هفته نامه همشهری جوان - مرجان فاطمی: بعد از این که شبکه نمایش خانگی با «شهرزاد» مجددا احیا شد و رونق گرفت، خیلی از کارگردان ها به بهانه بی پولی تلویزیونی، فراوانی اصلاحات یا نهایتا به انگیزه فروش بیشتر، توی صف ساخت سریال برای این شبکه قرار گرفتند.

 

«آسپرین» فرهاد نجفی اولین سریالی بود که بعد از «شهرزاد» به بازار آمد. نجفی کارگردان چندان شناخته شده ای نبود اما حتی با وجود این که برای سریالش دست روی ستاره های سینما نگذاشت، سریالش فروش خوبی داشت و مجابش کرد برای ساخت فصل دوم آستین بالا بزند.

 

غیر از سام قریبیان که اولین سریالش را چند وقتی است برای شبکه نمایش خانگی آماده کرده، داوود میرباقری، منوچهر هادی، محمد حسین لطیفی، حسن فتحی و خود فرهاد نجفی در حال ساخت سریال برای این شبکه هستند و گویا رقابت شدیدی در جریان است.

شهرزاد 2

 

 

* نویسنده و کارگردان: نغمه ثمینی

 

* بازیگران: ترانه علیدوستی، شهاب حسینی، مصطفی زمانی، پریناز ایزدیار، گلاره عباسی، امیر جعفری، رویا نونهالی، رضا کیانیان و ...

 

* تهیه کننده: محمد امامی

 

* تعداد قسمت ها: 26 قسمت

 

 

* درباره نویسنده و ترکیب بازیگران: درباره سریال شهرزاد همه چیز کاملا واضح است. نغمه ثمینی، نویسنده سریال از همان ابتدا، طرح فیلمنامه را بر اساس دو فصل نوشته بود و از این به بعد همه چیز طبق الگوی اولیه پیش می رود. تنها اتفاق جالب ماجرا، اضافه شدن چند بازیگر جدید است. قطعا با حضور بازیگرانی حرفه ای مثل امیر جعفری، رویا نونهالی و رضا کیانیان، قصه وارد مرحله جدیدی می شود.

 

* حال و هوای فصل دوم: ماجرای فصل دوم بعد از مرگ «بزرگ آقا» شروع می شود. همه چیز به قباد می رسد و او همه کاره دم و دستگاه «دیوان سالار» می شود اما شرایط جدید و قدرت گرفتن قباد به مذاق «عمه بلقیس» که در کرمان زندگی می کند، خوش نمی آید و او برای گرفتن قدرت از قباد به تهران می آید. کشمکش او با قباد برای گرفتن قدرت بخشی از قصه فصل دوم است. از طرف دیگر، قباد در زمانی که قدرت را در دست دارد، شرایطی را مهیا می کند که فرهاد از ایران برود و مجبور شود در خارج از کشور زندگی خود را ادامه دهد و ...

 

* الان در چه وضعیتی است؟ در حال حاضر با وجود حواشی زیادی که پیرامون تهیه کننده سریال وجود دارد، مراحل تولید فصل دوم آن چند وقتی است شروع شده و حسن فتحی و تیمش خیلی سخت مشغول کارند.

 

---

 

 

سام قریبیان

* نویسنده و کارگردان: سام قریبیان

* بازیگران: حسین پاکدل، بابک حمیدیان، امیر آقایی، حسین یاری، سحر دولتشاهی، لیلا اوتادی

 

* تهیه کننده: مسعود ردایی

 

* تعداد قسمت ها: فصل اول شش قسمت

 

* درباره تیم نویسنده: سام قریبیان خودش فیلمنامه سریال «عالیجناب» را نوشته و احتمالا این بار هم فضا و حال و هوای کارش مثل «گناهکاران» و «360 درجه» است. در هر دوی این فیلم ها که به قلم خود سام قریبیان نوشته شده اند، فضایی معمایی و پلیسی وجود دارد و مخاطب مدام در شرایط بحرانی قرار می گیرد و رودست می خورد. حالا احتمالا قریبیان این الگو را در سریال شش قسمتی اش هم پیاده کرده و این بار در بستر انتخابات و در ارتباط با رقابت کاندیداهای ریاست جمهوری، وجه معمایی ماجرا را پررنگ جلوه داده است.

