مهران مدیری، محمدرضا فروتن، بهرام رادان، امین حیایی، حامد بهداد، محمدرضا هدایتی، کامران تفتی، اشکان خطیبی و خیلی‌های دیگر، چهره‌هایی هستند که پس از کسب شهرت در عرصه بازیگری، سر از عرصه موسیقی درآورده‌اند. «امیرحسین آرمان» که این روزها پس از هنرنمایی در سریال موفق «پریا» به چهره‌ای پرطرفدار تبدیل شده نیز از جمله افراد قافله سینما و تلویزیون است که حضور جدی در عرصه موسیقی را تجربه می‌کند. او تا کنون قطعاتی منتشر کرده و قصد دارد به زودی آلبومی روانه بازار موسیقی کشور کند. آرمان می‌گوید که برای حرکت در مسیر اصولی و حساب‌شده‌ای در موسیقی برنامه‌ریزی کرده و بر اساس گفته‌هایش، باید برای او آیندۀ متفاوتی نسبت به سایر هم‌صنفان سینمایی‌اش در موسیقی در نظر گرفت. با این هنرمند جوان در عصر یک روز تابستانی هم‌کلام شدیم.

من کلاً موسیقی را دوست داشتم ولی پیش از تصمیم جدی، دو سه قطعه را منتشر کردم که بازخوردهای خوبی داشت. یک کار به نام «آتش» هم داشتیم که ویدئوی آن را ساختیم و پخش کردیم و واکنش‌ها مثبت بود. قطعه «به سوی تو» را هم بازخوانی کردم که در فیلم «خبر خاصی نیست» یک بخش آن اجرا شد. خودم دوست داشتم و دیدم بازخوردها هم خوب است. با بهزاد عبداللهی هم از قبل دوست بودیم. فکر کردیم و پس از بررسی، تولید آلبوم را آغاز کردیم.

گیتار می‌نوازم اما نوازندۀ گیتار نیستم. دوره‌های آواز را هم نزد چند استاد گذرانده‌ام. الان هم نزد یکی دیگر از اساتید تمرین می‌کنم و یاد می‌گیرم.

این مختص کشور ما نیست. در هالیوود هم بازیگران زیادی هستند که کنسرت برگزار می‌کنند و اگر بخواهم اسم بیاورم زیاد هستند. به نظر من اشکالی ندارد. اینکه اگر بازیگر هستید و بخواهید خودتان را به عنوان خواننده معرفی کنید، سخت است و مردم یک مقدار سخت می‌پذیرند. ضمن احترام به کسانی که تا کنون حرفه خود را تغییر داده‌اند، فکر می‌کنم دلیل دیدگاه مردم این باشد که گاهی وقتی افراد می‌خواهند وارد یک حرفه جدید شوند، می‌خواهند سلیقه خود را به مردم غالب کنند. اسم موسیقی پاپ رویش هست و باید برای اکثریت کار کنید. وقتی می‌خواهید برای اکثریت کار کنید نمی‌توانید سلیقه همه اقشار را در نظر بگیرید و نمی‌توانید سلیقه خودتان را به جامعه تحمیل کنید. عموماً هیچ اشکالی ندارد و خواننده‌های زیادی بوده و هستند که وارد عرصه سینما شده‌اند. فکر نمی‌کنم کسی بخواهد ایرادی بگیرد و از نظر من این چیز بدی نیست. کسی هم که می‌خواهد صرفاً خوانندگی را شروع کند از یک جا آغاز می‌کند. شرایط برای بازیگر سخت است چون بیننده وقتی بازیگر را می‌بیند با آن همذات‌پنداری می‌کند و به سادگی نمی‌تواند بپذیرد که بازیگر، خواننده شده باشد.

