بیوگرافی صدف خادم

۱۳۷۳/۱۱/۳

قد:۱۷۳

وزن :۷۰

بوکس، بدنسازی

اولین بانوی بوکسور ایرانی

چپ گارد

مربی بدنسازی

سابقه کاهش ۴۰ کیلوگرم وزن

رکوردای تمرینی ایشون :

اسکات :۱۲۰

پرس پا :۱۵۰

پرس سینه :۷۰

صدف رحیمی دختر بوکسور افغان در حالیکه با تلاش فراوان موفق شده‌بود به المپیک لندن راه پیدا کند توسط کمیته بین‌المللی بوکس از مسابقات کنار گذاشته‌شد. صدف راه طولانی‌ای را پیموده بود تا به عنوان یک ورزشکار حرفه‌ای در مسابقات جهانی حاضر شود. هیچ کس انتظار نداشت صدف رحیمی بوکسور زن افغانستان که برای شرکت در مسابقات المپبک لندن انتخاب شده‌بود، روی رینگ بوکس نتایج خارق‌العاده‌ای کسب کند. اما همین نکته که او از سوی افغانستان در این مسابقات شرکت می‌کرد به اندازه کافی فوق‌العاده است.او برای رسیدن به مرحله انتخابی المپیک باید با مشکلات اجتماعی، محکومیت‌های مذهبی و حتی مخالفت برخی مربیان خودش هم مبارزه می‌کرد، که معتقد بودند بوکس زنان حداکثر به عنوان یک تفریح قابل قبول است.راه رسیدن این ورزشکار افغان به المپیک لندن چیزی جز مرحله‌ای دیگر از سفر طولانی زنان افغانستان نبود که تا چند سال پیش حتی برای بیرون آمدن از خانه‌های‌شان هم با مشکل مواجه می‌شدند، چه برسد به تحصیلات و کار و ورزش کردن.با این حال او ممکن است از موانعی که هموطنان خودش برای شرکت در مسابقات تراشیده‌بودند عبور کرده‌باشد و آنها را شکست دهد، اما نهایتا نتوانست بر انجمن جهانی بوکس (AIBA) غلبه کند که ده روز پیش تصمیم گرفت او را از حق شرکت در مسابقات محروم کند. دلیل آنها این بود که مبارزه صدف رحیمی با حریفانی بسیار قوی‌تر بر روی رینگ بوکس ممکن است سلامتی او را دچار خطر کند.این تصمیم نه تنها برای صدف، خانواده‌اش و آرزوهای ورزشکاران زن افغان یک شکست محسوب می‌شد، بلکه هدف کمیته بین‌المللی المپیک برای حضور نمایندگان زن از همه کشورهای شرکت کننده را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌داد. آنها به تازگی موفق شده‌بودند عربستان را مجبور کنند تا بدون ورزشکاران زن در این مسابقات شرکت نکند.صدف رحیمی از فوریه تمرینات خود را برای المپیک آغاز کرده‌بود. او زمانی تمرینات خود را شروع کرد که متوجه شد یک سهمیه ویژه برای او در مسابقات در نظر گرفته‌شده‌است. این سهمیه اضافی به کشورهایی تعلق می‌گیرد که بدون چنین سهمیه‌ای امکان اعزام ورزشکار به مسابقات ندارند.ماه گذشته بود که او به کمپ تمرینی بوکس انجمن بین‌المللی بوکس در لندن اعزام شد و در آنجا بود که برای اولین بار با طعم مسابقات بوکس در سطح جهانی آشنا شد. او می‌گوید در روزهای اول حضورش در کمپ روزی دو تا سه بار ناک دان می‌شد، اما بعد از یک برنامه دو هفته‌ای آرام آرام توانست خودش را روی رینگ و در مسابقات تمرینی سر پا نگه‌دارد. صدف معتقد بود: «چه مدالی ببرم یا نه، از لحظه‌ای که وارد رینگ بشوم سمبلی از شجاعت خواهم بود.»هنوز معلوم نیست چرا درست یک هفته پیش از آغاز مسابقات انجمن بین‌المللی بوکس تصمیم گرفت تا دعوتنامه صدف را ملغی کند. در بهار صدف رحیمی در مسابقات قهرمانی زنان جهان در چین شرکت کرده‌بود اما بعد از ۲۰ ثانیه به علت نمایش ضعیف صدف مسابقه متوقف شد. مربی او و کمیته ملی بوکس افغانستان معتقد بودند که نمایش او در مسابقات جهانی یک موضوع موقت بوده، و او در بسیاری دیگر از مسابقات بین‌المللی بسیار حرفه‌ای‌تر و بهتر مبارزه کرده‌است.یکی از دوستان نزدیک صدف در کابل می‌گوید که این موضوع به شدت باعث ناامیدی صدف شده‌است. اما او هنوز مشتاقانه منتظر رقابت در مسابقات بین‌المللی دیگر است و معتقد است با چند سال تمرین بیشتر بختش برای مسابقات المپیک ۲۰۱۶ ریو بسیار بهتر از المپیک پیش‌رو خواهد بود. در عین حال به نظر می‌رسد که در افغانستان شرایط بیشتر به نفع صدف در حال تغییر است. او امروز با چندین دختر جوان افغان دیگر در مجموعه‌ای که تنها متعلق به مردان بود تمرین می‌کند و تجربیاتش را در بوکس با آنها به اشتراک می‌گذارد.چند وقت پیش به یکی از ورزشگاه‌های بوکس در کابل رفته‌بودم و از مربیان بوکس مردان در این کشور در مورد بوکس زنان سوال کردم. سید هارون یکی از این مربیان موافق بود که در ابتدا موضوع بوکس زنان اندکی برای‌شان غیرقابل قبول و عجیب به نظر می‌رسیده، اما: «هر چیز جدیدی ابتدا عجیب به نظر می‌رسد، اما هر چه بیشتر آن را ببینید بیشتر به وجودش عادت می‌کنید.»در نهایت ممکن است صدف در مسابقات بوکس المپیک لندن حاضر نباشد اما او همزمان با المپیک در خانه به مبارزه ادامه می‌دهد، مبارزه‌ای برای آینده زنان افغانستان.