نقد بررسی کامل فیلم زیر سقف دودی پوران دخشنده با بازی فرهاد اصلانی و مریلا زارعی

  • ۱۶:۱۱
zire-saghf-1




سینماپرس: علی دشتبان/ زیر سقف دودی بی شک یکی از آثار اجتماعی است که بی واسطه به مشکلات بسیاری از خانواده ها در نسل های مختلف در رابطه با طلاق عاطفی می پردازد، فیلمی اثرگذار و موشکافانه که با توجه به مؤلفش که جنسیت زن دارد، اسیر بیانیه های ضد مرد و فمنیسم نشده و با نگاهی تحلیل گرانه و آگاه پوسته ظاهری زندگی را کنار زده و با دقت به وارسی معضلات و مشکلات عاطفی و روحی روانی خانواده می پردازد.

فیلم سینمایی «زیر سقف دودی» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی پوران درخشنده، که بی شک از برجسته ترین فیلمسازان زن تاریخ سینما و از اثرگذار ترین سینماگران اجتماعی ایران است ساعتی پیش در کاخ جشنواره به عنوان اولین اثر در روز هفتم جشنواره به روی پرده رفت.

نقد بررسی کامل مستند رئیس‌الوزرا (سید محمدرضا هاشمیان) | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۱۵:۵۱

رئیس‌الوزرا (سید محمدرضا هاشمیان):

  • سید آریا قریشی: این مستند در مورد بخشی از زندگی سیاسی احمد قوام‌السلطنه – یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی تاریخ معاصر ایران – به آن چه پتانسیل‌اش را دارد نمی‌رسد. استفاده از تصاویر تکراری، برخی ایده‌های فاصله‌گذارانه بیهوده و البته اطلاعات فراوانی که انتقال آنها در 70 دقیقه کار بسیار مشکلی است، به فیلم ضربه می‌زنند. اما تماشای این فیلم برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران می‌تواند بسیار جالب باشد. هاشمیان به جای بررسی تمام ابعاد زندگی قوام، به یکی از پنج دوره نخست‌وزیری او – در میانه‌های دهه 1320 – می‌پردازد. این دوره پر از اتفاقات و تحولات ریز و درشت سیاسی بود:‌ از قیام پیشه‌وری در آذربایجان تا مقابله قوام با انگلیس و باز شدن پای آمریکا به ایران. از تصاویر آرشیوی بسیار جذابی در فیلم استفاده می‌شود و بازسازی برخی از وقایع آن دوران با استفاده از منابع مختلف به شکلی حرفه‌ای انجام شده است. تا به امروز وضعیت فیلم‌های مستند نمایش داده شده در برج میلاد خیلی بهتر از فیلم‌های داستانی بوده است.

نقد بررسی کامل فیلم آذر محمد حمزه ای با بازی نیکی کریمی | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۱۵:۴۴

نشست فیلم "آذر"؛

حمزه‌ای: نگاه فمنیستی در فیلم نداشتیم

نشست نقد و بررسی فیلم "آذر"، به کارگردانی محمد حمزه ای در برج میلاد برگزار شد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی "نسیم آنلاین"؛ نشست نقد و بررسی فیلم "آذر"، دز برج میلاد برگزار شد.

محمد حمزه ای، کارگردان گفت: نیکی کریمی در نظر داشت تا این فیلم را توسط یکی از کارگردانان فیلم اولی بسازد که قرعه به نام من افتاد و بنده کارگردانی فیلم را انجام دادم.

وی تصریح کرد: کاراکتر آذر در موقعیت های مختلفی قرار دارد و نگاه مان این نبود که مردها در این فیلم مردهای سیاه و در مقابل زنان، زنان سفیدی باشند و در حقیقت نگاه فمنیستی به معنای واقعی آن را نداشتیم.