 

* ترکیب بازیگران چطور است؟ در «عالیجناب» با دو کاندیدای اصلی ریاست جمهوری روبرو هستیم و فضایی رقابتی و پرتنش را در جریان ارتباط آنها با یکدیگر شاهدیم. اینجا انتخاب بازیگران اهمیت بیشتری پیدا می کند؛ بازیگرانی مثل حسین پاکدل بابک حمیدیان، امیر آقایی و حسین یاری، انتخاب های قابل قبولی برای ساخت چنین فضایی هستند و در واقع می شود گفت که قریبیان در این انتخاب ها اشتباه نکرده، ضمن این که این بازیگران، جایگاه قابل قبولی دارند و از این جهت توجه مخاطبان را هم برای خرید اثر جلب می کنند.

 

* حال و هوای سریال: آن طور که شنیده می شود مدر «عالیجناب» با یک جور «خانه پوشالی» ایرانی روبرو هستیم اما عوامل سریال اعتقاد دارند که اثرشان یک سریال سیاسی صرف نیست و در واقع زندگی دو رقیب ریاست جمهوری را در فضای انتخاباتی روایت می کند. از همان ابتدا قرار بود سریال در دو فصل به بازار بیاید. فصل اول در شش قسمت ساخته شود و درست در نقطه بحرانی به پایان برسد و با توجه به میزان استقبال مخاطبان، برای شروع فصل دوم اقدام شود.

 

* الان در چه وضعیتی است؟ آخر مرداد امسال، کل شش قسمت فصل اول برای گرفتن مجوز پروانه نمایش خانگی به سازمان سینمایی تحویل داده شد و همان زمان اعلام شد که نگارش هفت قسمت فصل دوم سریال هم شروع شده.

 

* کی توزیع می شود؟ از آنجا که سریال حال و هوای انتخاباتی دارد، احتمالا برنامه ریزی ها طوری صورت می گیرد که همزمان با شروع رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری، توزیع آن هم شروع شود. به گفته تهیه کننده سریال، بعد از پایان ماه صفر، توزیع آن شروع می شود.

 

---

 

 

داوود میرباقری

 

* کارگردان: داوود میرباقری

 

* نویسنده: الهه میرباقری و آزاده محسنی

 

* بازیگران: پیمان معادی، لیلا حاتمی، مریلا زارعی، مهران غفوریان، ستاره اسکندری، مرجانه گلچین، حسین پاکدل و ...

 

* تهیه کننده: مهران برومند

 

* تعداد قسمت ها: 26 قسمت

 

* درباره تیم نویسنده: داوود میرباقری بعد از سریال «شاهگوش» این بار هم به الهه میرباقری و آزاده محسنی اعتماد کرده و نگارش فیلمنامه «ماه تی تی» را به آنها سپرده. البته طرح اصلی از خود میرباقری است و خودش مثل همیشه به عنوان سرپرست نویسندگان کنار گروه قرار دارد و نسخه نهایی را با بازنویسی رسمی خودش روانه تولید می کند.

 

* ترکیب بازیگران چطور است؟ ترکیب بازیگران در «ماه تی تی» عجیب است. گزینه اصلی میرباقری برای نقش اصلی سریال، فریبرز عرب نیا بود اما بعد از انصراف این بازیگر، دست روی گزینه هایی مثل رضا عطاران و بهرام رادان گذاشت اما با هیچ کدام به نتیجه نرسید. حالا حضور پیمان معادی در نقش «چمروش» یا همان سردار ایرانی نقش اصلی قطعی شده.

 

احتمالا بازی معادی در نقش امپراتور ظالم فیلم «آخرین شوالیه ها» باعث شد میرباقری برای این نقش، دست روی او بگذارد. حضور لیلا حاتمی و مریلا زارعی کنار پیمان معادی، اتفاق خوبی را رقم می زند اما مسئله جالب اینجاست که در جمع بازیگران، مهران غفوریان هم دیده می شود.