• * به نظرم هنرمندانی که از سینما وارد موسیقی شدند، کیفیت کارشان در این حوزه هم‌سطح کیفیت کارشان در سینما نبود. فکر می‌کنید چرا آن بازیگران نتوانستند در این حوزه چندان موفق شوند؟

من همراه آنها در تولید و کارهایی که انجام می‌دادند نبودم و نمی‌توانم نظر بدهم. ولی فکر می‌کنم یکی از دلایلش همان موضوع سلیقه باشد. اینکه بخواهید سلیقه شخصی خودتان را تحمیل کنید نتیجه مثبتی نخواهد داشت. لباسی که ما می‌پوشیم، تابلویی که یک نفر نقاشی می‌کند یا فیلمی که بازی می‌کند نشان دهنده ذهنش است. موسیقی هم همینطور است. اینکه بچه‌ها چرا موفق نبودند یک مقدار پیچیده است. مثلاً «جانی دپ» هم موسیقی کار می‌کند ولی موسیقی او به جایگاه سینمایی‌اش ربطی ندارد. از سوی دیگر هر چقدر بزرگتر باشید، معرفی وجه خوانندگی سخت‌تر است. زمانی که ما می‌خواهیم موسیقی کار کنیم باید با خوب‌های این حوزه همکاری کنیم. زمانی که با چنین افرادی کار کنید به اعتبار کارتان اضافه می‌شود.

• * الان آلبوم در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

تقریباً نود درصد ملودی‌ها درآمده و فضای هفتاد درصد موزیک‌ها هم مشخص شده است. ترانه‌ها هم تقریباً تکمیل است و یک کار باقی مانده است. آلبوم را هم خودمان تولید می‌کنیم و تهیه‌کننده نداریم و اینطور خیالمان راحت‌تر است. در حال حاضر آن‌ها بیشتر قرارداد کنسرت می‌بندند و کار خاصی انجام نمی‌دهند.

• * چه کسانی در این آلبوم حضور خواهند داشت؟

«روزبه بمانی»، «امیرعلی بهادری» و «امین قباد» در این آلبوم حضور دارد و «بهزاد عبداللهی» تنظیم‌ها را انجام داده است. خانم‌ها «ترانه مکرم» و «پریسا سیر» هم در آلبوم حضور دارند. با یکی از نوازنده‌های سرشناس ترکیه هم همکاری کرده‌ایم.

• * این آلبوم از چه فضایی برخوردار است؟

شاید عاشقانه باشد ولی عاشقانه‌هایی است که حرفی برای گفتن دارد. اکثر شعرهای ما دارای مضمون قابل توجهی است. ترانه‌های اجتماعی هم داریم. فکر می‌کنم فضای آلبوم ما متفاوت باشد. متفاوت نه از این بابت که می‌خواهیم یک کار عجیب انجام دهیم. ولی کارها را که بشنوید متوجه می‌شوید. کلاً آلبوم انرژیک است. یعنی کارهای اسلوی ما هم انرژیک است.

• * عوامل را چگونه انتخاب کرده‌اید؟

بیشتر با بهزاد مشورت کردم و سعی کردم با کسانی کار کنم که سلیقه آنها به سلیقه خودم نزدیک باشد. همچنین خودم به شعرهایی که اجرا می‌کنم اعتقاد دارم. در روند تولید آلبوم سعی کرده‌ایم با بهترین‌ها کار کنیم.

• * این‌که «بهزاد عبداللهی» همه کارها را تنظیم کرده باعث یک‌نواختی نمی‌شود؟

این‌طور نیست چون کارها در سبک‌ها و فضاهای متفاوتی ساخته شده‌اند.
بهزاد عبداللهی: من برای تنظیم‌ سبک‌های مختلف مشکل ندارم. به یک‌دست‌بودن اعتقاد دارم و این را دوست دارم. چون یک نفر می‌خواند و حسی که منتقل می‌شود از سوی یک نفر است. وقتی موزیک‌ها یکدست باشد طبیعتاً همه حس ایشان منتقل می‌شود. تا الان همه چیز خوب پیش رفته و قطعاتی که کار کردیم از لحاظ ملودی و تنظیم و شعر شبیه همدیگر نبوده است. اگر در آلبوم از لحاظ زمانی تحت فشار باشیم، مشکل پیش می‌آید ولی اگر زمان باشد می‌توانیم فکر کنیم و جلوی تکراری‌بودن را بگیریم.

