می دانند.

بعد از این سریال غفوریان ناگهان از نظرها محو شد، شایعات پشت سر هم برایش ردیف شد. از خودکشی اش تا معتاد شدنش و حتی خبر فوتش. غفوریان پس از مدتی به سینما و تلویزیون بازگشت اما فقط به عنوان بازیگر. حالا 10 سال از «زیر آسمان شهر» گذشته و غفوریان که خودش معترف است انتخاب های اشتباهی هم داشته در سریال خانه اجاره ای عهده دار نقش اصلی است.

او سال هاست مصاحبه نمی کند، ما هم می خواستیم چند جمله ای در خصوص خانه اجاره ای بپرسیم که خب از شانس ما مصاحبه به جاهای جالبی کشیده شد و غفوریان خبر از اتفاقات جدید داد که در ادامه می خوانید. این مصاحبه در دو بخش تنظیم شده که بخش اول آن را امروز می خوانید.

ابتدای دهه 80 مردم سه نفر را به عنوان کمدین موفق در تلویزیون می شناختند. مهران مدیری، رضا عطاران و مهران غفوریان. مدیری و عطاران روند رو به جلوی خود را به خوبی ادامه دادند و کامل در بین مردم جا افتادند ولی غفوریان پس از «زیر آسمان شهر» رسما به مدت مدیدی از صحنه کنار رفت و در این مدت فقط یک تله فیلم به نام «من پلیس هستم» را کارگردانی کرد. دلایل و شایعه های مختلفی در خصوص علت این مسئله سر زبان ها بود ولی بیان دلیل این اتفاق از زبان خودتان قطعا خیلی بهتر است.

من مدتی پس از «زیر آسمان شهر» استراحت کردم و مدتی هم خارج از کشور بودم. شایعه و چرت و پرت هم تا دلتان بخواهد پشت سر من وجود داشت. ولی واقعیت این است که خیلی پیگیر کار کارگردانی نبودم. مطمئنم اگر کارگردانی می کردم این اتفاقی که شما می گویید به وجود نمی آمد چون در مقام کارگردانی تمام تلاشم را می کنم که کار بد نشود.

واقعا چندین بار هم پیشنهاد به من دادند که دوباره پشت دوربین قرار بگیرم ولی پروژه های پیشنهادی اصلا خوب و مناسب نبودند. در بعضی کارها از اول فیلمنامه نویسی شان من حضور نداشتم وتهیه کننده یک فیلمنامه آماده جلوی من گذاشت که تا پیش تولید هم می رفتیم ولی در نهایت کار به سرانجام نمی رسید. حتی قرار بود «خانه اجاره ای» را هم من کارگردانی کنم.

چرا نساختید؟

به توصیه پزشکم و به دلیل یکسری مشکلات جسمی فعلا نمی توانم کار پرفشار انجام دهم و خب همه می دانند که کار90 شبی اگر بخواهید هم بازی کنید و هم کارگردانی فشار بسیار زیادی را متحمل می شوید که در مقطع کنونی این به صلاح من نبود و خیلی هم خوشحالم که شاهد احمدلوی عزیز کارگردانی کار را به عهده گرفته است. ولی الان قطعا اگر بخواهم کاری شروع کنم خیلی سفت و سخت خواهم بود و مردم مطمئن باشند اگر دوباره پشت دوربین قرار بگیرم کار ضعیف ارائه نخواهم داد.

شما با ساخت سه گانه «زیر آسمان شهر» خودتان را به عنوان یکی از استعدادهای تلویزیون در زمینه کارگردانی طنز معرفی کردید ولی به دلایلی که گفتید از پشت دوربین کنار رفتید و پس از مدت زیادی غیبت با بازگشت دوباره فقط به بازیگری مشغول شدید. چرا؟

کنار نگذاشتم. سال هاست به دنبال موقعیت خوب می گردم. تمام کارهایی که قبلا کارگردانی کردم، تهیه کننده اش هم خودم بودم و الان هم می خواهم این اتفاق دوباره بیفتد که خدا را شکر فکر می کنم، شرایط دوباره خوب خواهد شد و در آینده ای نه چندان دور پشت دوربین قرار خواهم گرفت. قصد دارم نه تنها پشت دوربین کارگردانی برای تلویزیون قرار بگیرم بلکه اگر پیش بینی هایم درست از آب درآید به احتمال بسیار زیاد اولین فیلم سینمایی ام را هم به عنوان کارگردان جلوی دوربین خواهم برد.