 

* حال و هوای سریال: سریال مخلوطی از کمدی و فانتزی و رئال است و به نظر می رسد از این لحاظ جایی بین شاهگوش و دندون طلا قرار بگیرد. با این حال زمانی که قرار می شود طلسم یک سردار ایرانی بعد از سالیان سال یک مرتبه بشکند و در دنیای امروز ما رفت و آمد کند، ماجرا کاملا عجیب می شود و شاید از حالا نشود زیاد حال و هوای سریال را حدس زد.
* الان در چه وضعیتی است؟ سریال از 22 شهریور کلید خورده و مراحل تولید را می گذراند.

---

آسپرین 2

 

 

* نویسنده: وحید حسین زاده، حمید سلیمی، سمیه تاجیک

 

* بازیگران: علیرام نورایی، مجید صالحی، فرخ نعمتی، روناک یونسی، سارا خویینی ها، سید مهرداد ضیایی

 

* تهیه کننده: فرهاد نجفی

 

* تعداد قسمت ها: 15 قسمت

 

* درباره تیم نویسنده: زمانی که اسم وحید حسن زاده، حمید سلیمی و سمیه تاجیک به عنوان گروه نویسنده سریال «آسپرین» مطرح شد، همه با یک جور بدبینی خاص با آنها روبرو شدند و به هر حال نگارش فیلمنامه برای سریال شبکه نمایش خانگی، شوخی نیست و طبیعتا می بایست نویسنده های شناخته شده تری پای کار می ایستادند. بعد از گذشت چند قسمت از سریال اما نگاه ها نسبت به نویسنده ها تغییر کرد. داستان پر کشش و تعلیق های قابل قبول آن باعث شد که خیلی ها تازه از قسمت چهارم پنجم به بعد جذب آن شوند. حالا فیلمنامه فصل دوم در دست همین تیم است و احتمالا با همین قوت کار را پیش می برند.

 

* ترکیب بازیگران چطور است؟ ترکیب بازیگران سریال «آسپرین» از همان شروع فصل اول با اما و اگرهای زیادی روبرو شد. برای سریال شبکه نمایش خانگی طبیعتا می بایست بازیگران درجه یکی انتخاب می شدند و این انتخاب ها چندان برای جذب مخاطب گزینه های قابل قبولی نبودند. بعد از گذشت چند قسمت اما سریال به خاطر قصه جذابی که داشت مورد توجه قرار گرفت و مردم همین گروه بازیگران را پذیرفتند. برای فصل دوم بعید است بازیگر جدیدی به کار اضافه شود اما همه چیز بستگی به اقتضای قصه دارد.

 

* حال و هوای سریال: آن طور که شنیده می شود، بخشی از فصل دوم در خارج از کشور می گذرد و تیم تولید با شرکتی آمریکایی برای ادامه ساخت سریال همکاری کرده اند.

 

* الان در چه وضعیتی است؟ همین هفته گذشته فصل اول سریال به پایان رسید. فصل دوم در مرحله پیش تولید قرار دارد و احتمالا مراحل تولید آن از شش ماه آینده شروع می شود.

 

---

 

 

منوچهر هادی

 

* نویسنده: علیرضا کاظمی پور، سعید جلالی

 

* بازیگران: محمدرضا گلزار، مهناز افشار، ساره بیات، پانته آ بهرام، بهاره کیان افشار،حمیدرضا پگاه، حسین یاری، مسعود رایگان و هومن سیدی

 

* تهیه کننده: مهدی گلستانه

 

* تعداد قسمت ها: 15 قسمت

 

* درباره تیم نویسنده: سعید جلالی و علیرضا کاظمی پور زوج آشنای نویسنده در سریال های تلویزیونی، فیلمنامه «عاشقانه» را با همکاری هم نوشته اند. این دو نفر از زمان «آخرین دعوت»، همکاری شان را برای نگارش فیلمنامه شروع کردند و از آن به بعد سریال های مختلفی مثل «دلنوازان»، «زن بابا»، «خوش نشین ها»، «زمانه»، «آوای باران» و «دردسرهای عظیم» را نوشتند. می شود گفت که در خلق فیلمنامه های سریال های خانوادگی تبحر خاصی دارند و مخاطب هیچ وقت ماحصل کارشان را پس نزده.