• * خواننده‌ای داریم که چهار سال روی یک آلبوم کار کرد اما خروجی‌اش خوب نشد…

گذر زمان باعث ایجاد شک و وسواس می‌شود. زمان در کار خیلی مهم است و باید وقت بگذارید. ولی چهار سال برای یک آلبوم زیاد است. مگر اینکه شما یک گروه بزرگ باشید که پس از انتشار آلبوم، دو سال تور جهانی برگزار کنید و پس از آن آلبوم را بسازید.
بهزاد عبداللهی: درباره قضیه وسواس باید بگویم که بعضی‌ها کلاً در کار هنری آدم تمیزی نیستند و مثلاً مدام صدا و ضبط سازها را تمیز می‌کنند. اما وسواسی که من و امیرحسین به خرج دادیم در کلیت ماجرا  بود. از ابتدا فکرشده کار کردیم و به شروع و پایان هر کار فکر کردیم.

• * اسمی برای آلبوم انتخاب کرده‌اید؟

چند گزینه داریم ولی هنوز انتخاب نکرده‌ایم. قطعاً اسمی انتخاب می‌کنیم که کلیشه‌ای نباشد و توجه را جلب می‌کند.

• * برای پخش با شرکتی به توافق رسیده‌اید؟

پیشنهادهایی بوده ولی فعلاً صبر می‌کنیم تا به مراحل تولید برسیم. البته زمان را از دست نمی‌دهیم. طبق صحبت‌هایی که کرده‌ایم امیدواریم آلبوم، پاییز امسال منتشر شود. امیدوارم با یک شرکت خوب بتوانیم کار کنیم.

• * در حال حاضر چه برنامه‌ای در حوزه موسیقی دارید؟ تک‌آهنگ منتشر می‌کنید یا باید منتظر آلبوم بمانیم؟

هدف ما تولید باکیفیت است. یک قطعه را می‌خواهیم به زودی منتشر کنیم. این اثر «خواستنی» نام دارد و ترانه‌اش را پریسا سیر نوشته، ملودی آن توسط امیرعلی بهادری ساخته شده و تنظیم هم از بهزاد عبداللهی است. امیرمسعود صالحی هم گیتار این کار را زده و پس از اخذ مجوز آن را منتشر خواهیم کرد.

• * چه افقی در موسیقی مدنظر دارید و دوست دارید چه اتفاقی در موسیقی برای شما رخ دهد؟

این یک سوال کلی است…

• به هر حال هر کسی با رویکردی وارد این عرصه می‌شود. شهرت، ارائه هنر، کسب درآمد یا چیزهای دیگر… شما الان آیتم «شهرت» را دارید. برای من هم جالب است که یک بازیگر یا آدم مشهور با چه هدف و استراتژی‌ای سراغ موسیقی می‌آید؟ یعنی مثلاً دوست دارید فقط برای دل خودتان بخوانید یا دغدغۀ جذب مخاطب هم دارید؟

برنامه ما جدی است و برای روی استیج رفتن برنامه‌ریزی کرده‌ایم. تنظیم‌های کارها هم همگی ارکسترال است. در پاسخ به اینکه می‌گویید چه در ذهن دارید باید بگویم که می‌خواهم کار خوب انجام بدهم. یعنی شما که در موسیقی هستید یا یک مخاطب عادی، اثرم را دوست داشته باشد. یک سری شعرها را که با امیرعلی کار می‌کردیم به موضوعی خاص فکر می‌کردیم. کارها سوژه دارند. اینگونه نبوده که صرفاً به کسی سفارش بدهیم و کار بگیریم. ترانه‌هایی هم که روزبه گفته دارای فضای تعریف شده‌ای است.

• * کارهای کدام‌یک از بچه‌های موسیقی را دوست دارید؟

بچه‌های موسیقی همگی خوب و خوش‌سلیقه هستند. من خودم کارهای «سیروان خسروی» را خیلی دوست دارم. به دلیل اینکه یک مقدار از لحاظ ذهنی او هم همیشه ایده‌آل‌گرا است و دوست دارد جلو باشد. فضای تنظیم‌ها و کارهایش همیشه جلو بوده و تمیز کار می‌کند.

• * به فکر همکاری با او هم بوده‌اید؟

همه فکر همکاری با او را دارند! با سیروان دوستی داریم. او درگیر کارهای خودش است و نمی‌توان توقع زیادی داشت. تنظیم کارهای من را فعلاً بهزاد انجام می‌دهد و با شخص دیگری کار نمی‌کنیم.