نیکی کریمی، درباره اینکه قبل تر قرار بود فیلمنامه دیگری را توسط پویا آذربایجانی در مقام کارگردان تولید کنید، ولی این اتفاق نیفتاد، گفت: قرار بود فیلم را توسط کارگردان دیگری تولید کنیم ولی چون فیلمنامه مشکل داشت، آن را مورد بازبینی قراز دادیم البته پایه فیلمنامه همان فیلمنامه آذر بود که در نهایت با آن آذربایجانی به توافق نرسیدیم و در نهایت فیلمنامه آذر را به این شکل و با این گروه تولید کردیم.

حمزه ای درباره کاراکتر آذر گفت: یکی از ویژگی های بارز این کاراکتر شادابی آن است و تصور نمی کنم ابن کاراکتر غم زده ای باشد و البته این کاراکتر تنها به دلیل موقعیت هایی که برایش ایجاد شد، در پایان چنین شخصیتی پیدا کرده بود

کریمی درباره رعایت مسائل حقوقی در فیلم گفت: وکیلم ابن فیلم را دید و باید بگویم که مسائل حقوقی در این فیلم رعایت شده است،با حال گاهی اصلا عمد و یا غیرعمد بودن اتفاقات مشخص نمی شود.

بعداز لغو قانون مهاجرت ترامپ ترانه علیدوستی و اصغرفرهادی در اسکار شرکت می کنند

  • ۱۴:۳۸

حمیدرضا ابک روزنامه نگار نوشت:
سرور ارجمند جناب آقای اصغر فرهادی. بالاخره متن شما منتشر شد و مخاطبان مطلع شدند که در مراسم اسکار شرکت نخواهید کرد. اما متن شما برای عوامی چون من پرسشی پدید آورده.
شما در مقدمه فرموده‌اید: «در روزهای گذشته علی‌رغم شرایط غیرمنصفانه‌ای که برای ورود مهاجران و مسافران چند کشور به ایالات متحده پیش آمد، همچنان تصمیمم بر حضور در این مراسم بود و ابراز نظراتم به رسانه‌ها درباره این شرایط و به هیچ عنوان قصد عدم حضور و یا تحریم مراسم را به نشانه اعتراض نداشتم چون آگاهم که بسیاری از اهالی سینمای آمریکا و اعضای آکادمی مخالف افراطی‌گری و تندروی‌هایی هستند که این روزها بیش از گذشته در حال اعمال است و همان‌گونه که روز اعلام نتایج آکادمی به پخش کننده‌ام در آمریکا اعلام کردم به همراه مدیرفیلمبرداری‌ام در این مراسم حضور خواهیم داشت، همچنان تصورم همراه بودن در این اتفاق بزرگ فرهنگی بود».
اما پس از ذکر این مقدمه ادامه داده‌اید: «اما امروز به نظر می‌آید که این امکان حضور با اما و اگرهایی همراه است که برایم به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست حتی اگر برای سفر من به آمریکا استثنایی قایل شوند».

تصاویر حلقه ازدواج جنجالی نگار جواهریان

  • ۲۱:۲۱

حلقه ازدواج نگار جواهریان

عکس نگار جواهریان را در نشست خبری فیلم نگار ساخته رامبد جوان در جشنواره فیلم فجر 95 را مشاهده میکنید, حلقه ازدواج ساده او در دستش جلب توجه میکند.

نگار جواهریان امسال با فیلم نگار ساخته همسرش رامبد جوان در جشواره فیلم فجر حضور دارد. در « نگار » بازیگرانی چ و ن نگار ج و اهریان، محمدرضا فروتن، مانی حقیقی، آتیلا پسیانی، افسانه بایگان، اشکان خطیبی، فریبا کامران و علیرضا شجاع نوری نقش آفرینی می کنند.