کارگردانی تان برای تلویزیون در حد پیشنهاد است یا قراردادی هم امضا شده؟

فعلا که قرار داد ساخت 13 تله فیلم را با شبکه سه بسته ام و صحبت هایی هم مبنی بر ساخت یک سریال 90 شبی انجام داده ام که منتظر نتیجه نهایی اش هستم. البته احتمالا اول ساخت تله فیلم ها را آغاز خواهم کرد و بعد به دنبال کارگردانی سریال 90 شبی خواهم رفت. ضمن اینکه مدتی پیش با رضا عطاران ملاقاتی داشتم که ازش پرسیدم حاضر است برای بازگشت من به کارگردانی کمک کند که جواب مثبت داد و این خیلی خوب است.

با بررسی کوتاه متوجه می شویم به جز چند مورد استثنا از ابتدای دهه 80 هر چه جلوتر می آییم، استقبال مردم از سریال های کمدی کمتر شده است. این روند در نیمه دوم دهه 80 خیلی بیشتر شد و الان واقعا چند سالی است سریالی ساخته نشده که بتواند همه مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند. فکر می کنید چرا این اتفاق افتاده است؟

به خاطر کیفیت در نگارش سریال های کمدی است و لاغیر. وقتی رضا عطاران «زیر آسمان شهر» را می نوشت من روی کاغذ مطمئن بودم اتفاق خوبی خواهد افتاد اما الان وقتی شما سریال های طنز را نگاه می کنید، به راحتی متوجه می شوید که هیچ اتفاق خاصی روی کاغذ نمی افتد. کسانی که دستشان در کار است و حتی بسیاری از مخاطبان عادی هم می فهمند که اگر کاری می تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد به خاطر هنر بازیگران مجموعه است. مطمئن باشید اگر متن خوب و قوی نوشته شود مردم اینقدر باهوش هستند که خیلی سریع متوجه می شوند و از کار استقبال می کنند.

یعنی مشکل اصلی کمبود نویسنده است نه تکراری شدن بازی بازیگران؟

بله. حساسیت و دقت روی نگارش متن های کمدی بسیار کمتر از گذشته شده است. اگر کارگردان یا تهیه کننده واقعا به متن خوب اهمیت بدهند، آن وقت در صورت گرفتار بودن یک نویسنده خوب آن قدر صبر می کنند تا گرفتاری اش برطرف شود و با استفاده از هنر نگارش آن نویسنده کار را می سازند نه اینکه سریع به سراغ چهار نفر آدم گمنام بروند که می خواهند با یک سریال نود شبی اولین کار خود را تجربه کنند. علت اینکه من تمام این سال ها پشت دوربین نرفتم هم دقیقا همین بوده که نویسندگان خوب کمدی در مقاطع مختلف گرفتار بودند و نمی خواستم با طناب یک عده جوان بی تجربه به چاه بروم.

خیلی از مردم معتقدند مهران غفوریان در خیلی از کارهایی بازی کرد که نباید بازی می کرد و همان کارهای ضعیف باعث شد به اعتبار و محبوبیت اش ضربه بخورد. خودتان هم این مسئله را قبول دارید؟

سریال هایم در تلویزیون اکثرا بد نبودند ولی قبول دارم چند تا فیلم خیلی بد بازی کردم که خودم اصلا راضی نیستم.