• * از بین آثار بازیگرانی که خواننده شده‌اند، کارهای کدام یک را دوست دارید؟

کارهایشان بد نیست ولی سلیقه من نبودند و نظرم را جلب نکردند.

• * شاید زیاد روی کارها وقت نگذاشتند…

واقعاً من روی تولید کارهای آنها نبودم و نمی‌دانم با چه فکری به سراغش رفتند. الان دو ساعته هم می‌توان کاری را تولید کرد. ولی باید زمان صرف کرد. آن آثار کارهای هیتی نبودند.

• * شما فکر می‌کنید کارهایتان هیت شوند؟

امیدوارم. قابلیت این مسئله را دارند. ولی همه چیز به نظر مردم بستگی دارد و قابل پیش‌بینی نیست.

• * از بین بازیگری و موسیقی کدام یک را بیشتر دوست دارید؟

نمی‌توان گفت.

• * به هرحال باید اولویت را روی یکی از آنها بگذارید.

اولویت، زمانی است. از زمانی که فیلمبرداری «پریا» تمام شد، موسیقی اولویت من شد و روی آلبوم تمرکز کردیم و کار می‌کنیم. الان فعلاً تمرکز ما روی تولید است. چند پیشنهاد سینمایی و سریال هم بود که نرفتم و «نهنگ عنبر» هم به دلیل اینکه زمانم را زیاد نمی‌گرفت پذیرفتم. ولی به زمان بستگی دارد و نمی‌شود هر دو کار را همزمان پیگیری کرد. الان این کار را جلو می‌برم و بعداً سینما را. اگر بخواهم کارها را با هم جلو ببرم، همان اتفاق‌هایی که برای دوستان دیگر افتاد رخ می‌دهد و این خوب نیست.

• * شما فضای موسیقی و سینما را دیده‌اید. ارتباطات و فضای بین اهالی این دو صنف را چطور می‌بینید؟ بعضی‌ها می‌گویند اهالی سینما متحدتر هستند ولی در موسیقی اینگونه نیست. شما که با هر دو صنف در تعامل هستید در این زمینه چه نظری دارید؟

راستش دوستان موسیقایی من بیشتر از دوستان سینمایی‌ام هستند. مسئله‌‌ای که می‌گویید مختص موسیقی یا سینما نیست. در جامعه آدم‌های خوب و بد هستند و زیرآب‌زنی و… چیزهای کلی است و ارتباطی به صنف ندارد. رابطه بین اهالی سینما با موسیقی ضعیف است. فکر می‌کنم اگر بچه‌های موسیقی بیشتر به سینما برای آهنگسازی و مسائل دیگر وارد شوند فضا را عوض می‌کنند. مخصوصاً در سریال‌های ما این موضوع هست و از این بابت ضعیف است.

• * در تلویزیون چارچوب‌های مشخصی وجود دارد و شاید هرکسی نتواند از موسیقی به آن وارد شود.

محدود هست ولی حداقل می‌توانند امتحان کنند. چون برخی کارهای تلویزیون از لحاظ موسیقی خیلی ضعیف است. صحبت من درباره تیتراژ نیست. موسیقی متن کارها بسیار ضعیف است. موسیقی متن در سریال‌های تلویزیون فراموش شده است. توجهی وجود ندارد و برای این بخش هزینه خاصی صورت نمی‌گیرد.

• * به نظر شما موسیقی چقدر می‌تواند در این زمینه موثر باشد؟

موسیقی تعیین‌کنندۀ نیمی از تأثیرگذاری تصویر است. به دلیل اینکه شما یک چیزی می‌بینید و یک چیزی می‌شنوید. این دو حس جدا است و همانقدر که دیدن روی شما اثر می‌گذارد، شنیدن هم تاثیرگذار است. کما اینکه شما ابتدا تصویر بازیگر را می‌بینید و بعد صدایش را می‌شنوید. موسیقی کاملاً می‌تواند یک کار معمولی را به یک کار خیلی موفق تبدیل کند و بالعکس.