نگار جواهریان

حلقه ازدواج نگار جواهریان

نقد بررسی کامل فیلم کوپال کاظم مولایی نژاد با بازی لورن هفتوان | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۲۰:۱۵
نقد فیلم «کوپال»: دکتر احمد کوپال و هفت دست آفتابه و لگن

نقد فیلم «کوپال»: دکتر احمد کوپال و هفت دست آفتابه و لگن

«کوپال» پیش از اولین نمایش یکی از کنجکاوی‌برانگیزترین فیلم‌های جشنواره بود. فیلمی تک بازیگر و تک لوکیشن که آن یک بازیگر هم لوون هفتوان، ارمغان دوست‌داشتنی مجید برزگر برای سینمای ایران است و عکس‌های آن تک لوکیشن هم همگی جذاب بودند. با این حال تجربه تماشای فیلم تجربه کسالت‌آوری است از فیلمی با زرق‌وبرق‌های زیاد که انگار قصد تمام شدن هم ندارد.

از کجا شروع شد؟
مشکل «کوپال» به سینمای فیلم کوتاه برمی‌گردد. چند سالی است فیلم‌های کوتاه و جو کلی سینمای فیلم کوتاه که از طریق ویترین آن یعنی جشنواره فیلم کوتاه می‌توانیم به آن نگاه بیندازیم، پر است از فیلم‌هایی بسیار خوش تصویر که ساخت و پرداخت حرفه‌ای دارند و اثری از آماتوریزم در صدا و تصویر آن‌ها نیست، هرچند در فیلم‌نامه و دیالوگ‌ها و کارگردانی همچنان غیرحرفه‌ای هستند. عمده خرج فیلم‌ها برای آوردن فیلم‌بردار حرفه‌ای خرج می‌شود و اگر بتوانند بازیگران حرفه‌ای. در چند سال اخیر هم بارها گفته‌شده که سینمای ایران به رغم مشکلات قبلی در حوزه‌های مختلف در فیلم‌برداری اما رشد خوبی داشته. پرداخت تصویری فیلم‌ها رو به پیشرفت بوده است؛ اما این رویکرد بین فیلم‌سازان فیلم کوتاه تا حدی با اغراق همراه شده که بسیاری از آن‌ها در جلسات تنها درباره قاب و نور و دوربین حرف می‌زنند. در «کوپال» تا جای امکان سعی شده همه چیز خوش آب و رنگ باشد و تا جای امکان متفاوت و نظرگیر. حتی کلیدساز بدون هیچ دلیل داستانی یا حتی سمبلیک سوار بر ماشینی است که از همه طرف آن کلید آویزان شده است و باز هم یک جلوه بصری ایجاد شده. همه چیز انگار در خدمت افه‌های بصری هرچه بیشتر بوده و در این میان چیزی که فراموش‌شده داستان است و کاراکتر و گره‌های داستانی و قلابی که باید به تماشاگر وصل باشد تا او سرنوشت دکتر احمد کوپال و آن سگ ویژه‌اش اهمیتی برایش پیدا کند.
در کوپال با داستان ساده‌ای روبرو هستیم. مردی در خانه‌ای مجلل با سگی تربیت‌شده زندگی می‌کند و خانه او مثل یک موزه تاریخ طبیعی پر از تاکسیدرمی‌های مختلف و شاخ‌های جانوران است. زنش از خانه قهر کرده و ظاهراً قصد مهاجرت دارد. کلیدسازی را برای درست کردن در تالار تاکسیدرمی زیرزمین خانه‌اش صدا می‌کند تا ما از حرف‌های آن‌ها بفهمیم این در ضدضربه ضدحریق و ضد همه چیز است و جز از بیرون و با اثر انگشت باز نمی‌شود. دکتر کوپال عید را در خانه می‌گذراند و درست وقتی آماده رفتن به شکار می‌شود (آن‌هم طی مراسمی شبه آیینی که باعلاقه بسیار و با تمهید موردعلاقه فیلم‌ساز یعنی اسلوموشن به تصویر کشیده می‌شود) در این تالار گیر می‌کند. زمان زیادی از فیلم به نمایش جزئیات غریب این خانه و اشیا و سگ و برنامه‌های تلویزیونی اختصاص پیدا کرده و با گذشت ۵۰ دقیقه از فیلم و انتظار برای شروع فیلم و تمام شدن ذوق‌زدگی‌های بصری فیلم‌ساز، همه اطلاعات لازم را در یک فلاش‌بک و از زبان یک نفر ناگهان دریافت می‌کنیم.

