مجری مو فرفری خوش روی سال های گذشته تلویزیون که او را پیش تر با برنامه های طعم آفتاب و رد پا می شناختیم، این روزها در تالار حافظ در نمایش «هر کس با تنهایی اش»، به شخصیت جدیدی جان می دهد که قبلا از او دیده نشده، آن هم در صحنه تئاتر، در کنار هنرمندانی همچون گلچهره سجادیه و هوشنگ قوانلو.

سید جواد یحیوی که یکی از آغازگران شیوه های جدید اجرا در تلویزیون بود و از نسل مجریان جوان صدا و سیما، بیش از پنج سال است در تلویزیون هیچ حضوری نداشته و در سال های اخیر روی زمینه های دیگری تمرکز کرده و فعالیت می کند. با او به گفتگو نشستیم، در کنار یک جیپ آبی خسته و تنها.

سید کامران علمدهی: «لطف‌الله فراهانی» با نام هنری «بهزاد» که در کشور فرانسه تحصیل کرده، حالا دیگر نیم قرن است که عمر خود را در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون ایران گذرانده و آثار ماندگاری هم از خود به یادگار گذاشته است؛ آثاری که او را صاحب دکترای افتخاری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم کرده است.

گپ‌و‌گفت با او که این روزها دیگر وارد دهه هفتم زندگی‌اش شده، یک ویژگی خاص دارد و آن هم یک‌رویی و صداقت است. او حرفش را می‌زند و خودش را هم علامه دهر یا عقل کل نمی‌داند اما معتقد است که حق را باید گفت.

سید کامران علمدهی: هنرهای نمایشی به عنوان یکی از هنرهای پرمخاطب و پُر‌توان در برخی از وجوه، بویژه در تربیت و تکامل بازیگران، نقش تعیین‌کننده‌ای در بنیان سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی دارد. تئاتر در طول سال‌های قبل و بعد از انقلاب همواره گرفتار مشکلات و معضلاتی بوده، به شکلی که تا امروز هم به‌طور کامل از آنها رهایی پیدا نکرده است.  بودجه ناکافی، نبود برنامه‌ریزی مناسب، تالارهای محدود، متحد نبودن هنرمندان و... از جمله مسائلی هستند که تئاتر ایران با آن دست به گریبان است. حتی تعامل قابل ملاحظه‌ای هم میان نهادهای تأثیرگذار در امر آموزش - آموزش عالی و آموزش و پرورش - با هنرهای نمایشی دیده نمی‌شود.

این‌روزها بازار کمدی بیشتر از اجراهای جدی داغ است و حتی گاهی این کمدی آمیخته‌ با تراژدی می‌شود و شاید تنها دلیلش جذب مخاطبان تئاتری است که یا حوصله فضاهای جدی و اندوه‌بار و تلخ محض را ندارند یا اینکه این گروه‌ها به دنبال جذب قابل تضمین تماشاگران‌ هستند که به‌هرحال سود و زیان کار هم از ابتدا مشخص باشد، چون کارهای جدی اغلب با شکست همراه خواهند شد مگر با فرمول‌های دیگری این جاذبه و ضرورت تماشاشدن را فراهم کرده باشند.

در ایران هنوز کمدی جدی گرفته نشده است؛ با آنکه به لحاظ کمّی، یحمتل دارد رشد می‌کند اما به لحاظ کیفی هنوز اتفاق بایسته و چشمگیری پیش‌ِرویمان قرار نگرفته. علاوه بر کوروش نریمانی در گروه معاصر، میثم عبدی و امید طاهری در گروه اشتباهات توانسته‌اند این مقوله را با جدیت دنبال کنند. آنها این‌روزها دو نمایش کمدی «اتفاقات» و «استشمامات» را در تالار قشقایی اجرا می‌کنند و هر روز هم طرح مطالعاتی خویش را در اختیار بازیگران و علاقه‌مندان جوان می‌گذارند که درباره کمدی به طور نظری و عملی بحث می‌کنند و اتوود انجام می‌دهند. درادامه با نمونه‌هایی که این‌روزها در تالارهای خصوصی و دولتی در زمینه کمدی اجرا می‌شوند، آشنا می‌شویم تا حال‌وهوای این کمدی‌ها نیز دستمان بیاید که با چه نیت و توانی در حال اجراشدن هستند.

سوراخ

«دوباره اون آهنگ رو بزن سَم» نام نمایشی است به نویسندگی وودی آلن و کارگردانی داود بنی اردلان که از ٢٢ تیرماه برای اولین بار در ایران در تالار حافظ روی صحنه می رود.

وضعیت هنر نمایش در سال های گذشته دچار فراز و فرودهای متفاوتی بوده و هر ساله بنا به حضور و یا تعویض ریاست مرکز هنرهای نمایشی و مسئولان خانه تئاتر دچار تغییرات سلیقه ای فراوانی شده است. این در حالی است که دانشکده های هنر بی هیچ مانع و به طرز افسار گسیخته ای به جذب و آموزش نیروی جوان مشغول هستند. نیرویی که با توجه به عدم وجود امکانات و بستر مناسب جهت تولید آثار فاخر به بیراهه کشیده می شود. 

تعداد محدود سالن های نمایش در تهران و همین طور نبود آن در بسیاری از شهرستان ها باعث شده مرکزیت محوری تهران بیش از پیش به چشم آید. اما همان تعداد محدود سالن های اجرایی نیز در دست اشخاص خاصی بوده و جوانان تازه نفس مجبورند برای ارائه آثار خود به سالن های بی کیفیت و کوچک خصوصی رجوع کنند. 

رهاد آییش در این سال‌ها هم در تئاتر و هم در سینما و تلویزیون بازی‌های متفاوت و درعین‌حال چشمگیری را ایفا کرده. او این روزها در تالار وحدت نقش مصدق، یکی از مصداقی‌ترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشته است که می‌تواند دوباره سرفصلی در کارنامه هنری‌اش باشد. با او درباره این نقش گفت‌وگو کرده‌ایم.

 عکس هایی از عجیب ترین گریم بازیگران تئاتر چمدان

نمایش «چمدان» به کارگردانی فرهاد آئیش و با بازی بازیگرانی چون ماپده طهماسبی، شقایق فراهانی، رامین ناصرنصیر، شبنم فرشادجو و … در سالن اصلی مجموعه‌ی تئاتر شهر به صحنه می‌رود.

متن تئاتر چمدان به شرح زیر می باشد …

 خیلی ها که موفق شدند بازی بهنوش طباطبایی در دکور باشکوه یکی از سحرانگیزترین معماری های تهران را ببینند، شاید بیش از هرچیز مجذوب یک ساعت و نیم تک گویی بی وقفه او شدند، بازیگر سی و چهار ساله ای که سالها پیش با مدرک کامپیوتر در جیب ترجیح داد کارگردانی بخواند اما جادوی بازیگری چهارده سال است که او را مسحور خودش کرده است.