• * شما ممکن است تیتراژ بخوانید؟

فکر می‌کنم قطعاً تیتراژ کار بعدی را خودم بخوانم.

• * برای معرفی بیشتر و متفاوت‌تر آلبومتان در مارکت شلوغِ این روزها چه ایده‌ای دارید؟

برنامه‌ریزی‌های تصویری انجام داده‌ایم، ولی بیشتر ایده‌های ما روی اجرا است. توقع خرید آلبوم نداریم چون قانون کپی‌رایت وجود ندارد. اما سعی کردیم به آن کسی که قرار است کار ما را گوش کند احترام بگذاریم. از شعر و ملودی و تنظیم تا سایر موارد سعی کردیم بهترین کار را ارائه کنیم. من کلاً یا کاری را انجام نمی‌دهم یا باید کاری باشد که خودم راضی باشم ولی واقعاً خودم باید راضی باشم.

• * به کپی‌رایت اشاره کردید که از مشکلات مهم موسیقی در سالیان اخیر بوده است…

شما یک موسیقی گوش می‌کنید و با آن خاطرات زیادی برایتان به وجود می‌آید. به وجود آوردن لحظه و حس خوب و خاطرات ارزشمند قیمت ندارد. بنابراین کسی که این کار را تولید کرده، حقش این است که بهای کارش را دریافت کند. فیلم‌ها هم همینطور است. اما جا نیفتاده و کسی هم اقدام شاخصی نکرده است. به عنوان مثال شخصی در یک سریال بازی می‌کند ولی چند مرتبه پس از آن بازپخش می‌شود ولی شاید پول همان یک بار را هم نگیرد.

• * می‌توان برای این موضوع فرهنگ‌سازی کرد. مثل کمپینی که اخیراً برای مقابله با فحش دادن در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته…

فحش‌دادن که همیشه بوده و هست. درباره کپی‌رایت اگر بخواهم مثال بزنم می‌توانم مثال فردی را بزنم که در خانه مانده و پرخوری کرده و وقتی به او می‌گویند ورزش کن، می‌گوید که نمی‌تواند. مردم ما هم نمی‌توانند این مقوله را رعایت کنند و اول باید از خودمان شروع کنیم و سپس قانون هم پشت آن باشد. مثلاً برای بستن کمربند ایمنی آنقدر جریمه کردند تا بستن کمربند برای همه عادت شد. در کشور آلمان زمانی که چراغ عابرپیاده نصب کردند، آنقدر مردم را جریمه کردند که دیگر برایشان نهادینه شد. به یک مرکز فرهنگی می‌روید و می‌بینید که آلبوم‌های ۵ خواننده را برای فروش گذاشته‌اند ولی وقتی به میز فروشنده می‌رسید می‌بینید که همه آن کارها را mp3 کرده‌ و می‌فروشد. خود من هم باشم با دو هزار تومان تمام آن آلبوم‌ها را در یک سی دی می‌خرم. ضمناً اگر شما کار خوب ارائه کنید، مردم می‌خرند. مگر سریال «شهرزاد» را نخریدند؟ اما کپی‌رایت باید قانونی شود. از طرفی همانطور که برای غذای جسم خود هزینه می‌کنیم باید بابت غذای روح هم هزینه کنیم. نمی‌شود که برای یک موسیقی هزینه‌ای نکنیم و نظر منفی هم بدهیم. باید برای تهیه آلبوم هزینه کنیم تا بتوانیم درباره آن نظر بدهیم.

• * نظرات مخاطبین چه تأثیری در روند کاری شما دارد؟

بخش زیادی از کاری که ما در حال انجام آن هستیم به دلیل تشویق‌های مخاطبان موسیقی است. اگر مردم انتقاد کنند دیگر نمی‌خوانم. من در کار هنرپیشگی همیشه پافشاری داشته‌ام اما چون موسیقی را در کنار آن جلو می‌برم، پافشاریِ آن مدلی نخواهم داشت.

• * تمام کامنت‌های مخاطبین را می‌خوانید؟

نه. چون امکان ندارد. ولی می‌توان یک هایلایت از کامنت‌ها گرفت. البته درگیر شدن به کامنت‌ها خیلی هم خوب نیست.