از فلاش‌بک متوجه می‌شویم او این‌قدر به خانواده بی‌توجه بوده که وقتی برای شکار از خانه خارج‌شده، پسربچه کم سن و سالش در استخر خانه غرق‌شده است و بعد در یک تک‌گویی طولانی همسرش اطلاعات لازمی که از دسترس ما دور نگه‌داشته شده بود عرضه می‌کند: این‌که کوپال بعد از مرگ پسرک رو به این سگ و مشروب آورده و تبدیل به یک بشکه شده است و در گذشته شکارچی‌ای بوده پایبند به مرام‌نامه شکارچیان و حالا شکارکش شده است. ۵۰ دقیقه بعدی را باید انتظار بکشیم تا مگر بازی‌های بصری تمام شود و ما از تالاری که همراه با کوپال و سگش زندانی شده‌ایم نجات پیدا کنیم. نجاتی که خیلی ناگهانی و از طریق دیدن یک عکس رادیولوژی از سگ اتفاق می‌افتد و از لحظه دیدن کلید در شکم سگ مشخص است که سرانجام داستان از چه طریقی است و تعلیق بعد از آن بیهوده است و فقط به منظور پاره کردن شکم سگ و بیرون کشیدن دل و روده و تحت تأثیر و درواقع بهتر است بگوییم مرعوب کردن او صورت گرفته است. «کوپال» فیلم پرزحمت و متفاوتی است، کاش چیزی بیشتر از متفاوت بودن هم با خود داشت.

نقد بررسی کامل فیلم خوب بد زشت پیمان قاسم خانی با بازی پژمان جمشیدی | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۲۰:۱۱
نقد فیلم «خوب، بد، جلف»: ساعت خوش

نقد فیلم «خوب، بد، جلف»: ساعت خوش

شب چهارم سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر، در کاخ مردمی این رویداد با نمایش فیلم «خوب، بد، جلف» اولین فیلم پیمان قاسم‌خانی در مقام کارگردان پایان یافت. در این چند روزه که مراسم فرش قرمز در پردیس ملت برگزار می‌شود، هرکه از عوامل غایب باشد، فیلم‌ساز حتماً حاضر است و چندکلمه‌ای راجع به فیلمش و یا جهان‌بینی‌اش صحبت می‌کند. پیمان قاسم‌خانی اما در این رویداد غایب بود. همه عوامل ازجمله برادرش مهراب قاسم‌خانی که در نقش کوتاهی ظاهرشده حضور داشتند، حتی پدر و مادر قاسم‌خانی‌ها هم در این مراسم حاضر بودند اما پیمان غایب بزرگ فرش قرمز «خوب، بد، جلف» بود. گذشته از این‌که در روز گذشته بی‌نظمی‌هایی در چینش سالن و زمان اکران فیلم‌ها وجود داشت، درنهایت «خوب، بد، جلف» با تأخیر به روی پرده رفت. نقد فیلمی مثل «خوب، بد، جلف» واقعاً سخت است. چراکه به نظر می‌رسد قاسم‌خانی اساساً فیلمی برای نقد شدن نساخته و تنها هدفش سرگرم کردن مخاطب بوده و در این راه موفق هم بوده است. عمده فیلم «خوب، بد، جلف» بر اساس طنز موقعیت و هم‌نشینی دو کاراکتر متفاوت است. البته در این فیلم باید پژمان جمشیدی و سام درخشانی را که در نقش‌های خود ظاهرشده‌اند را در مقابل حمید فرخ نژاد در نقش سرگرد قرار بدهیم. جمشیدی و درخشانی قبلاً در سریال موفق پژمان باهم همبازی بوده‌اند و فیلم «خوب، بد، جلف» را می‌توان به‌نوعی دنباله‌ای بر آن سریال ترسیم کرد. گرچه سام درخشانی در سریال پژمان، نقش مدیر برنامه‌های پژمان را ایفا می‌کرد و در این فیلم در نقش خودش ظاهرشده است اما دو کاراکتر اساساً یکی هستند و تمام بار طنز فیلم را بر مبنای همان چه قبلاً از آن‌ها دیده‌ایم به دوش می‌کشند.