مهران غفوریان یک دهه پیش یکی از موفق ترین و پرمخاطب ترین سریال های طنز پس از انقلاب با نام «زیر آسمان شهر» را کارگردانی کرد، الان بعد از 10 سال به عنوان بازیگر در «خانه اجاره ای» بازی می کند. خودتان فکر می کنید جنس کارهایی که در آن حضور دارید چقدر در این 10 سال فرق کرده است؟

فضای کمدی حداقل برای من خیلی فرق نمی کند. من یکسری اصول در مغزم برای ساخت یا بازی در کارهای کمدی دارم که همان اصول با پشت دوربین رفتنم تبدیل به زیر آسمان شهر شد و زمانی هم که جلوی دوربین حضور داشتم همان اصول تبدیل به نقش هایی شد که تا امروز در آنها بازی کرده ام. سعی کرده ام از آن اصول هیچ وقت جدا نشوم. در خانه اجاره ای هم در زمینه های مختلف پیشنهادهای زیادی به شاهد احمدلو می دهم که خدا را شکر شاهد تقریبا با همه آنها موافق است. در زمینه بازیگری هم یک بخشی از کار را خودم با تجربه های گذشته ام جلو می برم و بخشی را هم شاهد به عنوان کارگردان از من می خواهد که اجرا کنم. در کل فکر می کنم رابطه و تعامل خوبی بین من و شاهد احمد لو برقرار است که این مسئله باعث می شود احساس کنم که هم کیفیت بازی خودم و هم کل کار نتیجه قابل قبولی خواهد داشت.

و فکر می کنی مخاطب چقدر از این سریال راضی خواهد بود؟

فکر می کنم از مرز 60 درصد خوب بودن گذشته ایم و کار حداقل با همین درصد در بین مخاطب بیننده خواهد داشت.

خیلی ها معتقدند تله فیلم ها و حتی بسیاری از سریال ها و فیلم های سینمایی کمدی در چند سال اخیر فیلمنامه ندارند و همان گونه که خودتان هم گفتید کار با بداهه گویی انگشت شمار بازیگران کمدی سینما و تلویزیون جلو می رود. خودتان تا به حال چنین چیزی را تجربه کرده اید؟

واقعا یادم نمی آید برای خودم چنین اتفاقی افتاده باشد. حداقل در کارهای تلویزیونی ام مطمئنم. در تلویزیون هر سال عید با سعید آقا خانی یک سریال کار کرده ام، که «زن بابا»، «عید امسال» و «راه در رو» بودند و اتفاقا همه فیلمنامه داشتند و خودم هم فیلمنامه ها، هم نقشم و هم نتیجه سریال ها را دوست داشتم. در باقی کارها واقعا اگر هم چنین چیزی بوده الان یادم نمی آید.

مهم ترین انتقادی که مردم به شما می کنند این است که مدت هاست مهران غفوریان متفاوتی ندیده اند. همه نقش های شما با تکرار همان کارهای قبلی است. خیلی از تکیه کلام ها، ری اکشن ها و شوخی ها یکی است. انگار فقط یک مهران غفوریان وجود دارد که از یک سریال به یک سریال دیگر منتقل می شود.

من در کارگردانی می توانم متفاوت باشم نه در بازیگری. شما فیلم خوابم می آد به کارگردانی رضا عطاران را ببینید. همان چیزی است که همیشه بوده و مردم هم ازش توقع دارند. جنس کمدی اش هم به همان صورت است. ما عوض نمی شویم. مگر اینکه بتوانیم فرمت جدیدی پیدا کنیم که بتواند کار ما را متفاوت کند. اگر روزی این فرمت را پیدا کنم حتما از آن استفاده خواهم کرد. همان گونه که زمان ساخت زیر آسمان شهر من این فرمت جدید را پیدا کردم. تا آن زمان همیشه طنزهای آیتمی داشتیم ولی آن کار تبدیل شد به یک قصه ادامه دار و شبانه. با یک خط داستانی و لوکیشن مشخص و بازیگران ثابت که شخصیت داشتند ولی در حال حاضر هیچ فرمت جدیدی ندارم که به مخاطب ارائه کنم.