• * کمی هم از سریال «پریا» بگویید.

این سریال حرف‌هایی را مطرح کرد که پیش از این در تلویزیون، خط قرمز بوده اما این بار دست سازندگان باز بود. یک سری تابوشکنی در این سریال رخ داد و صحبت‌هایی از HIV به شکل مستقیم مطرح شد که باعث شد به خوبی در این زمینه اطلاع‌رسانی شود. وزارت بهداشت هم در تولید این کار حضور داشته و طبق آمار آنها، علت ابتلا به HIV بر اثر روابط جنسی در حال پیشی‌گرفتن از تزریق است. خود من هم برخی مسائل را در همین سریال متوجه شدم. نکته جالب دیگر هم عشق نامتعارف از دید جامعه است و اینکه کیوان عاشق زن بزرگتر از خودش با دو بچه شد. نود درصد مردم می‌گفتند که چرا این دو باید با هم باشند. جا انداختن این موضوع سخت است ولی چنین مسائلی وجود دارد. این دو مسأله باعث شد که خود من هم برای کار کردن در سریال «پریا» علاقه‌مند شدم. چون با سریال‌های عرف تلویزیون کمی فرق داشت.

• * با توجه به سوژه سریال، طبیعتاً محدودیت‌های زیادی هم وجود داشت. درست است؟

تلویزیون چارچوبی دارد که ما و تولیدکننده به آن احترام می‌گذاریم و خط قرمزهایی دارد که از آن جلوتر نمی‌توانیم برویم. ولی شاید بتوان گفت این سریال به خط قرمزها نزدیک بود. به هر حال گاهی برنامه‌های اینگونه لازم است. سریال به دلیل اینکه درام و داستان و عشق دارد، مردم را بیشتر جذب می‌کند. فیلم “Interstellar” را شاید دیده باشید. موضوعش راجع به زندگی آدم‌ها است و زمانی را نشان می‌دهد که منابع انرژی زمین تمام شده و آدم‌ها برای کشف انرژی به سرزمین‌های دیگر می‌روند. هرچقدرهم مستند می‌ساختند قطعاً نمی‌توانستند تا این اندازه درباره این موضوع مخاطبان را جذب کنند. این سریال هم به مردم آگاهی می‌دهد چون در قالب داستان مطرح می‌شود. در کامنت‌هایی که می‌آید دیدم مردم به سراغ تحقیق و بررسی هم رفته‌اند.

• * در حوزه سینما و تلویزیون سر پروژه‌های دیگری هم هستید؟

فیلم «شیفت شب» به کارگردانی خانم «نیکی کریمی» و «خبر خاصی نیست» اثر «مصطفی شایسته» که به تازگی منتشر شده‌اند. در فیلم «نهنگ عنبر ۲» هم مشغول هستم که همان بازیگران قسمت اول در آن حضور دارند. پیش از این هم سریال «کیمیا» پخش شد. سعی کردم در سریال «پریا»، شخصیت را معمولی نشان دهم و هیچ ویژگی‌ای در آن نگذاشتم. باید معمولی بازی می‌شد تا مردم بتوانند قبول کنند. هر چیزی غیر از یک آدم معمولی که در حال زندگی عادی است را اگر اضافه می‌کردیم، مصنوعی می‌شد. به همین دلیل خیلی با آن «شهریار» سریال کیمیا یا کارهای دیگر فرق می‌کند. اینجا یک آدم خیلی معمولی و احساساتی را داشتیم که در زندگی کمبود محبت داشته ولی پسر خوبی بود.

• * نکته خاصی باقی مانده؟

پریا یک پروژه هشت یا نه ماهه بود. حدود سه ماه هم پیش‌تولید داشت. گروهی بودند که واقعاً انرژی گذاشتند و همه عوامل با عشق و تمرکز کار کردند. همه تلاش کردند با همه سختی‌هایی که وجود داشت، بهترین اتفاق برای این کار رخ دهد. امیدوارم تأثیر خوبی در جامعه داشته باشد.‌ نظر مخاطبان زیادی بر این است که از سریال‌های ترکیه‌ای ماهواره بهتر بود. این نکته خوشحال‌کننده است چون مخاطب تلویزیون طی چند سال اخیر کم شده بود.