نقد بررسی فیلم انزوا با بازی بهنوش بختیاری | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۱۵:۴۱


نتیجه تصویری برای فیلم انزوا
  • سید آریا قربشی: طرح اولیه فیلم پتانسیل خوبی برای تبدیل به یک اثر برانگیزاننده دارد؛ چند الگوی جذاب و هنوز تأثیرگذار به شکلی منطقی در طرح اولیه حضور دارند؛ رنگ‌آمیزی صحنه‌ها و دیالوگ‌نویسی استاندارد به نظر می‌رسد و روابط بین شخصیت‌ها مشخص می‌شود. فیلمنامه انزوا از معدود فیلمنامه‌ها در جشنواره امسال فجر است که شخصیت معرفی کرده و به سؤالاتی که ایجاد می‌کند، پاسخ می‌دهد. اما تدوین خودنمایانه چنان ضربه‌ای به فیلم زده که شاید در تاریخ سینمای ایران کمیاب باشد. جامپ‌کات‌های بیهوده و قطع‌های سریع در سکانس‌هایی که ذاتاً سکانس‌های آرامی هستند، عملاً همه رشته‌های فیلم را پنبه می‌کنند و همچنین باعث سردرد و سرگیجه تماشاگر می‌شوند. اگر فیلم یک بار دیگر از اول و به شکلی کلاسیک تدوین شود ممکن است با فیلم خوبی روبه‌رو شویم.
  • مصطفی رضائی: بسیاری مواقع، تدوین یک فیلم، آن را نجات می دهد، در "انزوا" اما عکس آن رخ داده است. جامپ کات های بی مورد و آزاردهنده، روی فیلمنامه ای که ساختار آن نیازی به این نوع تدوین ندارد، باعث شده دقایق ابتدایی کاملا آزاردهنده شود. در واقع، هر جا کارگردان خواسته کارگردانی اش را به رخ بکشد، فیلم صدمه دیده است. در حالیکه می توانستیم در صورت  اجرایی سرراست و غیرخودنمایانه، که کارگردان توانایی اش را داشته، با اثری گرم و جذاب مواجه شویم. تاثیرپذیری فیلمساز از مسعود کیمیایی بعلاوه بهترین بازی امیرعلی دانایی، از نکات برجسته فیلم است.
  • احسان دبیروزیری: انزوا فیلم‌نامه‌ای قابل دفاع و ایده‌های جالبی دارد که با تدوین بد از دست می‌روند. فیلم نوید ورود یک کارگردان عاشق سینما را می‌دهد که به دنبال تجربه‌هایی تازه است. امیرعلی دانایی پس از کار با بزرگان، در یک فیلم اول خودی نشان می‌دهد.
  • محسن شرف الدین: یک اثر خودشیفته و شلخته از کارگردانی که میخواهد توانایی هایش را به رخ بکشد غافل از اینکه این توانایی ها کشش این اندازه از تبلیغ و نمایش را ندارد!
  • فریار حسینی: کارگردان انزوا یک فیلم بین خوب است که برای اثرش ایده‌های جالب و قابل توجهی دارد. درجامعه امروز و با نگاه موجود به شخصیت زن، به خصوص در جشنواره سی و پنجم که نگاهی کلیشه‌ای و منزجر کننده‌ای را شاهد هستیم، دفاع از زنی که مدام متهم است و امکان پاسخگویی به هیچ کدام از اتهام‌ها را ندارد، قابل تامل است. اما تدوین فیلم، علی‌رغم خلاق بودن تدوینگر، به کلیت اثر آسیب زده است و گاهی دنبال کردن داستان را آزار دهنده می‌کند و فیلم اجازه تنفس کشیدن به مخاطب نمی‌دهد. انزوا فضایی فیلم‌های آمریکایی و فیلم‌های ایرانی مانند دشنه را دنبال می‌کند.



