کافه سینما-نوید نیکزاد-سرویس موسیقی: در تاریخ گرمی سال‌های زیادی را
به خاطر می‌آوریم که در آنها هیچ نوع رقابت و یا حتی بحثی درباره اینکه چه
کسی برنده مهمترین جایزه گرمی یعنی آلبوم سال خواهد شد به وجود نمی‌آمد.
برای نمونه می‌توان درباره آلبوم‌های Thriller، 21، Tapestry یا Songs in
the Key of Life صحبت کرد که به راحتی و بدون هیچ بحثی گرمی را بردند و
رقیبی هم نداشتند.
اما امسال و در گرمی پنجاه و نهم دو َآلبوم خواهیم داشت که سرنوشت برنده
شدن آنها در بخش آلبوم سال تا آخرین لحظه‌ها نامشخص باقی خواهد ماند و
شواهد هم این را نشان می‌دهد که به هیچ وجه نمی‌توان برنده را از قبل
پیش‌بینی کرد. صحبت از دو آلبوم 25 ادل و Lemonade بیانسه است. هر دو نفر
در حلقه برترین‌های این مراسم قرار دارند و ادل با بردن ده گرمی (از جمله
چهارگانه اصلی آلبوم سال، ترانه سال، ضبط سال و هنرمند تازه‌کار سال) و
بیانسه با بردن بیست گرمی که البته فقط یکی از آنها جزء چهار جایزه اصلی
گرمی (Single Ladies-ترانه سال) بودند دو هنرمند بسیار موفق محسوب می‌شوند.
هر کدام از این دو بانو می‌توانند با برد این جایزه اصلی گرمی 2017
تاریخ‌سازی کنند. چون ادل با بردن آلبوم سال می‌تواند به اولین خواننده‌ای
(پس از استیوی واندر- سه بار برنده شدن متوالی او در بخش آلبوم سال گرمی)
تبدیل شود که آلبوم سال را دو بار پشت سر هم برده است. از سوی دیگر بیانسه
هم می‌تواند به اولین خواننده آمریکایی آفریقایی‌تباری (پس از هربی هنکاک و
آلبوم River: The Joni Letters او) تبدیل شود که این جایزه را می‌برد.
اما به جز این رکوردها مسائل دیگری هم به رقابت امسال دامن می‌زنند. پس
از ترند شدن هشتگ معروف Oscarssowhite# که به علت انتخاب نشدن هیچ بازیگر
سیاهپوستی برای نقش اول مرد اسکار در دو سال متوالی اتفاق افتاد و همینطور
هشتگ blacklivesmatter movement# که بیانسه در موزیک ویدیوی ترانه
Formation به آن پرداخت و انتخاب دانلد ترامپ به عنوان رئیس جمهور جدید
آمریکا همه چیز در این دوره از گرمی حساس‌تر به نظر می‌رسد. هرچند آخرین
آرا در روز سیزدهم ژانویه (یک هفته قبل از حضور رسمی ترامپ در کاخ سفید)
ثبت شده‌اند و بر این اساس فرایند رای‌گیری این مراسم به پایان رسیده است
اما برای آن‌هایی که فکر می‌کنند سیاست نقشی در گرمی بازی نمی‌کند می‌توان
از قبضه کردن کامل گرمی توسط گروه دیکسی چیکز، آن هم پس از حمله ناتالی
مینز به سیاست‌های جورج بوش درباره دخالت نظامی آمریکا در عراق اشاره کرد
که حتی منتج به بایکوت کامل این گروه در نشویل و رادیوهای آمریکا شد.
به بحث اصلی خود باز می‌گردیم. هر دو آلبوم 25 و Lemonade موفقیت
فراوانی به دست آوردند. البته آلبوم ادل از نظر تجاری و جایگاه‌اش در چارت
موسیقی موفقیت بیشتری داشت و ده هفته در صدر جدول پرفروش‌ترین آلبوم‌های
هفته آمریکا حضور داشت که در مقایسه با حضور یک هفته‌ای آلبوم بیانسه در
صدر جدول پرفروش‌ترین آلبوم‌های هفته آمریکا به وضوح بهتر است. آلبوم 25
هیچگاه از جدول سی آلبوم پرفروش هفته آمریکا خارج نشد و در مقابل، آلبوم
Lemonade آخرین بار حدود سه ماه پیش در جمع سی آلبوم برتر آمریکا قرار
گرفت.
از نظر موفقیت ترانه‌های دو آلبوم هم باید گفت تمام ترانه‌های آلبوم آخر
بیانسه در جدول پرفروش‌ترین ترانه‌های هفته آمریکا قرار گرفتند اما فقط
Formation به جمع ده ترانه برتر رسید و از آن سو شش ترانه از یازده ترانه
آلبوم 25 ادل در جدول دویست ترانه برتر هفته آمریکا قرار گرفتند و دو ترانه
Send My Love و Hello به لیست ده ترانه برتر هفته رسیدند. با این وجود
منتقدان موسیقی بیشتر طرفدار بیانسه هستند چون او تاکنون موفق به کسب جایزه
برترین آلبوم سال نشده است و اگر باز هم شکست بخورد برای سومین باری خواهد
بود که در این بخش ناکام می‌ماند.
بیانسه پیش از این دو بار در بخش برترین آلبوم‌های سال با آلبوم I
Am…Sasha Fierce به Fearless تیلور سوییفت و آلبوم Beyoncé به Morning
Phase بک باخته بود. اما بیانسه در گرمی سال 2017 در نه بخش نامزد شده است
که در مقایسه با پنج بخش ادل عدد قابل ملاحظه‌ای به شمار می‌رود. البته اگر
نگاهی دقیق‌تر به سوابق رای‌دهندگان آکادمی گرمی بیندازیم متوجه می‌شویم
نامزد شدن بیانسه در دو بخش ترانه و ضبط سال بیشتر به خاطر آرزوی بعضی از
رای‌دهندگان برای رسیدن او به لیست پنج نامزد نهایی است و قطعا رای‌دهندگان
اصلی گرمی که با آرای آنها برندگان مشخص می‌شوند این مورد را در قضاوت
خود لحاظ نخواهند کرد.