خواننده آلبوم «خوشبختیت آرزومه» در آستانه برگزاری اولین کنسرتش از انگیزه‌ها و دغدغه‌های خود در حوزه موسیقی و تمایل نداشتن به انتشار عکس هایش سخن گفت.

سیامک عباسی خواننده، آهنگساز و ترانه سرا که بعد از هفت سال دوری از فضای رسمی موسیقی چندی پیش آلبوم «خوشبختیت آرزومه» را روانه بازار موسیقی کرده در آستانه برگزاری اولین کنسرت خود در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه شرایط به گونه ای فراهم شد که بنده بعد از گذشت هفت سال از انتشار اولین تک آهنگم، بتوانم اولین کنسرت رسمی خود را با حضور یک گروه خوش تکنیک از نوازندگان جوان در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار کنم و میزبان مخاطبان و علاقه مندان باشم.

وی ادامه داد: طبق برنامه ریزی هایی که انجام گرفته در این کنسرت قطعات منتخب از آلبوم «خوشبختیت آرزومه» به همراه قطعات پرطرفداری که طی سال های اخیر از من در فضای مجازی منتشر شده، اجرا می شود و ما تمام تلاش خود را انجام دادیم تا بتوانیم با برپایی یک برنامه جذاب شب خاطره انگیزی را برای مخاطبان رقم بزنیم.

این خواننده با اشاره به اینکه برای آماده‌سازی آلبوم و برگزاری کنسرت برنامه‌ریزی فشرده‌ای داشته است، بیان کرد: با توجه به انتشار آلبوم و فضای بسیار فشرده ای که برای تمرین داشتیم شرایط بسیار سختی را سپری کردیم و من برای رسیدن به کارها شب های زیادی بی خوابی کشیدم، اما خوشبختانه همه برنامه ها به ترتیبی که پیش بینی شده بود انجام گرفت و ما می توانیم روزهای ۲۹ شهریور و ۳ مهر در خدمت تماشاگران باشیم.

عباسی در معرفی گروه اجرایی کنسرت هم توضیح داد: ارکستری که برای این کنسرت در نظر گرفتیم، یک ارکستر نیمه پاپ-نیمه راک است و بر همین اساس در تلاشیم آهنگ های متفاوتی برای مخاطب اجرا کنیم. در این مجموعه امیر عظیمی به عنوان پیانیست، ویولونیست و رهبر ارکستر، نوید رهبر کیبورد، آرین کشیشی گیتار بیس، مسعود کیانی درامز، هادی سالاری گیتار آکوستیک، مهران اسلامی گیتار الکتریک، سعید امینی گیتار نایلون، بابک صفرنژاد هارمونیکا و بنده هم گیتار آکوستیک و نایلون، گروه اجرایی کنسرت را تشکیل می دهیم.

وی افزود: با توجه به حال و هوای برخی از قطعات گذشته من که از فضایی ارکسترال برخوردار بوده است، تصمیم دارم در آینده با ارکستری سمفونیک، کنسرت دیگری را نیز برگزار کنم که اخبار آن در زمان خودش به صورت دقیق تر اعلام خواهد شد.

این خواننده و آهنگساز بیان کرد: ما از همان ابتدا تصمیم داشتیم که روزهای بیشتری را برای برگزاری کنسرت در نظر بگیریم اما با توجه اینکه مجوزهای برگزاری برنامه مقداری دیر صادر شد و ما فقط یک هفته برای اطلاع رسانی کنسرت وقت داشتیم، بنابراین فرصت کمی برای آماده سازی کارها و همچین رزرو سالن وجود داشت، در نتیجه ما مجبور شدیم فعلاً به همین چهار اجرا در تهران بسنده کنیم و مابقی برنامه هایمان را که ادامه کنسرت ها در تهران و شهرستان ها را شامل می شود به بعد از محرم و صفر موکول کنیم.

