- سه شنبه ۷ دی ۹۵
- ۱۲:۳۰
پایگاه خبری انتخاب: شاگرد سابق آیت الله مصباح یزدی به سخنان اخیر او علیه دولت و آیت الله هاشمی واکنش نشان داد.
آیت
الله محسن غرویان درباره اظهارات اخیر آیت الله مصباح مبنی بر اینکه «عده
ای افتخار می کنند به امام جام زهر نوشاندند» گفت: از نظر من امام خمینی
(ره)کسی نبودند که کسی بتواند به ایشان جام زهر را بنوشاند یعنی ایشان خود
قوی تر از اینها بودند و اراده بالاتری داشتند، کسی قدرت اینکه جام زهر را
به امام خمینی بنوشاند نداشت، ایشان خود به این نتیجه رسیدند که قطعنامه به
مقتضای مصلحت جامعه است، شرایط زمان و مکان را لحاظ کردند و قطعنامه را
پذیرفتند، این جام زهر توسط کسی به امام خمینی خورانده نشد، اگر این طور
بود که ایشان می گفتند که جام زهر را به من خوراندند.
این عضو هیئت
علمی جامعه المصطفی همچنین به اشاره به انتقادات اخیر آیت الله مصباح به
دولت و برجام ادامه داد: بنده مسئله برجام را آنقدر مهم می دانم که بعضی از
تحلیل ها را نمیتوانم قبول کنم، رهبری یک مصلحت بالاتری را از مصالح مردم
در ذهن داشتند و بخاطر آن اجازه دادند و یا دستور پیگیری دادند. رهبری
فرموده بودند که «من ظاهر و باطنم یکی است و هرچه در ظاهر میگویم در باطن
نیز همان است»، بنابراین ما نمیتوانیم حرفهایی را که خلاف ظاهر بیانات
رهبری است به ایشان نسبت دهیم، من نمیتوانم این تحلیل ها را بپذیرم.
غرویان
تاکید کرد: به نظر من رهبری در آن شرایط مذاکره را به مصلحت مردم و انقلاب
و نظام دیدند و دستور دادند ،البته ایشان همیشه تذکر می دادند که باید با
احتیاط عمل کنیم اما خودشان موافق بودند. آقای ظریف هم در طول مذاکرات می
گفتند ما قدمی بر نمیداریم مگر با اطلاع و اجازه رهبری.
وی همچنین
درباره اظهارات آیت الله مصباح در مورد انتخاب کاندیدای اصلح اظهار کرد:
بحث این است که مصداق اصلح چیست؟ و این اصلح کیست؟ البته این موضوع هم که
فرد از دیدگاه چه کسی اصلح استنیز جای سوال دارد. اصلح برای مردم و زندگی
مردم است یا اینکه مسائل دیگری مدنظر است.
وی افزود: اصلح موضوعی
عقلانی است و همه عقلا میگویند فرد اصلح اما این اصلح معیار و ملاکش چیست و
از دیدگاه چه کسی و برای چه اموری است، این جای بحث دارد وگرنه در بحث
اصلح، همه با فرد اصلح موافقند، ما هم موافقیم.
عضو هئیت علمی جامعه
المصطفی گفت: باید مشخص شود که ایا اصلح از نگاه ایشان، کسی است که اصلا
به دنیا و زندگی و اقتصاد و معیشت مردم توجه نکند و فقط به مسئله آخرت
بپردازد؟ یا نه اصلح کسی است که هم به مسائل معنوی و هم به مسائل دینوی
مردم توجه کند، بالاخره رئیس جمهور اصلح کسی است که بتواند هم امور فرهنگی و
امور دینی و مذهبی را سامان دهد و هم امور دینوی مردم را.
غرویان
بیان کرد: مردم در حکومت اسلامی آب،غذا، اقتصاد ، زندگی ، راه ، کشاورزی،
صنعت و روابط تجاری با دنیا میخواهند و رئیس حمهوری باید کسی باشد که در
این مسائل هم اصلح و نگاهش ،نگاه خدمت به مردم باشد.