 

* ترکیب بازیگران چطور است؟ شاید اگر «عشق تعطیل نیست» ساخته نمی شد و تجربه ای از همکاری محمدرضا گلزار و مهناز افشار در شبکه نمایش خانگی نداشتیم راحت تر می توانستیم راجع به احتمال موفقیت سریالی با حضور این دو نفر صحبت کنیم. با این حال اما حضور اسم های آشنایی مثل ساره بیات، پانته آ بهرام، هومن سیدی، مسعود رایگان و ... نشان می دهد ترکیب قابل قبولی برای یک سریال کنار هم قرار گرفته اند.

 

* حال و هوای سریال: تجربه نشان داده منوچهر هادی زمانی که فیلمنامه ای قوی در دست داشته باشد، کارگردان خوبی است. با شناختی که از سعید جلالی و علیرضا کاظمی پور داریم، طبیعتا «عاشقانه» ملودرام خوبی از  آب در می آید، مخصوصا در اینجا از حساسیت ها و خطوط قرمز تلویزیون هم خبری نیست. ماجرا از ورود یک زن به رابطه میان چند خانواده شروع می شود و ظاهرا با ورودش همه چیز به هم می ریزد.

 

* الان در چه وضعیتی است؟ گلستانه به تازگی اعلام کرده که قرار است این سریال از اوایل زمستان وارد شبکه شود.

***********************************

 

عالیجناب بعد از ماه صفر

«عالیجناب» به کارگردانی سام قریبیان تنها سریال آماده پخش برای شبکه نمایش خانگی است. با وجود اینکه تقریبا نه ماه از پایان ساخت آن می گذرد، هنوز خبری از توزیع آن نیست اما با توجه به این که سریال حال و هوای انتخاباتی دارد، احتمالا تا همین چند ماه آینده و شروع رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری توزیع آن هم شروع می شود. با مسعود ردایی تهیه کننده «عالیجناب» درباره توزیع این سریال و دو سریال دیگری که قرار بود در شبکه نمایش خانگی تولید کند، گپ زده ایم.

 

اواسط زمستان سال گذشته بود که خبری در مورد پایان ساخت سریال عالیجناب در خبرگزاری ها منتشر شد. چرا هنوز این سریال در شبکه نمایش خانگی منتشر نشده است؟

- قرار بود «عالیجناب» را با استانداردهای بالا عرضه کنیم. برای همین بعد از آن که مراحل تولید آن تمام شد، با ظرافت و حوصله، کارهای ویژوال آن را انجام دادیم و همین باعث شد کار نزدیک به سه ماه طول بکشد. پس از آن، کارهای اصلاح رنگ را انجام دادیم. البته زمان توزیع آن بر عهده پخش کننده است و موسسه هنر اول تصمیم گرفته که آن را بعد از پایان ماه صفر به بازار بفرستد.

گفته شده بود عالیجناب را در شش قسمت تولید می کنید و پس از دریافت بازخورد مردم، ادامه آن را خواهید ساخت. نگران این نیستید که در این فاصله که ایجاد شده به روند تولید فصل دوم آسیبی وارد شود؟

- واقعیتش این است که قرار نبود این سریال دو فصل داشته باشد. ما برای یک سریال سیزده قسمتی مجوز گرفته بودیم اما همان موقع اداره کل نمایش های ویدئویی و خانگی پیشنهاد داد که سریال در شش قسمت ساخته شود و پس از انتشار این تعداد قسمت، ادامه آن ساخته شود. در حال حاضر متن هفت قسمت دوم سریال آماده است و بلافاصله کارهای اجرایی آن انجام خواهد شد.