عباسی در پاسخ به این پرسش که آیا نشان ندادن تصویری از وی طی سال های اخیر اقدامی تبلیغاتی و برای جلب توجه بیشتر مخاطبان بوده است، توضیح داد: من اصولاً به صورت ذاتی اهل خودنمایی نیستم و ترجیح می دهم تا زمانی که ضرورت نداشته باشد، خودم حضور نداشته باشم و فقط آثارم مورد توجه قرار گیرد. بنابراین طی این سال ها روی نمایش و انتشار تصویر یا عکسی از خودم تمرکز نکردم تا اینکه ماجرای برگزاری کنسرت هایم پیش آمد. وقتی هم چنین موضوعی اتفاق بیفتد طبیعتا من باید روی صحنه حاضر باشم و به اجرای زنده بپردازم که طبیعتاً این اتفاق چهره ام را به نمایش خواهد گذاشت. اینکه برخی ها فکر می کنند این دیده نشدن، حربه ای تبیلغاتی در جهت جذب بیشتر مخاطب بوده است از نظر من کاملاً مردود است. اگر تا به امروز اقدام به انتشار تصویری از خودم در فضای مجازی نکردم فقط و فقط به این خاطر بوده که ضرورتی حس نکرده بودم و دوست داشتم قبل از هر چیز، اثرم مورد توجه واقع شود، نه خودم!

وی بیان کرد: به هر صورت روز برگزاری کنسرت مانند هر هنرمند دیگری که کنسرت دارد، روی صحنه می آیم، پشت میکروفن قرار می گیرم و می خوانم. من هیچ چیزی برای پنهان کاری ندارم که بخواهم از آن استفاده تبلیغاتی داشته باشم. به نظر من بهترین تبلغ برای یک هنرمند، کیفیت اثر اوست. تا به امروز ترجیح دادم در آرامش به ساخت و پرداخت آثارم در حوزه های مختلف بپردازم و حالا هم که موقعیت کنسرت پیش آمده، هیچ مشکلی ندارم که از این فضای فعلی بیرون بیایم و برای اجرای موسیقی در کنار مخاطبانم قرار بگیرم.

سیامک عباسی از جمله هنرمندانی است که تحصیلات خود را در رشته های موسیقی و مدیریت فرهنگی به پایان رسانده و هم اکنون دانشجوی مقطع دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی (ادبیات غنایی) است.

وی در روایتی از پیشینه کاری و هنری خود عنوان کرده است: «از نوجوانی در دنیای شعر قدم می زدم، ترانه سرایی را خیلی زود شروع کردم و زبان خود را نیز زود به دست آوردم. در ابتدای ورود به دبیرستان، با ساز گیتار آشنا شدم و پس از آن به نوازندگی گیتار در گروه‌های موسیقی تلفیقی پرداختم. هم‌زمان با ورود به دانشگاه موسیقی و فراگیری موسیقی آکادمیک؛ به عنوان صدابردار در استودیوهای حرفه‌ای به صدابرداری مشغول شدم. موسیقی الکترونیک را نیز به صورت حرفه ای، علمی و عملی دنبال کردم به طوری که به مدت دو سال این عنوان درسی را (در رشته‌ موسیقی) در دانشگاه علمی – کاربردی تدریس کردم.

پس از فراغت از تحصیل در رشته‌ موسیقی و از آن جا که همیشه مقوله‌ی فرهنگ و مشتقاتش یکی از دغدغه‌های اصلی‌ام محسوب می شد، به تحصیل در رشته‌های مدیریت فرهنگی و علوم ارتباطات اجتماعی پرداختم. رشته‌هایی که مجموعه‌ای از علایقم، اعم از ادبیات، موسیقی، جامعه‌شناسی، رسانه، روزنامه‌نگاری، مخاطب‌شناسی و… را در خود جای می‌دادند. پس از فراغت از تحصیل در این رشته‌ها، به تحصیل در رشته‌ ادبیات فارسی روی آوردم، رشته‌ای که مدت‌ها در آن فعالیت مستمر داشتم و جزو مهم ترین علایقم محسوب می شد. در حال حاضر ترانه سرایی، آهنگسازی، تنظیم و خوانندگی؛ زمینه های فعالیت هنری ام محسوب می شود.»

کنسرت این خواننده و آهنگساز روزهای ۲۹ شهریور و ٣ مهر ماه طی دو نوبت در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران برگزار می شود.