میز نقد با حضور مسعود فراستی و سعید قطبی زاده نقد فیلم انزوا ۳ | فیلم


فراستی: دلیلش این است که باور به این حرف ها ندارد. باور به بازیگران خوب، قصه خوب و خودش! نتیجه این می شود که به سراغ شعبده بازی برود. فیلمساز در شان تکنیکی برای ما قیافه گرفته است و سعی کرده پشت آن مخفی شود.

قطبی زاده: چقدر خوشحالم که در این برنامه به بهانه سینما به افراد شاخص در حوزه های دیگر ارجاع داده می شود. دوم اینکه در میان گپ ها، حرف ها سازنده می شود.

ما در فیلم های امسال با استعداد های زیاد ضایع شده طرف هستیم. درباره بازیگران بزرگ بدلیل انتخاب های فردی می خواهند با پذیرفتن نقش های عجیب و غریب دیده شوند. نمونه اش درباره نقش فاطمه معتمد آریا در فیلم «آباجان»!

گویی بخاطر ریسک پذیرفتن این نقش هاست که قرار است به آنها جایزه دهند. در این فیلم هم این اتفاق برای جمشید هاشم پور رخ داده است.

انزوا با بازی امیرعلی دانایی، نادر فلاح، علی استادی، سیامک صفری، بهنوش بختیاری، اندیشه فولادوند، شقایق فراهانی، جمشید هاشم پور، همایون ارشادی، مهران رجبی، لیندا کیانی، امید روحانی در جشنواره حضور دارد.

 مرتضی علی عباس میرزایی توضیح داد: این فیلم نخستین فیلم سینمایی بلند من محسوب می شود هر چند من اعتقادی ندارم که فیلم اولی هستم چرا که قبل از این فیلم های کوتاه زیادی ساخته ام، فیلم اولی برای کسی محسوب می شود که تا به حال کار دکوپاژ و کارگردانی نکرده باشد.

 

نقد بررسی کامل فیلم مادری (رقیه توکلی) با بازی هانیه توسلی | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۱۵:۳۶


بررسی فیلم های فجر امسال /فیلم مادری


مادری (رقیه توکلی):