یعنی شما تلاشی نمی کنید که در زمینه بازیگری چهره متفاوتی از مهران غفوریان را نشان دهید؟

نه مسئله این نیست که تلاش نمی کنم. اگر موقعیت خوبی پیش بیاید، فیلم خوبی ساخته شود و من را هم دعوت کنند خیلی هم استقبال خواهم کرد ولی تا امروز که چنین اتفاقی نیفتاده است.

تا به حال به این فکر کرده اید که روزی نقش غیرکمدی هم بازی کنید؟

من دنبال چنین نقش هایی نمی روم. اگر روزی دغدغه ام شود قطعا اول به دنبال کارگردانی چنین کاری خواهم رفت تا بازی کردن در آن. اگر خودم کار جدی بسازم در آن بازی هم خواهم کرد. ضمن اینکه اگر از من دعوت شود که در چنین جنس نقش هایی بازی کنم بازی خواهم کرد و اتفاقا استقبال هم می کنم ولی اینکه خودم بروم دنبال نقش جدی، هرگز این کار را نخواهم کرد.

ابتدای دهه 80 با موفقیت زیادی برای مهران غفوریان همراه بود که این موفقیت ها در طول این دهه تداوم نداشت. با توجه به اینکه می گویید به زودی می خواهید پشت دوربین قرار بگیرید، چقدر مخاطب می تواند انتظار داشته باشد که در آغاز دهه 90 بازگشت موفقیت آمیزی از مهران غفوریان را شاهد باشد؟

خیلی امیدوارم که این گونه شود. خدا را شکر تهیه کننده خوبی پیدا کرده ام که احتمالا در تولید شراکت هم خواهم داشت چون معمولا کارهایی که خودم هم تهیه کننده اش باشم قابل قبول تر است. کم کم شرایط خوبی برای کارگردانی کردنم در تلویزیون به وجود آمده است. تمام تلاشم هم این است که از اول پایه و اساس کار را درست بچینم، این قول را به مخاطبان می دهم که در شروع مجدد کارگردانی ام در هر کاری از بهترین و درجه یک ترین عوامل این گونه کارها در سینما و تلویزیون استفاده کنم. خیلی از این بچه ها که امروز کار می کنند و من می خواهم دوباره در کارهایم از آنها استفاده کنم از دوستان قدیمی و هم کلاسی های من هستند، زمانی که من بازیگر بودم خیلی از آنها هنوز به دنبال این بودند که کار خودشان را شروع کنند ولی خدا را شکر الان همه آنها از بهترین آدم های رشته های خود هستند. مطمئنم وقتی شما از بهترین عوامل استفاده کنید و نسبت به اثری که می خواهید ارائه دهید سختگیر باشید نتیجه اش خیلی بهتر خواهد بود.

در این سری کار جدیدی که قرار است کارگردانی کنید، ترکیب بازیگران هم متفاوت خواهد بود یا باز هم به سراغ همین داشته های موجود سینما و تلویزیون در زمینه کمدی خواهید رفت؟

سعی می کنم ترکیب متفاوت تری از بازیگران را در کارهای جدیدم استفاده کنم ولی قطعا از بازیگران خوب و موفق فعلی هم استفاده خواهم کرد.

خودتان هم بازی می کنید؟

با اینکه شرایط من خیلی سخت است که هم کارگردانی کنم هم بازی ولی امیدوارم بتوانم کارهایم را به گونه ای برنامه ریزی کنم و جلو ببرم که بتوانم خودم هم در آنها بازی کنم.

مخاطب کی می تواند شاهد کارهای جدید شما در زمینه کارگردانی باشد؟

اگر روال به همین گونه پیش برود احتمالا پس از اینکه سریال خانه اجاره ای تمام شود، مراحل پیش تولید کار جدیدم را آغاز خواهم کرد. انشاالله که همه چیز خوب باشد و مردم کارهای جدید را بپسندند.