قرار بود سریالی به اسم «تلفن» به تهیه کنندگی شما بر اساس فیلمنامه ای از مهراب قاسم خانی و به کارگردانی سعید آقاخانی در شبکه نمایش خانگی تولید شود، قضیه آن چه شد؟

- این سریال قرار نبود برای شبکه خانگی باشد. قرار بود برای شبکه سه تولید شود و فیلمنامه نه قسمت از 15 قسمت آن را مهراب قاسم خانی نوشته بود و وقتی متن را برای ارزشیابی و تایید به صدا و سیما فرستادیم به ما گفته شد متن مورد تایید ما نیست و احتمال می دهم به دلیل ممنوع الکار بودن آقای قاسم خانی این اتفاق افتاده، چون زمانی که مراجعه کردیم، به در بسته خوردیم و دلیل اصلی را کسی زبانی به ما نگفت. قراردادمان را با سعید آقاخانی فسخ کردیم اما قرارداد مهراب قاسم خانی همچنان پابرجاست و به زودی کار را به جریان می اندازیم.

 

 

هفته نامه همشهری جوان - احمد رنجبر: شبکه های جم با فرمول خاصی به میدان آمدند و هدف اصلی شان کنار زدن شبکه های تلویزیونی ما و دیگر رقیبانی مثل فارسی وان بود. دیری نگذشت که این شبکه ها با پسوندها و کارکردهای مختلف قد علم کردند اما تمرکز اصلی مدیر این شبکه ها رو پخش فیلم و سریال بود. در داخل کشور مشتریان سریال های دوبله ترکی بیش از دیگر آثار این شبکه بود و همین جم را به این فکر انداخت که سریال های بلند ترکی را دوبله کنند.

کمی بعد ذائقه مردم از سریال های سطح پایین ترکی اشباع شد و همین امر، مدیران جم را وادار به گرفتن تصمیم دیگری کرد. آنها برای تولید سریال های اصل فارسی، بر اساس الگوی تولیدات ترکی دورخیز کردند که نتیجه اش شد جذب برخی بازیگران و کارگردان های وطنی. مدیران جم با چهار هدف اصلی سراغ تولید فیلم و سریال رفتند اما به هفت دلیل پروژه شان نافرجام ماند. حالا هم که به طور رسمی صدای اعتراض مدیر شبکه از کیفیت تولیدات بلند شده و این خود بهترین دلیل برای پی بردن به شکست یک شبکه جاه طلب است.

اهداف سریال سازی

1. افزایش سود و مخاطب

هر شبکه تلویزیونی دوست دارد حداکثر مخاطبان را جذب کند تا به سودآوری بیشتر برسد. یکی از روش های نشاندن بیننده پای شبکه، تولید فیلم و سریال و استفاده از هنرپیشه های معروف و محبوب در آنهاست؛ یعنی شبکه هایی که تولید فیلم و سریال دارند، از بازیگرانی دعوت می کنند که نزد مردم محبوبیت دارند.

 

این، روشی نهادینه شده است که شبکه های معتبر از آن بهره می برند. آنها حتی با استفاده از نام کارگردان های باسابقه و خوشنام سینمایی به فکر افزایش بیننده و بالا بردن وجاهت خود هستند. شبکه جم هم برای بالا بردن تعداد مخاطب خود و به تبع آن رسیدن به سود، سریال سازی را در دستور کار قرار داد و در گام اول برای صید چهره های معروف وطنی خیز برداشت.

2. قدرت نمایی

«جم گروپ در حال حاضر 14 شبکه به زبان فارسی، یک شبکه به زبان کردی، یک شبکه به زبان عربی و یک شبکه به زبان آذری را به صورت HD و SD پخش می کند.» این اطلاعات درباره گروه تلویزیونی جم یعنی این شبکه فراتر از نمونه های دیگر عمل می کند و تفکری که پشت آن است از ابتدا درصدد گسترش قارچ گونه خانواده جم بوده. وقتی بفهمیم شبکه های تلویزیونی جم در کمتر از یک دهه چقدر افزایش داشته اند (فارغ از کیفیت)، شست مان خبردار می شود که یکی از اهداف این گستردگی، به رخ کشیدن قدرت است تا مثلا وقتی اسم جم بیاید، رقبا به لرزه بیفتند که عجب غولی! برای چنین تفکری مهم ترین ابزار قدرتنمایی، ساخت فیلم و سریال است. تولیدات نمایشی اگر با کیفیت باشند، بیننده هر شبکه را تضمین می کنند و وجاهت آن را بالا می برند.