  • مصطفی رضائی: با فیلمی به شدت دو پاره مواجه ایم. نیمه اول، فیلمی بلاتکلیف، که خیلی دیر شروع می شود و نیمه دومی بهتر و تا حدودی درگیرکننده. فیلم در نیمه دوم بعضا موفق می شود لحظات خوبی را خلق کند. در انتها، فیلم البته سوال های زیادی ایجاد می کند، از جمله اینکه اگر سرمایه گذاری یزدی در کار نبود، چه ضرورتی برای لوکیشن یزد وجود داشت؟
  • فریار حسینی: جشنواره سی و پنجم علی‌رغم داستان‌های پیچیده و حواشی اش، از ضعف قصه رنج میبرد. یعنی دیدن یک قصه سر و ته دار برای مخاطب بدل به نیاز اولیه گشته که در خیلی از فیلم ها از آن محروم است. مادری اما حداقل قصه دارد و از فیلمبرداری آن نیز نمی‌توانیم به راحتی بگذریم. ایراد اصلی فیلم نامه، عدم صلابت کافی برای یک قصه جذاب است. به این صورت که ماجراهایی عشقی دو خواهر، علت جذاب و خوش رنگ و لعاب و صد البته جدیدی برای مخاطب نیست و شخصیت ها با اینکه به طور کلی معرفی می‌شوند اما در انتهای فیلم نارس و نپخته باقی می‌مانند.
  • محسن شرف الدین: اگر تا دیروز از فیلمها ایراد می گرفتیم که چرا به پایان نمیرسند، رفته رفته باید از فیلمهایی بپرسیم که چرا اصلا شروع نمی شوند! فیلم مادری یکی از این آثار است که شاید بیش از 50 یا 60 دقیقه مخاطب را سر کار میگذارد تا بالاخره زبان باز کند. با اینکه هسته مرکزی داستان فیلم مادری می تواند مولد شکل گیری یک ملودرام احساسات برانگیز باشد ولی به دلیل ترس یا نمایش روشنفکرانه فیلمساز و فیلمنامه نویس، با اثری معلول و ناقص طرف هستیم که حتی دنبال کردن و تماشایش برا دقایق متمادی سخت و غیر ممکن به نظر می رسد.
  • سید آریا قربشی: از آن دست فیلم‌های خنثایی است که عادت داشتیم نام منوچهر محمدی را به عنوان تهیه‌کننده‌شان در تیتراژ مشاهده کنیم. دریغ از ذره‌ای جاه‌طلبی! با یک ملودرام ساده خانوادگی با شخصیت‌های محدود روبه‌روییم که قرار نیست گسترش پیدا کند و در همان چارچوب محدود اولیه می‌ماند. اما لااقل مادری در همان محدوده کوچک فیلم بدی نیست؛ اثری است که فیلمسازش حد و اندازه اثرش را می‌شناسد و سعی می‌کند ایده‌های اجرایی قابل پیش‌بینی‌اش – از نمایش مکرر شخصیت‌ها در چارچوب در به نشانه محصور شدن آنها در سیر وقایع گرفته تا نماهای چندین باره غصه آدم‌ها پشت پنجره در حالی که آن بیرون باران در حال باریدن است – را در همین محدوده اجرا کند. به همین دلیل مادری – بر خلاف بخش مهمی از فیلم‌های امسال جشنواره فجر – اثر آزاردهنده‌ای نیست و به خاطر همین هم که شده باید از خانم توکلی و دیگر عوامل فیلم تشکر کرد.
  • آریان گلصورت: به نسبت بسیاری از آثار جشنواره امسال، فیلم قابل قبولی است. اما با وجود این، مادری یکی دیگر از آن ملودرام‌های سینمای ایران است که هر سال تعداد قابل توجهی از آن‌ها ساخته می‌شود. فیلمی بسیار ساده و به شدت معمولی که اگر چه آزاردهنده نیست، اما کاملا خنثی است و بعید به نظر می‌رسد تاثیر چندانی بر مخاطبش بگذارد.







اولین واژه ای که از اسم فیلم رقیه توکلی به ذهن متبادر می شود این است که احتمالا با یک فیلم زنانه طرف هستیم که ملودرامی با محوریت یک زن را روایت می کند.

“مادری” اولین فیلم سینمایی Movie رقیه توکلی در مقام کارگردان است که فرم حضور در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر را پر کرده است.

توکلی دارای مدرک کارشناسی سینما Cinema و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است و ساخت بیش از ۳۰ فیلم کوتاه و مستند را در کارنامه کاری خود دارد که برای آن‌ها جوایز متعدد داخلی و خارجی دریافت کرده است.

نازنین بیاتی، هانیه توسلی، ملیسا ذاکری، مریم بوبانی، آنا زارع، سجاد اسماعیلی و هومن سیدی بازیگران فیلم سینمایی “مادری” هستند که به تهیه‌کنندگی سیاوش حقیقی در شهر یزد فیلمبرداری شده است.

داستان “مادری” درباره زندگی دو خواهر است که یکی عشقش را رها کرده و دیگری عشقش او را رها کرده است.

عوامل فیلم:

برخی از عوامل تولید “مادری” عبارتند از: نویسنده و کارگردان: رقیه توکلی، تهیه‌کننده: سیاوش حقیقی، سرمایه‌گذار و مجری طرح: حمیدرضا صالحیه‌یزدی، موسسه فرهنگی هنری توسعه آسمان هنر Art (گروه مارلیک)، مدیر فیلمبرداری: مرتضی قیدی، مدیر تولید: سیدحسین هادیان‌فر، تدوین: هایده صفی‌یاری، طراح گریم: مهرداد میرکیانی، برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان: سیدروزبه سجادی‌حسینی، صدابردار: محمد شیوندی، موسیقی: ستار اورکی، طراح و ترکیب صدا: سیدعلیرضا علویان، جلوه‌های ویژه: امیر سحرخیز، اتالوناژ: نیما دبیرزاده، طراح لباس: مهرناز اکبری، طراح صحنه: محمود کشفی‌پور، عکاس: محمدهادی آخوندی، جانشین تولید: علی‌محمد منتظری هدش، ترجمه فیلم: حسن شرف‌الدین، مدیر تدارکات: حسن محمدی و علی حصاری، مدیر رسانه‌ای: سیدمحمدصادق لواسانی.