مطالب مرتبط با موضوع
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی بدون اشاره به نام آیت الله مصباح،اما با اشاره صریح به محتوای آن که گفته بود"عده ای افتخار می کنند به امام جام زهر نوشاندند" به انتقاد از او پرداخت.
این روزنامه نوشت: چه کسانی جام زهر را به امام نوشاندند؟ این پرسشی است که فراوان مطرح شده است.
یک وقت کسانی برای اشراف به آنچه گذشته در فرایند مطالعه فراز و فرود دفاع مقدس به آن لب می‌گشایند، گاه نیز از طرف نسل نو که نخوانده تاریخ جنگ را نشسته در فضای سخنان این و آن این پرسش شکل می‌گیرد و زمانی هم توسط کسانی با طرح اتهام به بزرگان این سئوال نقش می‌بندد که میخواهند حساب‌های قدیم و جدید سیاسی را تسویه کنند و حالا که به تریبون رسیده اند، دمی هم فروگذار نمی‌کنند.
پرسش‌های طالبان روشنی اذهان و حتی نشستگان سر سفره غفلت، به دیده منت اما گروه سوم، نه تنها گفتارشان را به دیده منت نباید داشت که هزار منت هم بر سرشان باید گذاشت که اگر نبود همت و جهاد متهمان امروز، پرسشگران امروزین را نه تریبونی می‌ماند و نه حتی فرصتی برای پرسش و حرف و حدیث‌های تلخ.
اجازه بدهید پاسخ این پرسش را من بدهم به عنوان یکی از آخرین بسیجی‌های خمینی که سال‌های آخر جنگ را سعادت همنفسی با رزمندگان داشت. پاسخ را هم از بعد کربلای 4 شروع می‌کنم که برای دومین بار سعادت تنفس در بهشت جبهه روزی این بنده گنهکار شد. روزهایی که هر کدام به اندازه یک قرن بر ما می‌گذشت در حسرت یاران شهید.
درست یادم هست که آن روز‌های سرد را فرمانده که از ستاد اهواز آمده بود با خواندن پیام فرمانده قدرتمند آن روز جنگ، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، به ترمیم روحیه رزمندگان پرداخت. همان فرماندهی که امروز "بدهکاران دیروز جنگ" به دنبال عامل نوشاندن جام زهر به امام در لباس او هستند. بله، ما با پیام فرمانده، روحیه سازی کردیم و با فرمان همو دوهفته بعد عملیات کربلای 5 را آغاز کردیم و ماشین جنگی دشمن را به گل نشاندیم و نقشه‌های مستشاران شرقی و غربی عراق را نقش بر آب کردیم اما در همین عملیات هم که خطوط یک و دو و سه دشمن را شکستیم و به قول سردار قاآنی می‌توانستیم تا بغداد بتازیم اما نیروی تازه نفسی که باید می‌تاخت نبود.
آنان که به دنبال مقصرند جلوی آینه بایستند مقصر را خواهند یافت که اگر آن روز پای کار بودند اگر خود را از قم و تهران و مشهد آن طرف‌تر می‌رساندند ماجرا جور دیگری رقم می‌خورد. اگر مرد جنگ بودند در عاشورای 8 ساله حاضر می‌شدند. حضور هم پیشکش، حداقل با چند سخنرانی به یاری رزمندگان می‌آمدند نه اینکه همه سخنرانی‌های شهادت طلبانه شان و تکریم جهادشان تاریخ سال‌های بعد از دفاع مقدس را داشته باشد!
صریح عرض کنم؛ کسانی جام زهر را به امام نوشاندند که به جبهه نیامدند. از دفاع مقدس حمایت نکردند حالا طلبکار هم شده‌اند که اگر برخی بر آن‌ها صفت تواب هم بگذارند کیست که نداند خون همه توابین به اندازه یک قطره خون در همراهی سید الشهدا ارزش و اثر نداشت. سخنرانی‌های امروز آقایان به توان هزار هم که برسد به اندازه یک ساعت حضور در جبهه ارزش ندارد حتی به اندازه یک سخنرانی آن روز هم اثر ندارد.بگذریم که اگر پای حساب و کتاب به میان آید غایبان دیروز، امروز نه در جای پرسشگر که در جای متهم باید بنشینند، همین!