3. ترویج تفکری خاص

مگر می توان شبکه ای در دنیا پیدا کرد که بدون مانیفست و برنامه ای مدون فعالیت کند؟ شبکه های جم و امثال آن هم از این قاعده مستثنا نیستند و به راحتی می توان پی به سیاست حاکم بر آنها برد. اتفاقا بر سر این مسئله میان گروه های مختلف فکری و سیاسی اشتراک نظر وجود دارد که بیشتر برنامه ها و سریال های شبکه جم در تضاد با فرهنگ عرفی و عقیدتی جامعه ما هستند.

البته که جم و هیچ شبکه ای نمی توانند بر فرهنگی که واکسینه شده رخنه کنند اما واقعیت تلخی است که این شبکه در رسیدن به هدفش چندان هم ناموفق نبوده و برخی گوش ها بدهکار هشدار کارشناسان اجتماعی نیست. مدیران شبکه جم بعد از یک دوره به این نتیجه رسیدند که برای ترویج تفکر مورد نظر، چرا سراغ سریال های ترک بروند و خودشان آستین بالا نزنند؟!

 

4. خلع سلاح کامل رقیب

یکی از رموز موفقیت شبکه های معتبر، تولید آثار نمایشی است؛ یعنی اگر شبکه ای در تولید فیلم و سریال حرفی برای گفتن داشته باشد، رقبا را پشت سر می گذارد و چشم ها را می دزد. مدیران جم هم چنین سودایی در سر داشتند و گمان می کردند روی موج موفقیت سریال های ترکی می توانند نمونه های با کیفیتی را با بازیگران ایرانی تولید کنند. به زعم آنها ساخت فیلم و سریال ایرانی یعنی رسیدن به مخاطب حداکثری و سود کلان. با چنین تفکری جم سراغ تولید فیلم و سریال رفت و قصد یکه تازی و کنار زدن شبکه های رقیب را داشت.

منظور از رقبا فقط شبکه های داخلی نیست و همه شبکه های فارسی زبان را شامل می شود. مدیران جمع می خواستند تلویزیون ما را به طور کامل گوشه رینگ قرار دهند و جایی برای عرض اندام شبکه های همسو باقی نگذارند.

دلایل شکست

1. ناتوانی در جذب ستاره ها

یکی از عوامل محبوبیت فیلم ها و سریال ها، بازیگران مطرح و کارگردان های نام آشنایی هستند که نام شان در تیتراژ نقش می بندد. مدیران جم بهتر از من و شما می دانستند که برای موفقیت باید سراغ جذب چهره ها بروند. در خفا نام بسیاری به عنوان گزینه های مورد نظر جم شنیده می شود اما در نهایت اسم پرویز پرستویی، اکبر عبدی، امیر آقایی و امیرحسین آرمان رسانه ای شد و کاشف به عمل آمد که جمی ها قصد برداشتن لقمه ای بزرگ داشته اند.

بازیگران و کارگردانان مطرح می دانند که در ایران با وجود همه مشکلات مالی، آینده حرفه ای شان تضمین شده است و طبیعی است که در برابر پیشنهاد جم وسوسه نمی شوند. شبکه جم در مواجهه با پاسخ منفی چهره های مطرح، نخستین فاکتور موفقیت خود در سریال سازی را از دست داد.

 

2. جذب بازیگران ضعیف

مدیران شبکه جم بعد از برخورد با سد محکم چهره های مطرح از هدفی که داشتند، عدول نکردند و سراغ بازیگران رده چندم رفتند. ظن شان این بود که بازیگرانی چون رامین کبریتی، چکامه چمن ماه، پردیس افکاری، مانی کسراییان و دیگران در کشور دارای محبوبیت هستند. شاید هم گمان می کردند این بازیگران به شهرت و ثروت اغوا کننده ای می رسند و بهانه ای می شوند برای مهاجرت دیگران.