نکته مهم و غافلگیرانه فیلم:

«مادری» می تواند یکی از فیلم های پر اقبال جشنواره باشد و اگر تمام مولفه های ساخت یک ملودرام را رعایت کند احتمالا می تواند جزو فیلم های پر اقبال جشنواره امسال باشد

نقد بررسی کامل فیلم کارگر ساده نیازمندیم منوچهر هادی | جشنواره 35 فیلم فجر

  • ۱۵:۳۲


منوچهر هادی که سال گذشته با فیلم من سالوادور نیستم به فروش فوق العاده ای دست یافت حالا با یک فیلم اجتماعی در جشنواره حضور دارد.

به گزارش سرویس اجتماعی امید نیوز-فیلم به کارگر ساده نیازمندیم-این فیلم که اولین فیلم انتخاب شده توسط هیئت انتخاب جشنواره فجر است فضای متفاوتی نسبت به کارهای قبلی منوجهر هادی دارد و توسط پدرام کریمی نویسنده معراجی ها نوشته شده است اما مثل تمام آثار دیگر هادی با ضعف های ساختاری و فیلمنامه ای روبرو است والبته بازی ضعیف بازیگران که احتمالا از راهنمایی ضعیف کارگردان نشئت می گیرد چون فیلم از ترکیب بازیگران قوی تشکیل شده است از نقش تکراری آتیلا پسیانی تا بازی مصنوعی و ضعیف یکتا ناصرکه شاید هم داستان کلیشه ای و نامنظم آن در این مورد بی اثر نبوده است.این فیلم سعی می کند به معظلات قشر کارگر در تهران بپردازد و از طرفی مضرات مهاجرت به تهران را بیان می کند در کل برای این فیلم نمی توان شانسی برای موفقیت در جشنواره قائل شویم حتی برای کاندید شدن در بخش های مختلف نمی توان شانسی متصور بود. آتیلا پسیانی، یکتا ناصر، سیامک صفری، سحر قریشی، فاطمه رستمی و مهران احمدی (با هنرمندی) بهرام افشاری، سیروس همتی، مجید اصغری، مهدی محرابی و (با معرفی) روژین رحیمی طهرانی و همراه با هنرمند خردسال آرین اسماعیلی و آرمیتا اسماعیلی بازیگران اصلی این فیلم هستند.
«کارگر ساده نیازمندیم» به نویسندگی پدرام کریمی در خلاصه داستانش آمده: بعضیا فکر می کنن همه چیو با پول می تونن بخرن… و می خرن… متأسفانه!                                                                                                                                                                      

۱ ۲ ۳ . . . ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ . . . ۹۲ ۹۳ ۹۴
مجله اینترنتی سیمرغ شهر اخبار بازیگران بیوگرافی بازیگران اخبارسینمای ایران اخبار سینمای جهان اخبار تلوزیون ایران اخبار تلوزیون جهان اخبار موسیقی ایران اخبار موسیقی جهان


مجله اینترنتی سیمرغ شهر حذف
اخبار روز حذف
اخبارسینما حذف
اخبار موسیقی حذف
اخبارتلویزیون حذف
اخبار فناوری مصالب طنز وسرگرمی حذف
بیو گرافی بازیگران حذف
اخبار داغ سلبریتی های ایرانیx
بیوگرافی بازیگران سینما و تلویزیون ایرانx
فرهنگ وهنر ایران
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پر بحث تر
نویسندگان
موضوعات
پیوندها
Designed By Erfan Powered by Bayan