در عمل اما اتفاق دیگری در حال رخ دادن است و اخبار ناخوشایندی از وضعیت این بازیگران رسانه ای شده ... بگذریم. مدیران جم خیلی زود متوجه شدند که این بازیگران در حد نقش اصلی فیلم ها و سریال ها نیستند و بیهوده روی آنها حساب کرده اند. پس دومین عامل نافرجامی پروژه سریال سازی جم را باید در کستینگ جستجو کرد.

 

3. کارگردان های زیر متوسط

به همان نسبت که شبکه جم در به کارگیری بازیگران مطرح ناموفق بوده، در جذب کارگردان ها هم ضعیف عمل کرده است. به این نام ها نگاه کنید. محمد تقی زاوندی، مهدی مظلومی، سعید ابراهیمی فر، عباس مرادیان، احمدرضا گرشاسبی و حمیدرضا چارکچیان. در این بین فقط مهدی مظلومی یکی دو کار پرمخاطب دارد و توانسته به این واسطه به کارنامه اش رنگ و بویی ببخشد.

 

مابقی نه تنها کارگردان های متوسطی هستند که اصلا سازوکار جذب بیننده را نمی دانند و بلد نیستند فیلم و سریالی بر اساس ذائقه عامه مردم بسازند. کاملا طبیعی است که متمول ترین شبکه هم بودجه اش را در اختیار کارگردان های میانمایه نمی گذارد و دوست ندارد هزینه اش را بیهوده صرف کند. شبکه جم سومین ضربه را از ناحیه کارگردان های متوسط خورده است.

 

4. تولیدات ضعیف

وقتی بازیگر درجه چندم باشد و کارگردان جزو متوسط ها به حساب بیاید، چه انتظاری از نتیجه فیلم و سریال می رود؟! در اینجا اصلا منظورمان بالا بودن عیار داستان و محتوای آثار نیست بلکه اشاره به ساختار ظاهری سریال هاست. به عبارت دیگر، یکی از فاکتورهای موفقیت سریال های عامه پسند (در اشل شبکه جم) ساختار جذاب و بازی های معقول است.

 

این اتفاق برای آثاری که تاکنون برای جم ساخته شده اند، نیفتاده است. نکته عجیب و قابل تامل این که مهدی مظلومی به عنوان مطرح ترین نام در میان کارگردان های جم رفته هم نتوانسته اثری قابل قبول بسازد و ساخته هایش به مراتب پایین تر از آنهایی است که در ایران کارگردانی کرده است.

5. کپی برداری ناشیانه

این نام ها شما را یاد چه می اندازد؟ «آبی عشق»، «منو تنها نذار»، «پیاده روهای خالی»، «ماگنولیا»، «ملاقات در مه»؛ بله، شبیه آن چیزهایی است که به نام سریال از فارسی وان و همین جم دوبله و پخش شده اند. اینها را که ذکرشان رفت، کارگردان های ایرانی به جم رفته ساخته اند اما این قدر ذوق و هنر (و شاید هم آزادی عمل) ندارند که حتی اسم سریال را بامسماتر انتخاب کنند. از همین نام های عاریتی به درونمایه آنها می توان پی برد و فهمید این آثار کپی های ناشیانه ای است از نمونه های ترکی و حتی کلمبیایی!

6. استقبال نکردن مخاطبان

وقتی سریالی یک کپی ناشیانه از سریال های ترکی است، چرا بیننده باید وقتش را برای تماشای آن تلف کند؟ تازه همان سریال های ترکی روی دور تکرار افتاده اند و حالا ذائقه بیشتر مخاطبان از داستان های طولانی و خسته کننده اشباع شده. بیننده می داند روابط کاراکترهای یک سریال ترکی چگونه پیش می رود و در نهایت چه سرنوشتی برای شان رقم خواهد خورد! در چنین شرایطی نسخه بدل این سریال ها هرگز نمی تواند جایی در انتخاب ها داشته باشد. بدتر این که سریال های فارسی به مراتب بی کیفیت تر از نمونه های ترکی است.